Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 2:6 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

6 آن‌ها به من بی‌اعتنایی کردند، گرچه من ‌آن‌ها را از مصر نجات دادم و آن‌ها را در بیابان و چاله‌های شنی، سرزمینی خشک و خطرناک، جایی که کسی در آن زندگی نمی‌کند و حتّی هیچ‌کس از آنجا گذر نیز نخواهد کرد، رهبری کردم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

6 نگفتند: ”خداوند کجاست، که ما را از سرزمین مصر برآورد و در صحرا رهبری‌مان کرد، در سرزمین بیابانها و حفره‌ها، در زمین خشک و تاریکی غلیظ، زمینی که کسی از آن گذر نمی‌کرد، و انسانی در آن نمی‌زیست؟“

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

6 و نگفتند: یهوه کجا است که ما رااز زمین مصر برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از حفرهها و زمین خشک و سایه موت وزمینی که کسی از آن گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود رهبری نمود؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

6 گویا فراموش کردند که این من بودم که ایشان را از مصر نجات داده، در بیابانهای خشک و سوزان هدایت کردم، و از سرزمینهای خطرناک پر از گودال و از شوره‌زارهای مرگبار عبور دادم از مکانهای غیرمسکونی که حتی کسی از آنها عبور نمی‌کند

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

6 آنها به من بی‌اعتنایی کردند، گرچه من ‌آنها را از مصر نجات دادم و آنها را در بیابان و چاله‌های شنی، سرزمینی خشک و خطرناک، جایی که کسی در آن زندگی نمی‌کند و حتّی هیچ‌کس از آنجا گذر نیز نخواهد کرد، رهبری کردم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

6 و نگفتند: ”یهوه کجا است که ما را از زمین مصر برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از گودالها و زمین خشک و سایه مرگ و زمینی که کسی از آن گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود، رهبری نمود؟

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 2:6
26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و ردای ایلیا را به آب زده گفت: «کجا است یَهْوه، خدای ایلیا؟» سپس دوباره ردا را به آب زد و آب کنار رفت و وی به آن ‌سوی رود رفت.


آن روز در ظلمت و تاریکی ابدی فرو رود، و ابر تیره بر آن سایه افکند و کسوف آن‌ را بپوشاند.


امّا آن‌ها برای کمک به‌سوی خدایی که خالق آن‌ها است، روی نمی‌آورند، خدایی که در تاریک‌ترین روزهای زندگی‌شان به آن‌ها امید می‌بخشد.


حتّی هنگام گذشتن از درّۀ تاریک مرگ از هیچ بدی نمی‌ترسم، زیرا تو با من هستی؛ عصا و چوب‌دستی تو مرا حمایت می‌کند.


به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سال‌هایی را که پشت سر نهاده‌ام.


«من، یَهْوه، خدای شما هستم که شما را از سرزمین مصر، از خانهٔ بندگی، بیرون آوردم.


از تمام درد و رنجشان نجات داد. محبّت و شفقّت خود خدا بود که آن‌ها را نجات داد و نه حضور فرشته‌ای. او آن‌ها را مانند زمان‌های گذشته سرافراز کرده حافظ و نگه‌دار آن‌ها شد.


کسی نیست که نام تو را بخواند و هیچ‌کس از تو کمک نمی‌خواهد. تو روی خود را از ما گردانده‌ای و ما را در چنگ گناه رها کرده‌ای.


یَهْوه، خدای خود را تکریم کنید، قبل از این‌که او روزگار شما را تیره کند و شما بر فراز کوه‌ها بلغزید؛ قبل از آنکه او، نوری را که در انتظارش هستید به ظلمت مبدّل کند.


این پیام را به تمام مردم اورشلیم اعلام کنم: «به یاد دارم که چقدر در جوانی‌ات باوفا بودی، چقدر در ابتدای ازدواجمان مرا دوست داشتی؛ به‌دنبال من حتّی از کویرها و زمین‌های بایر گذشتی.


کاهنان نپرسیدند، 'خداوند کجا است؟' حتّی معلّمین شریعت، مرا نمی‌شناختند. حکمرانان بر ضد من شورش کردند؛ انبیا به نام بَعَل‌ نبوّت کردند و بُت‌های بیهوده را پرستیدند.


قوم خداوند منکر او شده و گفته‌اند: «او واقعاً کاری نخواهد کرد. ما روزگار سختی نخواهیم داشت و از جنگ و قحطی خبری نخواهد بود.»


ادّعا ‌می‌کنید که خداوند را می‌پرستید، امّا از صمیم قلب نمی‌گویید.


شهرهایش منظرۀ وحشتناکی را به‌وجود آورده‌اند و مثل بیابان خشک و بی‌آب‌وعلف هستند، جایی که هیچ‌کس نه در آن زندگی می‌کند و نه از آنجا می‌گذرد.


خداوند نبی‌ای را فرستاد تا اسرائیل را از مصر بیرون بیاورد و از او مراقبت کند.


خداوند می‌گوید: «من یَهْوه، خدای شما هستم، همان خدایی که شما را از مصر بیرون آورد. به‌غیراز من خدای دیگری ندارید و من یگانه نجات‌دهندۀ شما هستم.


همچنین من شما را از کشور مصر بیرون آوردم و مدّت چهل سال در بیابان رهبری کردم تا سرزمین اَموریان را تصاحب کنید.


قومی که در تاریکی به سر می‌بردند نور عظیمی دیده‌اند و بر آنانی که در سرزمین سایۀ مرگ ساکنند نوری درخشیده است.»


«طبق امر یَهْوه، خدای خود از کوه سینا حرکت کردیم و همان‌طور که دیدید از بیابان وسیع و وحشتناک عبور نموده به کوهستان اَموریان رفتیم. وقتی به قادش بَرنیع رسیدیم،


«او قوم خود را در بیابان، در صحرای خشک و هولناک، سرگردان یافت. او را دربر گرفت و مورد لطف قرار داد، و مانند مردمک چشم خود محافظت نمود.


شما باید به یاد داشته باشید که چگونه یَهْوه، خدایتان شما را در این چهل سال در بیابان هدایت کرد تا شما را فروتن ساخته بیازماید تا بداند در قلب شما چیست و آیا احکام او را به‌جا می‌آورید یا نه.


جِدعون جواب داد: «آقا اگر خداوند همراه ما است، پس چرا به این روز بد گرفتار هستیم؟ کجا است آن همۀ کارهای عجیب خداوند که اجداد ما برای ما تعریف می‌کردند و می‌گفتند که چگونه خداوند ما را از مصر بیرون آورد؟ امّا حالا ما را ترک کرده و اسیر مِدیانیان ساخته است.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ