اِرمیا 16:13 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ پس من شما را از این سرزمین بیرون خواهم انداخت و به مملکتی خواهم برد که نه شما و نه اجدادتان دربارۀ آن‌ چیزی شنیده‌اند. در آنجا شما خدایان دیگر را شبانه‌روز خدمت خواهید کرد، و من هم دیگر به شما ترحّم نخواهم کرد.'»

هزارۀ نو

¹³ از این رو شما را از این سرزمین به سرزمینی که نه شما شناخته‌اید و نه پدرانتان بیرون خواهم افکند، و در آنجا روز و شب خدایانِ غیر را عبادت خواهید کرد، زیرا بر شما نظر لطف نخواهم داشت.“

Persian Old Version

¹³ بنابراین من شمارا از این زمین به زمینی که شما و پدران شماندانستهاید خواهمانداخت و در آنجا شبانهروزخدایان غیر را عبادت خواهید نمود زیرا که من برشما ترحم نخواهم نمود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ از این رو شما را از این سرزمین بیرون انداخته، به سرزمینی خواهم راند که هرگز نه خود شما آنجا بوده‌اید و نه اجدادتان؛ در آنجا می‌توانید شبانه روز به بت‌پرستی بپردازید و من هم دیگر بر شما رحم نخواهم نمود.“»

مژده برای عصر جدید

¹³ پس من شما را از این سرزمین بیرون خواهم انداخت و به مملکتی خواهم برد که نه شما و نه اجدادتان چیزی دربارهٔ آن دانسته‌اید. در آنجا شما خدایان دیگر را شبانه‌روز خدمت خواهید کرد، و من هم دیگر به شما ترّحم نخواهم کرد.'»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ بنابراین من شما را از این سرزمین به سرزمینی که شما و پدران شما آن را نمی‌شناختند، خواهم‌ انداخت و در آنجا شبانه‌روز خدایان غیر را عبادت خواهید نمود، زیرا که من بر شما به لطف نظر نخواهم نمود.“

اِرمیا 16:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 25:21

در سرزمین حَمات، پادشاه دستور داد ایشان را بزنند و بکُشند. پس مردم یهودا را از سرزمین خود به تبعید بردند.

۲تواریخ 7:20

آنگاه من شما را از زمینی که به شما داده‌ام، برخواهم کند و این معبدِ بزرگ را که برای نامم تقدیس کرده‌ام، ترک خواهم کرد و آن‌ را در بین تمام قوم‌ها ضرب‌المثل ساخته مورد تمسخر قرار خواهم داد.

مزامیر 81:12

بنابراین آن‌ها را در لجاجتشان رها کردم تا خواسته‌های خود را دنبال کنند.

اِرمیا 10:18

خداوند شما را به‌زودی از این سرزمین بیرون خواهد راند. خداوند چنان شما را خواهد کوبید که حتّی یکی از شما باقی نخواهید ماند. خداوند چنین گفته است.

اِرمیا 14:8

تو تنها امید قوم اسرائیل هستی؛ تو کسی هستی که ما را از این مصیبت نجات می‌دهد. چرا تو در سرزمین ما مثل یک بیگانه هستی، مثل مسافری که فقط یک‌شب در اینجا می‌ماند؟

اِرمیا 15:1

آنگاه خداوند به من گفت: «حتّی اگر موسی و سموئیل با هم در اینجا بودند و از من التماس می‌کردند، من به این مردم رحمی نمی‌کردم. آن‌ها را وادار کن که بروند و از نظرم دور شوند.

اِرمیا 15:14

آن‌ها را وادار خواهم کرد که دشمنانشان را در مملکتی که چیزی دربارۀ آن نمی‌دانند، خدمت کنند، چون خشم من مثل آتشی است که تا به‌ابد خاموش نمی‌شود.»

اِرمیا 15:4

به‌خاطر آنچه مَنَسی پسر حِزقیا، در اورشلیم انجام داده، کاری خواهم کرد که تمام مردم جهان وحشت کنند.»

اِرمیا 16:5

«تو نباید وارد خانه‌ای شوی که در آن سوگواری است؛ و نباید برای کسی ماتم بگیری. من با دادن صلح و سعادت، قوم خودم را برکت نخواهم داد و آن‌ها دیگر محبّت و رحمت من را نخواهند دید.

اِرمیا 17:4

سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار خواهم کرد که دشمنان خود را در مملکتی که چیزی دربارۀ آن نمی‌دانید، خدمت کنید، چون خشم من مثل آتشی است که تا ابد خاموش نخواهد شد.»

اِرمیا 22:26

من تو و مادرت را به تبعید خواهم فرستاد. هردوی شما را به سرزمینی خواهم فرستاد که هیچ‌یک از شما در آنجا به دنیا نیامده بودید، هردوی شما در آنجا خواهید مرد.

اِرمیا 22:28

من گفتم: «آیا یِهویاکین مثل کوزۀ شکسته‌ای است که به دور انداخته شده و کسی آن‌ را نمی‌خواهد؟ آیا به همین دلیل است که او و فرزندانش به سرزمینی که چیزی درباره‌اش نمی‌دانند، تبعید شده‌اند؟

اِرمیا 5:19

وقتی آن‌ها بپرسند، چرا اجازه دادم چنین چیزهایی واقع شود، ای اِرمیا، به آن‌ها بگو که همان‌طور که آن‌ها از من برگشته‌اند و در سرزمین خودشان در خدمت خدایان بیگانه درآمدند، پس آن‌ها در سرزمینی که به خودشان تعلّق نخواهد داشت، در خدمت بیگانگان خواهند بود.»

اِرمیا 6:15

آیا از انجام تمام این کارهای زشت شرمنده بودند؟ نه، شرمنده نبودند؛ آن‌ها از شرم و حیا چیزی نمی‌دانند. پس آن‌ها هم مثل دیگران از بین خواهند رفت. وقتی آن‌ها را مجازات کنم، از آن‌ها دیگر چیزی باقی نخواهد ماند. من، خداوند چنین گفته‌ام.»

تثنیه 28:36

«خداوند شما و پادشاه برگزیدۀ شما را نزد قومی خواهد برد که نه شما می‌شناختید نه اجدادتان، و در آنجا خدایانی را که از چوب و سنگ ساخته شده‌اند، خدمت خواهید کرد.

تثنیه 29:28

خداوند با قهر و غضب و خشم شدید خود، آن‌ها را از این سرزمین ریشه‌کن ساخت و به سرزمین دیگری راند که تاکنون در آنجا به سر می‌برند.'