Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 4:22 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

22 خداوند می‌گوید: «قوم من احمق‌اند؛ آن‌ها مرا نمی‌شناسند. آن‌ها مثل کودکان احمقی هستند که فهم و شعور ندارند. در ارتکاب شرارت ماهرند، ولی در به‌جا آوردن نیکی قاصر.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

22 «زیرا خداوند می‌گوید قوم من نادانند و مرا نمی‌شناسند؛ کودکانی بی‌عقلند و هیچ فهم ندارند. در بدی کردن ماهرند، اما نیکی کردن نمی‌دانند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

22 چونکه قوم من احمقند و مرانمی شناسند و ایشان، پسران ابله هستند و هیچ فهم ندارند. برای بدی کردن ماهرند لیکن به جهت نیکوکاری هیچ فهم ندارند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

22 خداوند در جواب می‌فرماید: «تا وقتی که قوم من در حماقتشان بمانند! چون ایشان نمی‌خواهند مرا بشناسند. آنها مثل بچه‌های نادان و احمقند؛ برای بدی کردن بسیار استادند، ولی در خوبی کردن هیچ استعدادی ندارند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

22 خداوند می‌گوید: «قوم من احمقند، آنها مرا نمی‌شناسند. آنها مثل کودکان احمقی هستند که فهم و شعور ندارند. در ارتکاب شرارت ماهرند، ولی در بجا آوردن نیکی قاصر.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

22 چونکه قوم من احمقند و مرا نمی‌شناسند و ایشان، پسران ابله هستند و هیچ فهم ندارند. برای بدی کردن ماهرند، لیکن به جهت نیکوکاری هیچ فهم ندارند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 4:22
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

آن‌ زن ردای ‌یوسف ‌را نزد ‌خودش ‌نگاه ‌داشت ‌تا شوهرش ‌به ‌خانه‌ آمد.


امّا اَمنون دوست هوشیار و زیرکی داشت به نام یوناداب. او پسر شَمَّه، برادر داوود بود.


تمام سخنانشان حیله و فریب است. از کارهای نیک و عاقلانه دست کشیده‌اند.


شب‌ها نیز در بستر خود دسیسه می‌چینند. کارهای ناپسند انجام می‌دهند و از هیچ شرارتی روگردان نیستند.


خدا می‌پرسد: «آیا این بدکاران که بندگان مرا مانند نان می‌خورند و مرا به یاد نمی‌آورند، شعور ندارند؟»


«شما نه می‌دانید و نه می‌فهمید و در تاریکی به سر می‌برید؛ ازاین‌رو بنیاد زمین که عدل و انصاف باشد از بین رفته است.


مردم شریر عدالت را درک نمی‌کنند، امّا پیروان خداوند اهمیّت آن‌ را به‌خوبی می‌دانند.


گاو، مالک خویش و الاغ آخور صاحب خود را می‌شناسد، امّا اسرائیل مرا نمی‌شناسد. قوم من ‌فهم ندارند.»


شاخه‌های درختان خشک شده و شکسته‌اند، و زن‌ها شاخه‌ها را برای سوزاندن جمع می‌کنند چون مردم اصلاً نفهمیده‌اند که خدا، آفریدگار آن‌ها، به ایشان رحم نخواهد کرد و شفقّتی نسبت به آنان نشان نخواهد داد.


تمام آن‌ها احمق و جاهل‌اند. آن‌ها از بُت‌های چوبی چه چیزی می‌توانند بیاموزند؟


آیا کسی می‌تواند رنگ پوست خود را تعییر دهد و یا یک پلنگ می‌تواند خال‌هایش را از بین ببرد؟ اگر آن‌ها بتوانند، در‌ آن صورت تو هم که چیزی جز شرارت نمی‌دانی، خواهی توانست کارهای نیک انجام دهی.


کاهنان نپرسیدند، 'خداوند کجا است؟' حتّی معلّمین شریعت، مرا نمی‌شناختند. حکمرانان بر ضد من شورش کردند؛ انبیا به نام بَعَل‌ نبوّت کردند و بُت‌های بیهوده را پرستیدند.


تا به کی باید شاهد چنین جنگ مهیبی باشم، و تا به کی باید صدای شیپور جنگ را بشنوم؟


ای قوم نادان و بی‌عقل توجّه کنید، شما که چشم دارید ولی نمی‌بینید، گوش دارید ولی نمی‌شنوید.


آنگاه فکر کردم: «این‌ها فقط افراد فقیر و جاهل هستند که چنین می‌کنند. آن‌ها احمقانه رفتار می‌کنند، چون نمی‌دانند خدا از آن‌ها چه می‌خواهد و از آن‌ها انتظار چه رفتاری دارد.


کاش جایی در بیابان می‌داشتم تا بتوانم از قوم خود دور باشم. آن‌ها همه بی‌وفا و خائن‌اند.


برای دروغ‌گویی همیشه حاضرند، ناراستی به‌جای راستی در این سرزمین حاکم است. خداوند می‌گوید: «آن‌ها مرتکب شرارت می‌شوند و دیگر مرا به‌عنوان خدای خود قبول ندارند.»


آن‌ها همه دوستان خود را گمراه می‌کنند، و هیچ‌کس حقیقت را نمی‌گوید. آن‌ها زبان‌های خود را به دروغ عادت داده‌اند، و نمی‌توانند دست از گناه بردارند. خشونت‌های آن‌ها یکی پس از دیگری و فریبکاری‌های آن‌ها پی‌درپی است. خداوند می‌گوید که قوم خودش او را رد کرده‌اند.


خداوند متعال چنین می‌گوید: «تو همهٔ این کارها را انجام دادی، چون روسپی بی‌شرمی‌ هستی.


ای بنی‌اسرائیل، به کلام خداوند گوش بدهید. خداوند بر ضد ساکنان این سرزمین اتّهامی دارد، زیرا در آنجا وفاداری، صداقت و خدا شناسی وجود ندارد،


قوم من به‌خاطر این‌که مرا نمی‌شناسند، هلاک خواهند شد. شما ای کاهنان نخواستید که مرا بشناسید و تعالیم مرا رد کردید، پس من هم شما را طرد خواهم کرد و پسران شما را به‌عنوان کاهن نخواهم شناخت.


کارهایشان مانع بازگشت آن‌ها به‌سوی خدایشان است، زیرا روح زناکاری در آن‌ها رخنه کرده است و نمی‌توانند خداوند را بشناسند.


خداوند می‌گوید: «اهالی آنجا راستی و صداقت را از یاد برده‌اند. قصرهایشان پُر از غنایمی است که از راه غارت و دزدی به دست آورده‌اند.


وای بر شما که در شب نقشه‌های شوم می‌کشید و وقتی‌که صبح می‌شود آن‌ها را عملی می‌سازید. در هر فرصتی که به دست می‌آورید، مرتکب شرارت می‌شوید.


دست‌هایشان برای شرارت و جنایت مهارت دارد. حاکم و قاضی رشوه می‌گیرند. اشخاص بزرگ به آن‌ها می‌گویند که چه میل دارند و چه می‌خواهند و با هم نقشه می‌کشند.


آن ارباب، مباشر نادرست را به‌خاطر این‌که چنان زیرکانه عمل کرده بود تحسین کرد، زیرا مردم این زمانه در مناسبات با همنوعان خود از فرزندان نور زیرکترند.


این‌ کارها را با شما خواهند کرد، زیرا نه پدر را می‌شناسند و نه مرا.


اگرچه ادّعای حکمت می‌کردند، احمق گردیدند.


چون آن‌ها شناخت خدا را امری ناچیز شمردند، خدا نیز آن‌ها را تسلیم افکار فاسدشان نمود تا کارهای زشت و ناشایست به‌جا آورند.


شهرت اطاعت شما از خداوند همه جا پیچیده است، و من هم از این موضوع شادمانم، امّا آرزو دارم که در امور نیک حکیم و در آنچه بد است، بی‌تجربه باشید.


کسی نیست که بفهمد یا جویای خدا باشد.


ای برادرانِ من، در درک و فهم مانند کودکان نباشید؛ امّا نسبت به بدی و شرارت مثل اطفال باشید و در درک و فهم، اشخاص بالغ باشید.


«اسرائیل قومی بی‌حکمت است. آن‌ها هیچ فهمی ندارند.


ای قوم احمق و نادان، آیا این است جبران مناسب برای خداوند؟ آیا او پدر و خالق شما نیست؟ آیا او نبود که از شما قومی‌ استوار ساخت؟


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ