Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 39:5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

5 امّا ارتش بابِل به‌دنبال آن‌ها رفت و صِدِقیا را در دشت‌های نزدیک اریحا دستگیر نمود. بعد او را به حضور نبوکدنصر که در شهر ربله واقع در سرزمین حَمات بود، بردند و نبوکدنصر در آنجا حکم مجازات او را صادر کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

5 اما سپاه کَلدانیان ایشان را تعقیب کردند و در دشتهای اَریحا به صِدِقیا رسیدند و او را گرفته، به رِبلَه در سرزمین حَمات نزد نبوکدنصر پادشاه بابِل آوردند، و او بر محکومیت وی حکم بداد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

5 ولشکر کلدانیان ایشان را تعاقب نموده، در عربه اریحا به صدقیا رسیدند و او را گرفتار کرده، نزدنبوکدرصر پادشاه بابل به ربله در زمین حمات آوردند و او بر وی فتوی داد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

5 ولی بابِلی‌ها، پادشاه را تعقیب کردند و او را در دشت اریحا گرفتند و به حضور نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل آوردند. او در شهر ربله واقع در خاک حمات مستقر شده بود. در آنجا او حکم مجازات صدقیا را صادر کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

5 امّا ارتش بابل به دنبال آنها رفت و صدقیا را در دشتهای نزدیک اریحا دستگیر نمود. بعد او را به حضور نبوکدنصر که در شهر ربله واقع در سرزمین حمات بود، بردند و نبوکدنصر در آنجا حکم مجازات او را صادر کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

5 و لشکر کَلدانیان ایشان را تعقیب نموده، در عَرَبه اَریحا به صِدقیا رسیدند و او را گرفتار کرده، نزد نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل به رِبله در سرزمین حَمات آوردند و او بر وی حکم داد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 39:5
26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

وقتی توعی، پادشاه حَمات شنید که داوود تمام لشکر هَدَدعِزِر را شکست داده است،


امپراتور آشور مردم را از بابِل، کوت، عوا، حَمات و سِفَروایم آورد و آن‌ها را به‌جای مردم اسرائیل در شهرهای سامره مستقر کرد. به‌این‌ترتیب آشوریان سامره را تصرّف نموده در شهرهای آن سکونت اختیار کردند.


فرعون نکوه او را در رِبلَه، در سرزمین حَمات، به زندان انداخت تا دیگر نتواند در اورشلیم حکومت کند و یهودا را مجبور کرد که سالانه دو خروار نقره و سی و چهار کیلوگرم طلا خراج بپردازد.


آن‌ها صِدِقیا را نزد پادشاه بابِل، به شهر ربله بردند و او را در آنجا محاکمه کردند.


پس خداوند فرماندهان ارتش امپراتور آشور را علیه ایشان برانگیخت. آن‌ها مَنَسی را اسیر کرده قلّاب در او فروکردند و او را به زنجیر کشیده به بابِل بردند.


تمام رهبران شما، قبل از این‌که حتّی یک تیر از کمان رها کرده باشند، در حال فرار دستگیر و اسیر شدند.


امّا در مورد تو و درباریان و مردمی که از جنگ و قحطی و بیماری جان سالم به در می‌برند، من اجازه خواهم داد تا نبوکدنصر و دشمنانتان که قصد جان شما را دارند، همۀ شما را به اسارت ببرند. نبوکدنصر شما را خواهد کُشت. او بدون ترحّم و دل‌سوزی همه را از دَم تیغ خواهد گذراند. من، خداوند، چنین گفته‌ام.»


«امّا دربارۀ صِدِقیا، پادشاه یهودا و سیاستمداران اطراف او، و بقیّۀ مردم اورشلیم که در این سرزمین مانده‌اند و یا به مصر رفته‌اند، من، خداوند با آن‌ها مثل انجیرهای بدی رفتار می‌کنم که غیرقابل خوردن هستند.


امّا اگر تسلیم نشوی، بابِلی‌ها آن‌ را به آتش خواهند کشید و شما راه فراری نخواهید داشت.»


بعد، من اضافه کرده گفتم: «تمام زن‌ها و فرزندانت را نزد بابِلی‌ها خواهند برد و تو خودت هم نخواهی توانست از دست آن‌ها فرار کنی. پادشاه بابِل، تو را به زندان خواهد انداخت و این شهر در آتش خواهد سوخت.»


بادی که اکنون به فرمان خداوند می‌وزد، بسیار سخت‌تر است! این خود خداوند است که چنین حکمی دربارۀ قومش صادر کرده است.


من حُفرع، فرعون مصر را تسلیم دشمنانش که قصد کشتن او را دارند، خواهم کرد، همان‌طور که صِدِقیا، پادشاه یهودا را تسلیم نبوکدنصر پادشاه بابِل که قصد کشتن او را داشت نمودم.»


این است آنچه خداوند دربارۀ دمشق گفته است: «مردم شهرهای حَمات و اَرفاد نگران و ناراحتند، چون آن‌ها خبرهای بد شنیده‌اند. تشویش مثل امواج دریا آن‌ها را دربر گرفته است، و آن‌ها نمی‌توانند آرام بگیرند.


مردمِ درماندهٔ یهودا را به اسیری برده‌اند. در بین قوم‌های جهان زندگی می‌کنند و جایی برای آسودن ندارند. دشمنان دور آن‌ها را گرفته‌اند و راه گریز از هر سو به رویشان بسته شده است.


پادشاهِ ما را که برگزیدۀ خداوند و سرچشمۀ زندگی و حافظ جان ما بود، دستگیر کردند.


ایشان از شمال با ارتشی بزرگ و ارّابه‌ها و گاری‌ها یورش خواهند آورد. ایشان با سپر و کلاه‌خود از خودشان محافظت می‌کنند و تو را محاصره خواهند کرد. من تو را به دست ایشان خواهم داد و آن‌ها تو را با قوانین خود داوری خواهند کرد.


آنان ترس و وحشت را منتشر می‌کنند و آن‌قدر مغرورند که هر کاری که می‌کنند در نظرشان قانونی است.


پس آن‌ها رفتند و وضع آن سرزمین را از بیابان صین تا رِحوب در نزدیکی گذرگاه حَمات، بررسی نمودند


سرزمین جِبلیان، تمام سرزمین لبنان در شرق، از بَعَل‌جاد در جنوب کوه حِرمون تا گردنه حَمات،


در حدود چهل هزار نفر، همگی مسلّح و آماده برای جنگ، از صحرای اریحا گذشتند.


وقتی بنی‌اسرائیل در جِلجال نزدیک اریحا اردو زده بودند، مراسم عید فِصَح را در عصر روز چهاردهم ماه برگزار نمودند.


اقوامی که باقی ماندند، عبارت بودند از: پنج والی فلسطین، تمام کنعانیان، صیدونیان و حِویان که در کوه‌های لبنان از کوه بَعَلِ‌حرمون تا گذرگاه حَمات زندگی می‌کردند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ