اِرمیا 38:19 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ امّا پادشاه در پاسخ گفت: «من نگران هموطنان خودمان هستم که ما را ترک کرده‌اند و به بابِلی‌ها پیوسته‌اند. ممکن است مرا هم تحویل آن‌ها بدهند و مورد شکنجه قرار بگیرم.»

هزارۀ نو

¹⁹ صِدِقیای پادشاه به اِرمیا گفت: «من از آن دسته از اهالی یهودیه که به کَلدانیان پیوسته‌اند، بیم دارم، مبادا کَلدانیان مرا به دست آنان تسلیم کنند و آنان با من بیرحمانه رفتار نمایند.»

Persian Old Version

¹⁹ اما صدقیا پادشاه به ارمیا گفت: «من ازیهودیانی که بطرف کلدانیان شدهاند میترسم، مبادا مرا بهدست ایشان تسلیم نموده، ایشان مراتفضیح نمایند.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁹ پادشاه گفت: «من می‌ترسم تسلیم شوم، چون ممکن است بابِلی‌ها مرا به دست یهودیان طرفدار خود، بسپارند. آنگاه معلوم نیست چه بلایی بر سرم خواهند آورد.»

مژده برای عصر جدید

¹⁹ امّا پادشاه در پاسخ گفت: «من نگران هموطنان خودمان هستم که ما را ترک کردند و به بابلی‌ها پیوسته‌اند. ممکن است مرا هم تحویل آنها بدهند و مورد شکنجه قرار بگیرم.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁹ صِدقیای پادشاه به اِرمیا گفت: «من از یهودیانی که به طرف کَلدانیان شده‌اند می‌ترسم، مبادا مرا به ‌دست ایشان تسلیم نموده، ایشان با من به بیرحمی رفتار نمایند.»

اِرمیا 38:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 30:10

قاصدان به همۀ شهرهای سرزمین اِفرایِم و مَنَسی و در شمال تا طایفۀ زِبولون رفتند، امّا مردم به ایشان خندیدند و آن‌ها را مسخره کردند.

نِحِمیا 4:1

هنگامی‌که سَنبَلَط شنید ما یهودیان بازسازی دیوار را آغاز کرده‌ایم، بسیار خشمگین شد و ما را مورد تمسخر قرار داد.

امثال 29:25

کسی‌ که از انسان می‌ترسد در دام می‌افتد، امّا هرکه بر خداوند توکّل می‌کند، در امان می‌ماند.

اِشعیا 57:11

خداوند می‌گوید: «این خدایان کیستند که آن‌قدر از آن‌ها می‌ترسی، به حدّی که تو به من دروغ می‌گویی و کاملاً مرا فراموش کرده‌ای؟ آیا به‌خاطر این‌که مدّتی ساکت بودم دیگر برای من احترامی قائل نیستی؟

اِرمیا 20:7

ای خداوند، تو مرا فریب دادی، و من فریب خوردم. تو از من قوی‌تر هستی و بر من غالب شده‌ای. همه مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

اِرمیا 38:22

در آن رؤیا دیدم که تمام زن‌های کاخ سلطنتی به‌طرف افسران پادشاه بابِل برده می‌شوند. به آنچه آن‌ها در مسیر خود می‌گفتند گوش بده: 'بهترین دوستان پادشاه او را گمراه کردند؛ آن‌ها به حرف‌های او گوش ندادند. وقتی در گِل فرو‌رفت، دوستانش او را تنها گذاشتند.'»

اِرمیا 38:5

صِدِقیای پادشاه در پاسخ گفت: «بسیار خوب، من نمی‌توانم مانع کار شما شوم؛ هرچه می‌خواهید با او بکنید.»

اِرمیا 39:9

در آخر، نِبوزَرادان، فرماندۀ سپاه بابِل، مردمی را که در شهر باقی مانده بودند به‌ همراه کسانی‌ که به او پناه برده بودند، به‌عنوان اسیر به بابِل بُرد.

یوحنا 12:42

با وجوداین، بسیاری از سران یهود به او ایمان آوردند، ولی به‌خاطر فریسیان و ترس از آنکه مبادا از کنیسه اخراج شوند، به ایمان خود اقرار نمی‌کردند،

داوران 9:54

اَبی‌مِلِک فوراً به جوان سلاح‌دار خود گفت: «شمشیرت را بِکش و مرا بکُش تا مبادا مردم بگویند که یک زن او را کُشت. پس آن جوان شمشیر خود را به شکم او فرو کرد و او را کشت.

۱سموئیل 15:24

شائول به گناه خود اعتراف کرده گفت: «بلی، من گناهکارم. از فرمان خداوند و حرف تو سرپیچی کردم، زیرا من از مردم ترسیدم و مطابق میل آن‌ها رفتار نمودم.

۱سموئیل 31:4

آنگاه شائول به سلاحدارش، گفت: «شمشیر خود را درآور و مرا بکُش تا این فلسطینی‌های کافر مرا تحقیر نکنند.» امّا سلاحدارش بسیار ترسیده بود و چنین نکرد. پس شائول شمشیرش را کشید و خود را به روی آن انداخت.