اِرمیا 22:21 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²¹ در زمانی‌‌که شما کامیاب بودید، خداوند با شما سخن گفت، امّا شما از گوش دادن امتناع ورزیدید. این است آنچه شما در تمام زندگیتان انجام داده‌اید؛ شما هیچ‌وقت از خداوند اطاعت نکرده‌اید.

هزارۀ نو

²¹ در سعادتمندی با تو سخن گفتم، اما گفتی، ”نخواهم شنید!“ از روزگار جوانی‌‌ عادت تو همین بوده است، که به آواز من گوش فرا ندهی.

Persian Old Version

²¹ در حین سعادتمندی تو به تو سخن گفتم، اما گفتی گوش نخواهم گرفت. همین از طفولیتت عادت تو بوده است که به آواز من گوش ندهی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²¹ زمانی که در سعادت و خوشبختی به سر می‌بردید، خدا با شما سخن گفت، ولی گوش فرا ندادید؛ شما هرگز نخواستید او را اطاعت نمایید؛ عادت شما همیشه همین بوده است!

مژده برای عصر جدید

²¹ در زمانی که شما کامیاب بودید، خداوند با شما سخن گفت، امّا شما از گوش دادن امتناع کردید. شما هیچ‌وقت از خداوند اطاعت نکردید و این است آنچه شما در تمام زندگیتان انجام دادید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²¹ در حین سعادتمندی تو، به تو سخن گفتم، اما گفتی: ”گوش نخواهم گرفت.“ همین از کودکی عادت تو بوده است که به صدای من گوش ندهی.

اِرمیا 22:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 33:10

با این‌که خداوند با مَنَسی و قوم او سخن گفت، امّا ایشان گوش ندادند.

مزامیر 129:1

اسرائیل، بگو که چطور از زمان جوانی، دشمنانت تو را عذاب داده‌اند.

امثال 30:9

زیرا اگر ثروتمند شوم، ممکن است تو را انکار کنم و بگویم: «خداوند کیست؟» و اگر فقیر شوم، شاید دزدی کنم و نام تو را بی‌حرمت سازم.

اِشعیا 48:8

من می‌دانستم که شما قابل‌ اعتماد نیستید، و همیشه به‌عنوان سرکش و یاغی شهرت داشتید. به این دلیل است که شما تا به امروز چیزی دربارۀ آن نشنیده‌اید، و کلمه‌ای از آن به گوش شما نرسیده است.

اِرمیا 13:10

این مردم شریر از اطاعت من سرپیچی کرده‌اند. آن‌ها مثل همیشه سرسخت و شریر بوده‌اند، و خدایان بیگانه را ستایش و خدمت کرده‌اند. پس آن‌ها مثل این لُنگ خواهند پوسید و بی‌فایده خواهند بود.

اِرمیا 19:15

که خداوند متعال، خدای اسرائیل گفته بود: «من این شهر و تمام شهرهای اطراف را همان‌طور که قبلاً گفته بودم، به‌خاطر سرسختی آن‌ها و به‌خاطر این‌که به آنچه می‌گویم گوش نمی‌دهند، مجازات خواهم کرد.»

اِرمیا 2:25

ای اسرائیل، پای‌های خود را خسته نکن، و نگذار گلوی تو از تعقیب سایر خدایان خشک شود. امّا تو می‌گویی، 'نه، من نمی‌توانم بازگردم. من عاشق خدایان بیگانه هستم و به‌دنبال آن‌ها خواهم رفت.'»

اِرمیا 2:31

ای قوم اسرائیل به آنچه می‌گویم گوش بده. آیا من برای شما، مثل بیابان یا مثل سرزمینی تاریک و خطرناک بودم؟ پس چرا می‌گویید هرچه دلتان خواست، همان را انجام خواهید داد و دیگر به حضور من برنمی‌گردید؟

اِرمیا 25:3

«مدّت بیست و سه سال‌، یعنی از سیزدهمین سال سلطنت یوشیا پسر آمون تا به امروز‌، خداوند با من سخن گفته و من در رساندن پیام‌های او به شما غفلت نکرده‌ام. امّا شما اعتنایی به آن‌ها نکردید.

اِرمیا 25:4

هرچند خداوند به فرستادن انبیای خود ادامه داد، ولی شما به آن‌ها گوش ندادید و به گفته‌هایشان توجّه نکردید.

اِرمیا 25:7

امّا خداوند خودش می‌گوید که شما به او گوش ندادید و در عوض با بُت‌های خود او را به خشم آوردید و مستوجب مجازات شدید.

اِرمیا 25:8

پس چون، به او گوش نمی‌دهید، خداوند متعال می‌گوید،

اِرمیا 3:24

امّا پرستش بَعَل، خدای شرمساری، باعث شده که ما گلّه و رمه، پسران و دخترانمان، و همۀ ‌چیزهای دیگری را که اجداد ما از زمان‌های قدیم برای آن زحمت کشیده‌ بودند، از دست بدهیم.

اِرمیا 3:25

ما باید در شرم خود بخوابیم و رسوایی ما را بپوشاند، زیرا ما و اجداد ما همیشه بر ضد یَهْوه، خدای ما گناه ورزیده‌ایم و هیچ‌وقت احکام او را اطاعت نکردیم.»

اِرمیا 32:30

از همان ابتدا، مردمان اسرائیل و یهودا با کارهای خود مرا ناخشنود و خشمگین ساخته‌اند.

اِرمیا 35:15

من بندگان خودم، یعنی انبیا، را برای شما می‌فرستادم و آن‌ها به شما گفته‌اند که باید روش‌های شرارت‌آمیز خود را ترک کنید و آنچه را راست و درست است، انجام دهید. آن‌ها شما را از پرستش و خدمت به خدایان دیگر بر حذر داشتند تا شما بتوانید در سرزمینی که به شما و به اجداد شما دادم، به زندگی خود ادامه دهید. امّا شما به من گوش ندادید و به من توجّهی نکردید.

اِرمیا 48:11

خداوند گفت: «موآب همیشه در امنیّت بوده و هیچ‌وقت به اسارت نرفته است. موآب مانند شرابی است دست نخورده و جا افتاده و از کوزه‌ای به کوزۀ دیگر ریخته نشده است. طعم آن از بین نرفته و مزه‌اش مثل همیشه دلپسند است.

اِرمیا 6:16

خداوند به قوم خود گفت: «بر سر چهارراه‌ها بایستید و نگاه کنید. سراغ جاده‌های قدیمی را بگیرید و بپرسید بهترین راه کجا است، و از همان راه بروید تا در امن‌وامان باشید.» امّا آن‌ها گفتند: «نه، ما از آن راه نخواهیم رفت!»

حزقیال 20:13

امّا قوم اسرائیل در بیابان علیه من سرکشی کردند. ایشان از قوانین من پیروی نکردند و احکام حیات‌بخش مرا زیر پا نهادند و روز سَبَّت را بی‌حرمت شمردند. آنگاه آماده بودم که خشم خود را در بیابان بر ایشان فرو ریزم و ایشان را نابود کنم.

حزقیال 20:21

«امّا فرزندانشان علیه من سرکشی کردند. از فرمان‌های من پیروی نکردند و قوانین مرا با‌دقّت انجام ندادند، قوانینی که اطاعت از آن به آنان زندگی‌ می‌بخشد. ایشان روز سَبَّت مرا بی‌حرمت ساختند. آنگاه اندیشیدم که خشم خود را بر ایشان فرو ریزم و همه را بکُشم.

حزقیال 20:8

امّا آن‌ها علیه من سرکشی کردند و به من گوش فراندادند و بُت‌های کَریه خود و خدایان مصر را رها نکردند. من آماده بودم خشم خود را در سرزمین مصر بر ایشان فرو ریزم.

صَفَنیا 3:2

به صدای خداوند گوش نمی‌دهد و نصیحت نمی‌پذیرد. به خداوند اعتماد نمی‌کند و از او کمک نمی‌طلبد.

زَکریا 7:7

«سال‌ها پیش، وقتی اورشلیم کامیاب و پُر از جمعیّت بود و شهرهای اطراف و جنوب آن هم مسکونی بودند، به‌وسیلهٔ انبیای پیشین همین هشدارها را به شما دادم.»

تثنیه 31:27

زیرا من می‌دانم آن‌ها چقدر سرسخت و سرکش هستند. در‌حالی‌که من هنوز زنده در کنار آن‌ها هستم، چنین سرکشی می‌کنند، چه بسا بیش‌تر پس از درگذشتم!

تثنیه 9:24

از روزی که من شما را شناخته‌ام، شما علیه خداوند سرکشی کرده‌اید.

تثنیه 9:7

«به‌خاطر داشته باشید و فراموش نکنید که چطور آتشِ خشم یَهْوه، خدایتان را در بیابان برافروختید. شما از همان روزی که از سرزمین مصر خارج شدید تا روزی که به این سرزمین رسیدید، همواره در مقابل خداوند سرکشی کرده‌اید.