اِرمیا 2:32 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³² آیا یک زن جوان می‌تواند جواهرات خود را فراموش کند، و یا یک عروس لباس عروسی خود را؟ امّا قوم من مرا برای روزهای بی‌شماری فراموش کرده است.

هزارۀ نو

³² آیا دوشیزه، زینت خود، و عروس، زیور خویش را از یاد می‌بَرد؟ اما روزهای بی‌شمار است که قوم من مرا از یاد برده‌اند.

Persian Old Version

³² آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بیشمارمرا فراموش کردهاند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³² «آیا ممکن است دوشیزه‌ای زیور آلاتش را از یاد ببرد؟ آیا امکان دارد تازه عروسی، لباس عروسی‌اش را فراموش کند؟ با این حال، قوم من سالهاست مرا که برایشان همچون گنجی گرانبها بوده‌ام، فراموش کرده‌اند!

مژده برای عصر جدید

³² آیا یک زن جوان می‌تواند جواهرات خود را فراموش کند، و یا یک عروس لباس عروسی خود را؟ امّا قوم من مرا برای روزهای بی‌شماری فراموش کرد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³² آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بی​شمار مرا فراموش کرده‌اند.

اِرمیا 2:32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 24:22

بعد از این‌که ربکا شترها را سیراب کرد، آن‌ مرد یک‌ حلقۀ بینی طلای گران‌قیمت‌ در بینی او کرد و همچنین‌ دو عدد دست‌بند طلا درآورده به او داد،

پیدایش 24:30

او حلقه را در بینی و دست‌بندها را بر دست ‌خواهرش‌ دیده ‌بود و شنیده ‌بود که ‌آن‌ مرد به‌ وی چه ‌گفته ‌است‌. او نزد ‌مباشر ابراهیم‌ که ‌با شترهایش‌ کنار چشمه‌ ایستاده ‌بود، رفته به‌ او گفت‌:

پیدایش 24:53

بعد رخت‌ها و هدایای طلا و نقره را بیرون آورد و به ‌ربکا داد. همچنین‌ هدایای گران‌قیمتی هم‌ به‌ برادر و مادرش ‌داد.

۲سموئیل 1:24

«ای دختران اسرائیل، برای شائول گریه کنید، برای او که به شما جامه‌های قرمز گران‌بها می‌پوشانید و با جواهر و زَر شما را می‌آراست.

مزامیر 106:21

آن‌ها خدای نجات‌دهندهٔ خود را فراموش کردند، خدایی که کارهای عظیم در مصر انجام داده بود،

مزامیر 9:17

شریران و همۀ اقوامی که خدا را فراموش کرده‌اند، به هلاکت خواهند رسید.

اِشعیا 17:10

زیرا ای اسرائیل، خدای نجات خود را فراموش کرده‌ای و صخرهٔ پناهگاه خود را از یاد برده‌ای. در عوض برای خود باغچه‌های مقدّس‌ ساخته‌ای تا خدایان بیگانگان را پرستش کنی.

اِشعیا 57:11

خداوند می‌گوید: «این خدایان کیستند که آن‌قدر از آن‌ها می‌ترسی، به حدّی که تو به من دروغ می‌گویی و کاملاً مرا فراموش کرده‌ای؟ آیا به‌خاطر این‌که مدّتی ساکت بودم دیگر برای من احترامی قائل نیستی؟

اِشعیا 61:10

من در خداوند خوشی بسیار می‌کنم، و جان من در خداوند وجد می‌نماید؛ زیرا او مرا با جامۀ نجات و ردای عدالت پوشانیده است، چنان‌که داماد با تاج گل و عروس خود را با جواهرات زینت می‌دهد. خداوند او را به لباس نجات و عدالت ملبّس کرده است.

اِرمیا 13:10

این مردم شریر از اطاعت من سرپیچی کرده‌اند. آن‌ها مثل همیشه سرسخت و شریر بوده‌اند، و خدایان بیگانه را ستایش و خدمت کرده‌اند. پس آن‌ها مثل این لُنگ خواهند پوسید و بی‌فایده خواهند بود.

اِرمیا 13:25

او گفته است که این سرنوشت شما است. این است آنچه او بر سر شما خواهد آورد، چون شما او را فراموش نموده و به خدایان دروغین توکّل کرده‌اید.

اِرمیا 18:15

باوجوداین، قوم من مرا فراموش کرده‌اند و در حضور بُت‌ها بُخور می‌سوزاند. آن‌ها از راهی که باید بروند، منحرف شده‌اند؛ دیگر راه‌های قدیم را دنبال نمی‌کنند و در کوره‌راه‌ها حرکت می‌کنند.

اِرمیا 2:11

هیچ ملّت دیگری هرگز خدایان خود را، ‌هرچند غیر واقعی بودند، عوض نکردند. امّا قوم من، مرا که برایشان افتخار و بزرگی آوردم، با خدایانی که برایشان هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند، عوض کردند.

اِرمیا 2:33

تو مطمئناً می‌دانی که چگونه عشاق خود را تعقیب کنی. حتّی بدترین زنان، می‌توانند این‌ را از تو بیاموزند.

اِرمیا 23:27

آن‌ها فکر می‌کنند با خواب‌هایی که بیان می‌کنند، خواهند توانست قوم مرا وادار کنند تا نام مرا فراموش کنند، همان‌طور که پدرانشان مرا فراموش کردند و به بَعَل‌ روی آوردند.

اِرمیا 3:21

از فراز تپّه‌ها صدایی به گوش می‌رسد: این صدای قوم اسرائیل است که به‌خاطر گناهانی که مرتکب شده‌اند و به‌خاطر این‌که یَهْوه، خدای خودشان را فراموش کرده‌اند، گریه و زاری می‌کنند.

حزقیال 22:12

در میان تو، رشوه می‌گیرند تا خون بریزند. بهره می‌گیرند و با زیاده‌ستانی از همسایۀ خود سوء‌استفاده می‌کنند و مرا فراموش کرده‌اند.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

هوشع 8:14

«اسرائیل خالق خود را فراموش کرده و برای خود قصرها ساخته است. یهودا به تعداد شهرهای مستحکم خود افزوده است، ولی من آتشی را خواهم فرستاد تا این قصرها و شهرها را به خاکستر تبدیل کند.»

تثنیه 32:15

«اسرائیل فربه، امّا سرکش شد؛ آنان چاق و ستبر و تنومند شدند. آن‌ها خداوند، خالق خود را ترک کردند و صخرهٔ نجات خود را خوار شمردند.

مکاشفه 21:2

شهر مقدّس یعنی اورشلیم جدید را دیدم که از آسمان از جانب خدا، مانند عروسی که برای شوهرش آراسته و آماده شده باشد، به زیر می‌آمد.

داوران 8:34

و یَهْوه، خدای خود را از یاد بردند، خدایی که آن‌ها را از دست دشمنان اطرافشان نجات داده بود.