اِرمیا 16:5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ «تو نباید وارد خانه‌ای شوی که در آن سوگواری است؛ و نباید برای کسی ماتم بگیری. من با دادن صلح و سعادت، قوم خودم را برکت نخواهم داد و آن‌ها دیگر محبّت و رحمت من را نخواهند دید.

هزارۀ نو

⁵ «آری، زیرا خداوند چنین می‌فرماید: به خانه‌ای که در آن مجلس سوگواری بر پاست، قدم مگذار؛ بدان‌جا مرو و با اهل آن خانه به ماتم و سوگ منشین، زیرا سلامتیِ خویش و محبت و رحمت خود را از این قوم برگرفته‌ام؛ این است فرمودۀ خداوند.

Persian Old Version

⁵ زیرا خداوند چنین میگوید: به خانه نوحه گری داخل مشو و برای ماتم گرفتن نرو و برای ایشان تعزیت منما زیرا خداوند میگوید که سلامتی خود یعنی احسان و مراحم خویش را از این قوم خواهم برداشت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ من برکت خود را از ایشان گرفته‌ام و از احسان و رحمت خود محرومشان کرده‌ام؛ پس تو برای آنها نه ماتم بگیر و نه گریه کن!

مژده برای عصر جدید

⁵ «تو نباید وارد خانه‌ای شوی که در آن سوگواری است؛ یا نباید برای کسی ماتم بگیری. من با دادن صلح و سعادت قوم خودم را برکت نخواهم داد و آنها محبّت و رحمت را نخواهند دید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ زیرا خداوند چنین می‌گوید: به خانه سوگواری داخل مشو و برای ماتم گرفتن نرو و برای ایشان سوگواری منما، زیرا خداوند می‌گوید که سلامتی خود یعنی نیکویی و رحمتهای خویش را از این قوم خواهم برداشت.

اِرمیا 16:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 25:6

خداوندا، لطف و محبّت پایدار خود را که از ازل داشته‌ای، به‌یاد آور.

اِشعیا 27:11

شاخه‌های درختان خشک شده و شکسته‌اند، و زن‌ها شاخه‌ها را برای سوزاندن جمع می‌کنند چون مردم اصلاً نفهمیده‌اند که خدا، آفریدگار آن‌ها، به ایشان رحم نخواهد کرد و شفقّتی نسبت به آنان نشان نخواهد داد.

اِرمیا 12:12

از آن سوی بلندی‌های بیابان، مردم برای غارت آمده‌اند. من چنان جنگی در این سرزمین برافروختم که دیگر کسی از آن در امان نخواهد بود.

اِرمیا 13:14

آنگاه من همۀ آن‌ها را، پیر و جوان، مثل کوزه‌هایی که در برخورد با یکدیگر می‌شکنند، درهم خواهم شکست. من در هلاک کردن آن‌ها هیچ رحم، شفقّت و بخششی نشان نخواهم داد.»

اِرمیا 16:13

پس من شما را از این سرزمین بیرون خواهم انداخت و به مملکتی خواهم برد که نه شما و نه اجدادتان دربارۀ آن‌ چیزی شنیده‌اند. در آنجا شما خدایان دیگر را شبانه‌روز خدمت خواهید کرد، و من هم دیگر به شما ترحّم نخواهم کرد.'»

سوگنامه 3:17

من طعم سعادت و آرامش را از یاد برده‌ام.

زَکریا 8:10

قبل از آن، کسی توان آن‌ را نداشت که انسان یا حیوانی را برای کار خود اجیر کند. هیچ‌کسی از دست دشمنان در امان نبود، زیرا من مردم را دشمن یکدیگر ساخته بودم،

تثنیه 31:17

در آن روز، خشم من علیه آن‌ها شعله‌ور خواهد شد؛ من ایشان را ترک خواهم نمود و روی خود را از ایشان برخواهم گردانید و آن‌ها تلف خواهند شد. بلاها و دشواری‌های فراوانی بر آن‌ها فرود خواهد آمد تا در آن روز با خود بگویند، 'به‌خاطر نبودن خداوند در میان ما است که دچار این بلاها شده‌ایم.'

مکاشفه 6:4

و اسب دیگری که به سرخی آتش بود، بیرون آمد و به سوار آن قدرت داده شد که صلح را از روی زمین بردارد تا انسان‌ها همدیگر را بکُشند و به او شمشیر بزرگی داده شد.