اِرمیا 18:23 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²³ امّا ای خداوند، تو تمام توطئه‌های آن‌ها را برای کشتن من می‌دانی. شرارت آن‌ها را نبخش و از گناه آن‌ها نگذر. در خشم خودت با آن‌ها رفتار کن؛ آن‌ها را بر زمین زده و درهم بشکن.»

هزارۀ نو

²³ اما تو ای خداوند، همۀ دسیسه‌های ایشان را می‌دانی، دسیسه‌هایی را که به قصد جان من کرده‌اند. پس تقصیرشان را کفّاره مکن، و گناهشان را از نظرت محو مساز. بگذار در حضورت سرنگون شوند، و با ایشان به هنگام خشم خویش عمل نما.

Persian Old Version

²³ اما توای خداوند تمامی مشورتهایی را که ایشان به قصد جان من نمودهاند میدانی. پس عصیان ایشان رامیامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مسازبلکه ایشان به حضور تو لغزانیده شوند و در حین غضب خویش، با ایشان عمل نما.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²³ خداوندا، تو از تمام توطئه‌های ایشان برای کشتن من آگاهی؛ پس آنها را نبخش و گناهشان را از نظرت دور مدار؛ ایشان را به هنگام خشم و غضب خود، داوری فرما و در حضور خود هلاک نما!»

مژده برای عصر جدید

²³ امّا ای خداوند، تو تمام توطئه‌های آنها را برای کشتن من می‌دانی. شرارت آنها را نبخش و از گناه آنها نگذر. در خشم خودت با آنها رفتار کن، آنها را بر زمین زده و درهم بشکن.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²³ اما تو، ‌ای خداوند، تمامی مشورتهایی را که ایشان به قصد جان من نموده‌اند، می‌دانی. پس عصیان ایشان را میامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مساز، بلکه ایشان به حضورت سرنگون شوند، و در حین غضب خویش، با ایشان عمل نما.

اِرمیا 18:23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 119:126

زمان آن رسیده است که خداوند اقدام نماید، زیرا از شریعت تو اطاعت نمی‌شود.

مزامیر 35:4

آنانی را که قصد کشتن من را دارند، شرمنده و رسواساز؛ و کسانی را که بدخواه من می‌باشند، سرافکنده و خجل گردان.

مزامیر 56:8

تو از پریشانی من آگاهی، حساب اشک‌هایم را داری. آیا آن‌ها در دفتر تو نوشته نشده‌اند؟

مزامیر 59:5

تو یَهْوه، خداوند متعال، خدای اسرائیل هستی؛ برخیز و همهٔ قوم‌ها را به سزای کارهایشان برسان، و به هیچ‌یک از ستمکاران شریر رحم نکن!

اِشعیا 10:3

در روز جزا چه خواهید کرد، در روزی که ویرانی از دور بر شما نازل شود؟ به چه کسی برای کمک پناه خواهید برد؟ گنج‌های خود را کجا پنهان خواهید کرد؟

اِشعیا 2:9

مردم همه حقیر و شرمسار خواهند شد. خدایا، آن‌ها را نبخش.

اِرمیا 11:23

زمان مکافات مردم عَناتوت را تعیین کرده‌ام، و وقتی آن زمان فرارسد، هیچ‌یک از آن‌ها زنده نخواهند ماند.»

اِرمیا 15:15

آنگاه من گفتم: «ای خداوند، تو خودت همه‌چیز را می‌دانی. مرا به یادآور و به من کمک کن. اجازه بده تا از کسانی‌ که به من جفا می‌کنند، انتقام بگیرم. در برابر آن‌ها آن‌قدر صبور نباش، مبادا در کشتن من موفّق شوند. به‌ یاد آور که به‌خاطر تو است که من متحمّل تمام این توهین‌ها می‌شوم.

اِرمیا 17:18

ای خداوند، تمام کسانی را که به من جفا می‌رسانند، رسوا کن. آن‌ها را به وحشت بینداز، امّا مرا هراسان نکن. آن‌ها را دچار مصیبت و نابودی کن.

اِرمیا 17:4

سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار خواهم کرد که دشمنان خود را در مملکتی که چیزی دربارۀ آن نمی‌دانید، خدمت کنید، چون خشم من مثل آتشی است که تا ابد خاموش نخواهد شد.»

اِرمیا 18:18

آنگاه مردم گفتند: «بیایید هم‌دست شویم و خود را از شرّ اِرمیا خلاص کنیم! همیشه کاهنانی برای تعلیم، حکیمانی برای راهنمایی و انبیایی برای اعلام پیام خداوند وجود خواهند داشت. بیایید اتّهامی بر او وارد کنیم و دیگر به سخنانش گوش ندهیم.»

اِرمیا 26:11

آنگاه کاهنان و انبیا به رهبران و عامۀ مردم چنین گفتند: «این مرد سزاوار حکم مرگ است، چون علیه شهر ما سخن گفته است. شما با گوش خودتان آن‌ را شنیده‌اید.»

اِرمیا 26:8

به‌محض این‌که آنچه را که خداوند امر کرده بود، گفتم، آن‌ها مرا گرفتند و فریاد زدند: «تو باید به‌خاطر این سخنان کشته شوی!

اِرمیا 37:15

آن‌ها از دست من عصبانی بودند و دستور دادند مرا بزنند و در خانه یوناتان، منشی دربار، که خانه‌اش را به‌صورت زندان درآورده بودند‌، زندانی نمودند.

اِرمیا 38:4

آنگاه بزرگان قوم به حضور پادشاه رفتند و گفتند: «این مرد باید کشته شود. با این حرف‌ها او باعث می‌شود سربازان جرأت خود را از دست بدهند. او همین کار را با سایر کسانی‌ که در شهر باقی مانده‌اند، انجام می‌دهد. او به مردم کمکی نمی‌کند، فقط می‌خواهد به آن‌ها لطمه بزند.»

اِرمیا 6:15

آیا از انجام تمام این کارهای زشت شرمنده بودند؟ نه، شرمنده نبودند؛ آن‌ها از شرم و حیا چیزی نمی‌دانند. پس آن‌ها هم مثل دیگران از بین خواهند رفت. وقتی آن‌ها را مجازات کنم، از آن‌ها دیگر چیزی باقی نخواهد ماند. من، خداوند چنین گفته‌ام.»

اِرمیا 6:21

پس من کاری می‌کنم که این مردم بلغزند و بیفتند. پدران و پسران، دوستان و همسایگان، همه با هم خواهند مُرد.»

اِرمیا 7:20

پس این معبد بزرگ، این مردم و حیوانات آن‌ها و حتّی درختان و محصولات زمین همه مورد غضب قرار خواهند گرفت. خشم من مثل آتشی است که کسی قادر به فرونشاندن آن نخواهد بود.

اِرمیا 8:12

ای قوم من، آیا از انجام این کارهای نفرت‌انگیز شرم نداشتید؟ نه، شما شرم و حیا نداشتید؛ و اصلاً نمی‌دانید خجالت چیست! پس همراه دیگران ساقط خواهید شد. وقتی شما را به مجازات کارهایتان برسانم، دیگر از شما نشانی نخواهد بود. من، خداوند متعال، چنین گفته‌ام.

سوگنامه 3:60

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و بر ضد من دسیسه می‌چینند.

سوگنامه 3:61

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آن‌ها چگونه به من اهانت کرده و بر ضد من توطئه چیده‌اند.

لوقا 21:22

چون این است آن زمان مکافات، تا تمام نوشته‌های کتب مقدّس به حقیقت بپیوندند.

رومیان 2:5

با سخت‌دلی و بی‌میلی خود نسبت به توبه، عقوبت خود را تا روز ظهور غضب خدا و داوری عادلانۀ او پیوسته شدیدتر می‌سازی.