اِرمیا 2:31 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³¹ ای قوم اسرائیل به آنچه می‌گویم گوش بده. آیا من برای شما، مثل بیابان یا مثل سرزمینی تاریک و خطرناک بودم؟ پس چرا می‌گویید هرچه دلتان خواست، همان را انجام خواهید داد و دیگر به حضور من برنمی‌گردید؟

هزارۀ نو

³¹ «و حال شما، ای مردمان این عصر، به کلام خداوند توجه کنید: آیا من برای اسرائیل همچون بیابان یا زمینِ تاریکیِ غلیظ بوده‌ام؟ پس چرا قوم من می‌گویند: ”ما آزادیم، و دیگر نزد تو نمی‌آییم“؟

Persian Old Version

³¹ ای شما که اهل این عصر میباشید کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین ظلمت غلیظشدهام؟ پس قوم من چرا میگویند که روسای خود شدهایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³¹ «ای قوم من، به کلام من گوش فرا دهید: آیا من در حق بنی‌اسرائیل بی‌انصافی کرده‌ام؟ آیا برای ایشان مانند یک زمین تاریک و پربلا بوده‌ام؟ پس چرا قوم من می‌گویند: سرانجام از دست خدا رها شدیم، دیگر نمی‌خواهیم با چنین خدایی سروکار داشته باشیم!

مژده برای عصر جدید

³¹ ای قوم اسرائیل به آنچه می‌گویم گوش دهید. آیا من برای شما، مثل بیابان یا مثل سرزمینی تاریک و خطرناک بودم؟ پس چرا می‌گویید هرچه دلتان خواست، همان را انجام خواهید داد و دیگر به حضور من برنمی‌گردید؟

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³¹ ‌ای شما که اهل این عصر می‌باشید، کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین تاریکی غلیظ شده‌ام؟ پس قوم من چرا می‌گویند که ”سران خود شده‌ایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.“

اِرمیا 2:31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 11:22

فرعون از او پرسید: «مگر در نزد من چه کمبودی داری که حالا می‌خواهی به سرزمین خود بازگردی؟» او پاسخ داد: «نه، امّا فقط اجازه بدهید بروم.»

۲تواریخ 31:10

عَزَریا، کاهن اعظم که از خانوادۀ صادوق بود پاسخ داد: «از زمانی‌‌که مردم شروع به آوردن هدایا‌ به معبدِ بزرگ کرده‌اند، ما به‌اندازۀ کافی برای خوردن داشته‌ایم و مقدار زیادی نیز ذخیره کرده‌ایم، زیرا خداوند مردم را برکت داده است و به همین دلیل است که مقدار فراوانی باقی‌مانده است.»

ایّوب 21:14

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که طریق خدا را بشناسند.

مزامیر 10:4

شریران در غرور خود به خداوند اهمیّت نمی‌دهند، و فکرشان این است: «خدایی نیست.»

مزامیر 12:4

ایشان می‌گویند: «با زبان خود موفّق خواهیم شد. هرچه بخواهیم می‌گوییم؛ کیست که سرور ما باشد؟»

امثال 30:9

زیرا اگر ثروتمند شوم، ممکن است تو را انکار کنم و بگویم: «خداوند کیست؟» و اگر فقیر شوم، شاید دزدی کنم و نام تو را بی‌حرمت سازم.

اِشعیا 45:19

من در خفا سخن نگفته‌ام و هدفم را از مردم پنهان نکرده‌ام. من به قوم اسرائیل نگفتم بیهوده مرا جستجو کنند. من خداوند هستم و حقیقت را می‌گویم؛ من حقّ را اعلام می‌کنم.»

اِرمیا 2:20

خداوند متعال چنین می‌گوید: «ای اسرائیل، از زمان‌های قدیم تو از فرمان من سرپیچی کردی، و حاضر نبودی از من اطاعت کنی و مرا بپرستی. بر فراز تپّه‌های مرتفع، در پای درختان سبز، تو الهه‌های باروری را می‌پرستیدی.

اِرمیا 2:25

ای اسرائیل، پای‌های خود را خسته نکن، و نگذار گلوی تو از تعقیب سایر خدایان خشک شود. امّا تو می‌گویی، 'نه، من نمی‌توانم بازگردم. من عاشق خدایان بیگانه هستم و به‌دنبال آن‌ها خواهم رفت.'»

اِرمیا 5:5

من نزد صاحبان قدرت می‌روم و با آن‌ها صحبت می‌کنم. آن‌ها حتماً می‌دانند خدایشان از آن‌ها چه می‌خواهد، و انتظار دارد آن‌ها چگونه زندگی کنند.» امّا دیدم که آن‌ها هم، همه سر به نافرمانی زده‌اند و از اطاعت وی امتناع می‌کنند.

اِرمیا 5:6

به همین دلیل است که شیران جنگل، آن‌ها را خواهند کشت؛ گرگ‌های بیابان آن‌ها را قطعه‌قطعه خواهند کرد، و پلنگ‌ها در تمام شهرهایشان به کمین نشسته‌اند. اگر آن مردمان از خانه‌های خود بیرون بروند، دریده و پاره‌پاره خواهند شد، چون گناهان آن‌ها بی‌شمار است و مکرراً از فرمان خداوند سرپیچی کرده‌اند.

حزقیال 14:5

همۀ این بُت‌ها قوم اسرائیل را از من روی‌گردان کرده‌اند، امّا با این پاسخ، می‌خواهم ایشان را به‌سوی خود بازگردانم.

هوشع 13:6

امّا وقتی خوردید و شکمتان سیر شد، مغرور شدید و مرا فراموش کردید.

عاموس نبی 1:1

این است پیام عاموس، چوپانی که از روستای تِقوع بود. دو سال پیش از زلزله، هنگامی‌که عُزّیا، پادشاه یهودا بود و یِرُبعام پسر یهوآش بر سرزمین شمالی یعنی اسرائیل حکومت می‌کرد، خداوند این رؤیاها را به او نشان داد.

میکاه 6:9

خداوند در شهر ندا می‌دهد: شخص عاقل کسی است که از خداوند می‌ترسد. خداوند می‌گوید: «ای مردمی که در شهر جمع شده‌اید، بشنوید!

۱قرنتیان 4:8

اکنون دیگر تمام آرزوهای شما برآورده شده است! حال ثروتمند شده‌اید و هم‌اکنون بدون ما به سلطنت رسیده‌اید! ای‌کاش واقعاً این‌طور بود تا ما نیز با شما سلطنت می‌کردیم!

تثنیه 31:20

من آن‌ها را همان‌طور که به اجدادشان وعده داده بودم، به سرزمینی که در آن‌ شیر و عسل جاری است، خواهم برد. در آنجا هر مقدار غذا که بخواهند، خواهند خورد و سیر و فربه خواهند شد، امّا آن‌ها از من روی گردانیده خدایان دیگر را پرستش خواهند کرد و مرا رد کرده پیمان مرا خواهند شکست.

تثنیه 32:15

«اسرائیل فربه، امّا سرکش شد؛ آنان چاق و ستبر و تنومند شدند. آن‌ها خداوند، خالق خود را ترک کردند و صخرهٔ نجات خود را خوار شمردند.

تثنیه 32:18

آن‌ها صخرهٔ نجات خویش را فراموش کردند و خدایی را که به آن‌ها حیات بخشید، از یاد بردند.