Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 15:2 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

2 وقتی از تو می‌پرسند به کجا خواهند رفت، به آن‌ها بگو که من چنین گفته‌ام: «سرنوشت گروهی این است که از بیماری بمیرند، و این انتهای آن‌ها است! سرنوشت گروهی دیگر این است که در جنگ کشته شوند؛ پس به همان سوی خواهند رفت! سرنوشت عدّه‌ای هم این است که از گرسنگی بمیرند؛ آن‌ها هم به همان طرف خواهند رفت! سرنوشت بقیّه این است که به اسارت برده شوند؛ پس آن‌ها هم به همان سوی خواهند رفت!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

2 و اگر از تو بپرسند، ”کجا برویم؟“ بدیشان بگو، ”خداوند چنین می‌فرماید: «”آنان که سزاوار طاعونند، نزد طاعون، آنان که مستوجب شمشیرند، نزد شمشیر، آنان که درخور قحطیند، نزد قحطی، و آنان که لایق اسیری‌اند، به اسیری.“

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

2 و اگر به توبگویند به کجا بیرون رویم، به ایشان بگو: خداوندچنین میفرماید: آنکه مستوجب موت است به موت و آنکه مستحق شمشیر است به شمشیر وآنکه سزاوار قحط است به قحط و آنکه لایق اسیری است به اسیری.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2 اگر از تو بپرسند که به کجا بروند، از جانب من بگو که آنکه محکوم به مرگ است، به سوی مرگ؛ آنکه محکوم است با شمشیر کشته شود، به سوی شمشیر؛ آنکه محکوم است با قحطی هلاک گردد، به سوی قحطی و آنکه محکوم به اسیری است به سوی اسارت و بردگی!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

2 وقتی از تو می‌پرسند به کجا خواهند رفت، به آنها بگو که من چنین گفته‌ام: «سرنوشت گروهی این است که از بیماری بمیرند و این انتهای آنهاست، سرنوشت گروهی دیگر این است که در جنگ کشته شوند، پس به همان سوی می‌روند سرنوشت عدّه‌ای هم این است که از گرسنگی بمیرند، آنها هم به همان طرف می‌روند، سرنوشت بقیّه این است که به اسارت برده شوند، پس آنها هم، به همان سوی خواهند رفت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

2 و اگر به تو بگویند ”به کجا بیرون رویم؟“، به ایشان بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: آنکه در خور مرگ است، به مرگ، و آنکه سزاوار شمشیر است، به شمشیر، و آنکه سزاوار قحطی است، به قحطی و آنکه لایق اسیری است، به اسیری.“

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 15:2
18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

شما چاره‌ای ندارید جز این‌که تن به اسارت دهید یا در جنگ کشته شوید. بازهم خشم خداوند پایان نخواهد گرفت و دست او همچنان برای مجازات شما دراز خواهد بود.


هرکه بخواهد از وحشت بگریزد، به گودال خواهد افتاد و هر‌کس از گودال فرار کند، گرفتار دام خواهد شد. پنجره‌های آسمان باز شده باران سیل‌آسا خواهد بارید و بنیاد زمین خواهد لرزید.


حتّی اگر آن‌ها روزه بگیرند، به فریادهای آن‌ها گوش نخواهم داد. حتّی اگر آن‌ها قربانی‌های سوختنی و هدایای غلّه به حضور من بیاورند، از آن‌ها راضی نخواهم بود. درعوض، من آن‌ها را از طریق جنگ، قحطی و بیماری هلاک خواهم کرد.»


مردمی هم که این انبیا به آن‌ها نبوّت کرده‌اند، به همین نحو کشته خواهند شد. اجساد آن‌ها در کوچه‌های اورشلیم ریخته می‌شود و کسی نخواهد بود که آن‌ها را دفن کند. آن‌ها همه، از جمله زن‌ها، پسران و دخترانشان دچار همین سرنوشت خواهند شد. من جزای شرارت‌های آن‌ها را خواهم داد.»


بیماری مُهلکی همۀ آن‌ها را خواهد کشت. کسی برای آن‌ها ماتم نخواهد گرفت و اجسادشان را دفن نخواهند کرد. بدن‌های آن‌ها مثل توده‌های کود بر روی زمین جمع خواهند شد. آن‌ها یا در جنگ کشته خواهند شد یا از گرسنگی خواهند مُرد و بدن‌های آن‌ها طعمۀ پرندگان و حیوانات وحشی خواهد شد.


در این مکان، من نقشه‌های مردم یهودا و اورشلیم را خنثی خواهم کرد. به دشمنانشان اجازه خواهم داد بر آن‌ها چیره شوند و آن‌ها را در جنگ بکُشند و من بدن‌های آن‌ها را طعمۀ پرندگان و حیوانات وحشی خواهم کرد.


نبوکدنصر خواهد آمد و مصر را شکست خواهد داد. آنانی که محکوم هستنند تا با بیماری بمیرند، با بیماری خواهند مرد، آنانی که محکوم به اسارت هستند، به اسارت خواهند رفت و آنانی که باید در جنگ بمیرند، در جنگ کشته خواهند شد.


به ایشان بگو آنچه تو کرده‌ای نشانه‌ای از رویدادی است که بر ایشان واقع خواهد شد. ایشان آواره و اسیر خواهند گشت.


اینک خداوند متعال چنین می‌گوید: «من مجازات‌ فجیع خود، یعنی جنگ، گرسنگی، حیوانات وحشی و طاعون را به اورشلیم خواهم فرستاد تا انسان‌ها و حیوانات آن‌ را یکسان نابود سازند.


«به ایشان بگو که من، یَهْوه، خدا به حیات خود سوگند می‌خورم که مردمی که در شهرهای ویرانه زندگی می‌کنند، کشته خواهند شد و کسانی را که در صحرا هستند، خوراک حیوانات وحشی خواهند شد و کسانی‌ که در دژها و غارها هستند، از بیماری خواهند مُرد.


یک‌سوّم مردم تو از گرسنگی و بیماری خواهند مُرد، یک‌سوّم دیگر خارج از شهر با شمشیر کشته خواهند شد و یک‌سوّم باقی‌مانده را در باد پراکنده کرده، با شمشیری از نیام کشیده، ایشان را دنبال خواهم کرد.


یک‌سوّم آن‌ را هنگامی‌که روزهای محاصره به سر آمد، در شهر در آتش بسوزان. یک‌سوّم دیگر را در اطراف شهر با شمشیر خُرد کن. بقیّه را در باد پراکنده کن، و من با شمشیر به‌دنبال آن خواهم رفت.


هر چیزی که دربارۀ ما و رهبران ما گفته بودی، عملی شد. آن بلای عظیمی که در اورشلیم بر سر ما آمد، در هیچ جای دنیا دیده نشده است.


شما مانند کسی خواهید بود که از شیری فرار کند و با خرسی روبه‌رو گردد؛ یا مانند کسی‌ که به خانۀ خود داخل شود و دست خود را بر دیوار بگذارد و مار او را بگزد.


سپس به گوسفندان گفتم: «بعدازاین، شبانِ شما نخواهم بود. کسانی‌ که مردنی هستند، بگذار بمیرند و آنانی ‌که از بین ‌رفتنی هستند، بگذار از بین بروند. کسانی‌ هم که باقی می‌مانند، گوشت یکدیگر را خواهند خورد!»


اگر قرار باشد کسی به اسارت برود، به اسارت خواهد رفت و اگر قرار باشد کسی با شمشیر کُشته شود، با شمشیر کُشته خواهد شد. این پایداری و ایمان مقدّسین را می‌طلبد.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ