Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 23:2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

2 یَهْوه، خدای اسرائیل، دربارۀ حکمرانانی که موظّف به مراقبت از مردم بودند، چنین می‌گوید: «شما از قوم من مراقبت نکرده‌اید؛ شما آن‌ها را پراکنده و از خود رانده‌اید. اکنون من شما را به‌خاطر شرارت‌هایی که مرتکب شده‌اید، مجازات می‌کنم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

2 پس یهوه خدای اسرائیل دربارۀ شبانانی که قوم مرا می‌چرانند چنین می‌فرماید: «شما گلۀ مرا پراکنده ساخته و رانده‌اید و از آنها مراقبت نکرده‌اید. پس، خداوند می‌فرماید، اینک من سزای اعمال بدتان را به شما خواهم داد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

2 بنابراین، یهوه خدای اسرائیل درباره شبانانی که قوم مرا میچرانند چنین میگوید: «شما گله مرا پراکنده ساخته و رانده ایدو به آنها توجه ننمودهاید. پس خداوند میگویداینک من عقوبت بدی اعمال شما را بر شماخواهم رسانید.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2 پس یهوه خدای اسرائیل دربارۀ شبانانی که قوم او را می‌چرانند چنین می‌فرماید: «شما به جای اینکه گلۀ مرا بچرانید و از آن مراقبت نمایید، آن را به حال خود رها کرده و از خود رانده و پراکنده‌شان ساخته‌اید. حال، برای بدیهایی که به گوسفندان من کرده‌اید، شما را مجازات می‌کنم؛

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

2 خداوند، خدای اسرائیل، درباره حکمرانانی که موظّف به مراقبت از مردم بودند، چنین می‌گوید: «شما از قوم من مراقبت نکرده‌اید، شما آنها را پراکنده و از خود رانده‌اید. اکنون من شما را به‌خاطر شرارت‌هایی که مرتکب شده‌اید، مجازات می‌کنم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

2 بنابراین، یهوه خدای اسرائیل درباره شبانانی که قوم مرا می‌چرانند، چنین می‌گوید: «شما گله مرا پراکنده ساخته و رانده‌اید و به آنها توجه ننموده‌اید. پس خداوند می‌گوید: اینک من مجازات بدی کارهای شما را بر شما خواهم رسانید.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 23:2
21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

حالا برو و قوم را به‌جایی که به تو گفته‌ام، هدایت کن. به‌خاطر داشته‌ باش که فرشتۀ من تو را راهنمایی خواهد کرد. ولی به‌موقع خودش من قوم را به‌خاطر گناهانشان مجازات خواهم کرد.»


در پاسخ گفتم: «رهبران ما احمق‌اند، آن‌ها طالب خداوند نیستند. به همین خاطر آن‌ها شکست خوردند و قوم پراکنده شده‌ است.


پس خداوند متعال گفت: «من آن‌ها را مجازات خواهم کرد! مردان جوانشان در جنگ کشته خواهند شد و اطفالشان از گرسنگی خواهند مرد.


اگر گوش ندهید، به‌خاطر غرور شما در خفا خواهم گریست. برای قوم خدا که به اسارت رفته‌اند، به تلخی خواهم گریست و اشک خواهم ریخت.


ای اورشلیم، نگاه کن! دشمنانت از جانب شمال به‌سوی تو در حرکت هستند! کجا هستند مردمی که سرپرستی تو به آن‌ها سپرده شده بود، مردمی که مورد افتخار تو بودند؟


وقتی کسانی‌ که تو آن‌ها را دوست می‌پنداشتی بر تو غلبه کرده حکومت نمایند، تو چه خواهی کرد؟ تو درد خواهی کشید، مثل درد زنی در حال زایمان.


من، خداوند، افکار انسان‌ها را تفحّص می‌کنم و قلب‌های آن‌ها را می‌آزمایم.»


اگر یک نفر از قوم من، یا یک نبی یا یک کاهن این کلمات را به کار ببرد و بگوید، 'پیام خداوند ناگوار است' من آن شخص و خانوادۀ او را مجازات خواهم کرد.


همین امروز سرزمین شما ویران شده و دیگر کسی در آن زندگی نمی‌کند. منظرۀ وحشتناکی است. مردم نام آن‌ را مثل لعن و نفرین به کار می‌برند، چون خداوند نمی‌توانست بیش از این ظلم و شرارت شما را تحمّل کند.


«امّا من، خداوند، آن‌ها را به مجازات کارهایشان خواهم رسانید. من از این قوم انتقام خواهم گرفت.


آیا نباید من آن‌ها را برای این چیزها مجازات کنم، و از چنین ملّتی انتقام بگیرم؟


ای قوم من، آیا از انجام این کارهای نفرت‌انگیز شرم نداشتید؟ نه، شما شرم و حیا نداشتید؛ و اصلاً نمی‌دانید خجالت چیست! پس همراه دیگران ساقط خواهید شد. وقتی شما را به مجازات کارهایتان برسانم، دیگر از شما نشانی نخواهد بود. من، خداوند متعال، چنین گفته‌ام.


پس آن‌ها پراکنده شدند زیرا شبانی نبود، و طعمۀ حیوانات وحشی شدند.


خداوند می‌گوید به‌خاطر این‌که در روزهای عید برای بُت بَعَل‌ بُخور خوش‌بو دود می‌کرد، خود را با انگشتر و زیور می‌آراست و دنبال عاشقان خود می‌رفت و مرا فراموش می‌کرد، او را مجازات خواهم کرد.


بهترین و امین‌ترین آن‌ها همچون خار بی‌ارزش هستند. همان‌طور که انبیا هشدار داده بودند، روز مجازات آن‌ها فرارسیده است و همگی مضطرب و پریشان می‌شوند.


خداوند متعال می‌گوید: «من بر شبانان شما خشمگین هستم. من این بُزهای نر را مجازات خواهم کرد. من، خداوند متعال، از گلّۀ خود که مردم یهودا هستند، مراقبت خواهم کرد و آن‌ها را مانند اسبان جنگی قوی خواهم ساخت.


من در این سرزمین شبانی را تعیین کرده‌ام، امّا او از آنانی که در خطر هلاکت هستند، مراقبت نمی‌کند. گُمشدگان را هدایت نمی‌کند، زخمی‌ها را معالجه نمی‌کند و به آن‌هایی که سالِم هستند خوراک نمی‌دهد، بلکه گوشت گوسفندان پروار را می‌خورد و سُم‌هایشان را می‌کَند.


وقتی عریان بودم، مرا پوشانیدید، وقتی بیمار بودم، به عیادت من آمدید و وقتی‌که در زندان بودم، از من دیدن کردید'


وقتی غریب بودم، مرا نپذیرفتید، وقتی برهنه بودم، مرا نپوشانیدید و وقتی بیمار و زندانی بودم، به دیدن من نیامدید.'


دیانت پاک و بی‌آلایش در برابر خدای پدر این است که وقتی یتیمان و بیوه‌زن‌ها دچار مصیبت می‌شوند، نیازهای آن‌ها را برآورده سازیم و خود را از فساد جهان دور نگاه داریم.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ