اِرمیا 2:13 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ چون قوم من مرتکب دو گناه شده‌اند: آن‌ها مرا که سرچشمۀ آب گوارا هستم، ترک‌ کرده‌اند و برای خود آب‌انبار کند‌ه‌اند، آب‌انبارهای ترک خورده‌ای که آب را اصلاً نگاه نمی‌دارند.

هزارۀ نو

¹³ زیرا قوم من مرتکب دو گناه شده‌اند: مرا که چشمۀ آب حیاتم، ترک گفته‌اند و برای خویشتن آب‌انبارها کَنده‌اند، آب‌انبارهای تَرَک‌خورده که آب را نگاه نتوانند داشت.

Persian Old Version

¹³ زیرا قوم من دو کار بد کردهاند. مرا که چشمه آب حیاتم ترک نموده و برای خود حوضها کندهاند، یعنی حوضهای شکسته که آب را نگاه ندارد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ زیرا قوم من مرتکب دو خطا شده‌اند: اول اینکه، مرا که چشمهٔ آب حیات هستم ترک نموده‌اند و دوم اینکه رفته‌اند و برای خود حوضهایی شکسته ساخته‌اند که نمی‌توانند آب را در خود نگه دارند!

مژده برای عصر جدید

¹³ چون قوم من مرتکب دو گناه شده‌اند: آنها مرا که سرچشمهٔ آب گوارا هستم، ترک‌ کرده‌اند و برای خود آب‌انبار کند‌ه‌اند؛ آب‌انبارهای ترک خورده‌ای که آب را اصلاً نگاه نمی‌دارند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ زیرا قوم من دو کار بد کرده‌اند. مرا که چشمه آب حیاتم ترک نموده و برای خود حوضها کنده‌اند، یعنی حوضهای شکسته که آب را نگاه ندارد.

اِرمیا 2:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 22:17

ایشان مرا ترک کرده‌اند و برای خدایان دیگر بُخور سوزانده‌اند و با کارهای خود خشم مرا برانگیخته‌اند؛ پس خشم من علیه اورشلیم افروخته شده و خاموش نخواهد شد.'

مزامیر 36:9

زیرا تو سرچشمۀ زندگی هستی و در پرتو نور تو ما روشنی را می‌بینیم.

جامعه 1:14

من همه‌چیز را در زیر آفتاب دیدم و به این نتیجه رسیدم که جملگی بیهوده و به‌دنبال باد دویدن است.

جامعه 1:2

«بیهودگی! بیهودگی!» واعظ می‌گوید. «بیهودگی! بیهودگی! همه چیز بیهودگی است!»

جامعه 12:8

واعظ می‌گوید: «بیهودگی است! بیهودگی است! همه‌‌چیز بیهودگی است!»

جامعه 2:11

امّا وقتی به کارهایی که کرده بودم و زحماتی که در زیر آفتاب کشیده بودم فکر کردم، فهمیدم که همۀ آن‌ها چون دویدن دنبال باد، بیهوده و بی‌فایده بودند.

جامعه 2:21

آدمی با زحمت فراوان و از روی عقل و دانش و مهارت مال و دارایی می‌اندوزد، سپس همه را برای کسی به‌جا می‌گذارد که هرگز برای آن زحمت نکشیده است. این نیز بیهوده و مصیبتی بزرگ است.

جامعه 2:26

خدا به کسانی‌ که او را خشنود می‌سازند، حکمت، دانش و خوشی می‌بخشد، ولی به خطاکاران مشقّتِ کار و زحمتِ اندوختن مال را می‌دهد تا آن‌ را از ایشان گرفته به کسانی عطا کند که از آن‌ها راضی است. این نیز بیهوده است و در پی باد دویدن.

جامعه 4:4

بعد مشاهده کردم که تلاش و موفّقیّت یک شخص نتیجهٔ حسادت او به دیگران است. این کار هم مانند دویدن به‌دنبال باد، بیهوده است.

اِشعیا 1:3

گاو، مالک خویش و الاغ آخور صاحب خود را می‌شناسد، امّا اسرائیل مرا نمی‌شناسد. قوم من ‌فهم ندارند.»

اِشعیا 1:4

وای بر شما، ای ملّت گناهکار‌، ای قوم خطاکار و نسل فاسد، شما یَهْوه، خدای قدّوس اسرائیل، را ترک نموده به او پشت کرده‌اید.

اِشعیا 12:3

همان‌قدر که آب به جان‌های تشنه نشاط می‌بخشد، همان اندازه قوم خدا از نجاتی که او به آن‌ها می‌بخشد، خشنود می‌گردند.»

اِشعیا 5:13

بنابراین شما را به اسارت خواهند برد. رهبران شما از گرسنگی و مردم عادی از تشنگی خواهند مرد.

اِشعیا 55:2

چرا پول خود را صرف چیزی می‌کنید که نان نیست؟ و چرا تمام مزدی را که به‌خاطر کارتان می‌گیرید صرف چیزی می‌کنید که شما را سیر نمی‌کند؟ به من گوش دهید و هرچه را که می‌گویم انجام دهید؛ آنگاه از بهترین غذاها لذّت خواهید برد.

اِشعیا 63:8

خداوند گفت: «آن‌ها قوم من هستند؛ فرزندانی که فریبکار نخواهند بود.» و به همین دلیل آن‌ها را

اِرمیا 1:16

من قوم خود را تنبیه خواهم کرد، چون آن‌ها مرتکب گناه شده‌اند. آن‌ها مرا ترک کرده به حضور خدایان دیگر قربانی گزرانده‌اند، بُت‌ها ساخته آن‌ها را پرستش کرده‌اند.

اِرمیا 14:3

ثروتمندان، نوکران خود را به‌دنبال آب می‌فرستند؛ آن‌ها به آب‌انبارها می‌روند، ولی اثری از آب نمی‌یابند، و با کوزه‌های خالی برمی‌گردند؛ ناامید و پریشان، صورت‌های خود را می‌پوشانند.

اِرمیا 15:6

شما مرا رد کرده و به من پشت کرده‌اید. پس من دست خود را دراز نموده شما را نابود کردم، چون از احساس ترحّم برای شما خسته شده‌ام.

اِرمیا 17:13

ای خداوند، تو امید قوم اسرائیل هستی؛ تمام کسانی‌ که تو را ترک کنند، شرمسار خواهند شد. آن‌ها مثل نام‌هایی که بر روی گرد و خاک نوشته شده باشند، محو خواهند شد، چون تو، خداوند و سرچشمۀ آب زندگی را ترک کرده‌اند.

اِرمیا 18:14

آیا کوه‌های سنگی لبنان هرگز بی‌برف می‌ماند، و جویبارهای کوهستانی آن هرگز خشک می‌شوند؟

اِرمیا 19:4

من این‌ کار را خواهم کرد چون آن‌ها مرا ترک کرده‌اند و این سرزمین را با اهدای قربانی برای خدایانی که نه خودشان و نه اجدادشان و نه پادشاهان یهودا چیزی دربارۀ آن‌ها می‌دانستند، ناپاک کرده‌اند. آن‌ها این سرزمین را از خون بی‌گناهان پُر ساخته‌اند.

اِرمیا 2:11

هیچ ملّت دیگری هرگز خدایان خود را، ‌هرچند غیر واقعی بودند، عوض نکردند. امّا قوم من، مرا که برایشان افتخار و بزرگی آوردم، با خدایانی که برایشان هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند، عوض کردند.

اِرمیا 2:17

ای اسرائیل، خودت باعث این بودی! تو مرا که ‌یَهْوه، خدای تو بودم، ترک کردی، در‌حالی‌که من تو را در تمام راه رهبری می‌کردم.

اِرمیا 2:26

خداوند می‌گوید: «همان‌طور که یک دزد هنگامی‌که گیر می‌افتد، شرمسار است، شما قوم اسرائیل هم همان‌گونه، به‌ همراه پادشاهان، بزرگان، کاهنان، و انبیای خودتان، شرمنده خواهید شد.

اِرمیا 4:22

خداوند می‌گوید: «قوم من احمق‌اند؛ آن‌ها مرا نمی‌شناسند. آن‌ها مثل کودکان احمقی هستند که فهم و شعور ندارند. در ارتکاب شرارت ماهرند، ولی در به‌جا آوردن نیکی قاصر.»

اِرمیا 5:26

«مردمان شریر در میان قوم من زندگی می‌کنند؛ آن‌ها در کمین نشسته‌ و مانند کسانی‌ که توری را برای شکار پرندگان گسترده باشند، منتظر می‌مانند. آن‌ها دام‌های خود را برای شکار مردم پهن کرده‌اند.

اِرمیا 5:31

انبیا چیزی جز دروغ نمی‌گویند، کاهنان طبق دستور انبیا حکومت می‌کنند و قوم من هم اعتراضی ندارند. سرانجام آن‌ها چه خواهند کرد؟»

حزقیال 14:5

همۀ این بُت‌ها قوم اسرائیل را از من روی‌گردان کرده‌اند، امّا با این پاسخ، می‌خواهم ایشان را به‌سوی خود بازگردانم.

حزقیال 47:1

آن مرد مرا به ورودی معبدِ بزرگ بازگرداند. آبی از زیر دروازه به‌سوی شرق روان بود، یعنی جهتی که معبدِ بزرگ در آن‌سو قرار داشت، و از زیر قسمت جنوبی معبدِ بزرگ و از جنوب قربانگاه می‌گذشت.

میکاه 2:8

خداوند می‌گوید: «امّا شما بر ضد قوم من برخاسته و دشمن آن‌ها شده‌اید و منتظر هستید تا به آن‌ها صدمه بزنید و مانند راهزنان قبای آنان را بدزدید.

میکاه 6:3

خداوند می‌گوید: «ای قوم من، من به شما چه کرده‌ام؟ چه باری را بر شما تحمیل کرده‌ام؟ پاسخ بدهید!

زَکریا 13:1

در آن زمان برای خاندان داوود و اهالی اورشلیم چشمه‌ای جاری می‌شود که آن‌ها را از تمام گناهان و ناپاکی‌ها پاک می‌سازد.

یوحنا 4:10

عیسی به او پاسخ داد: «اگر می‌دانستی بخشش خدا چیست و کیست که از تو آب می‌خواهد، حتماً از او خواهش می‌کردی و او به تو آب حیات‌بخش عطا می‌کرد.»

یوحنا 4:11

زن گفت: «ای آقا، دلو نداری و این چاه عمیق است. از کجا آب حیات‌بخش می‌آوری؟

یوحنا 4:14

امّا هر‌کس از آبی که من می‌بخشم بنوشد، هرگز تشنه نخواهد شد، زیرا آن آبی که به او می‌دهم در درون او به چشمه‌ٔ آبی تبدیل خواهد شد که تا حیات جاودان خواهد جوشید.»

یوحنا 7:37

در آخرین روز که مهمترین روز عید بود، عیسی ایستاد و با صدای بلند گفت: «اگر کسی تشنه است، نزد من بیاید و بنوشد.

تثنیه 31:16

خداوند به موسی گفت: «تو به‌زودی خواهی مرد. بعد از مرگ تو، این مردم در سرزمینی که به آن وارد می‌شوند، به من خیانت کرده خدایان بیگانه را خواهند پرستید، و آن‌ها مرا ترک کرده پیمانی را که من با آن‌ها بسته‌ام، خواهند شکست.

۲پطرس 2:17

این اشخاص مانند چشمه‌های بی‌آب و ابرهایی هستند که با بادهای توفان رانده می‌شوند و تاریکی غلیظ دوزخ در انتظار آن‌ها است.

مکاشفه 21:6

او به من گفت: «تمام شد! من 'الف' و 'ی'، ابتدا و انتها هستم. این است امتیاز کسی‌ که پیروز شود؛ من به آنکه تشنه است از آب چشمۀ حیات، رایگان خواهم بخشید.

مکاشفه 22:1

آنگاه آن فرشته رودخانۀ آب حیات را که مثل بلور می‌درخشید به من نشان داد. آن رودخانه از تخت خدا و برّه سرچشمه می‌گرفت

مکاشفه 22:17

روح و عروس می‌گویند: «بیا!» هر شنونده‌ای بگوید: «بیا!» هرکه تشنه است بیاید؛ هرکه طالب است، بیاید و آب حیات را به رایگان بگیرد.

داوران 10:13

امّا شما مرا ترک کردید و خدایان بیگانه را پرستش کردید، پس من دیگر شما را نجات نخواهم داد.

۱سموئیل 12:10

آن‌ها باز نزد خداوند ناله و زاری کردند و گفتند، 'ما گناهکار هستیم، زیرا خداوند را فراموش کردیم و در عوض بُت‌های بَعَل‌ و عَشتاروت را پرستیدیم. حالا ما را ببخش و از دست دشمنانمان نجات بده، و ما تنها تو را پرستش خواهیم کرد.'