اِرمیا 15:17 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ من وقت خود را همراه با سایر مردم، صرف خوشگذرانی و تفریح نکردم. در اطاعت از فرمان تو، تنها مانده انزوا گرفتم و بر خشم من افزوده شد.

هزارۀ نو

¹⁷ در مجلس عیّاشان ننشستم، و با ایشان شادمانی نکردم؛ به سبب دست تو که بر من بود تنها نشستم، زیرا که مرا از خشم لبریز کرده بودی.

Persian Old Version

¹⁷ در مجلس عشرت کنندگان ننشستم و شادی ننمودم. بهسبب دست تو به تنهایی نشستم زیرا که مرا ازخشم مملو ساختی.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ در ضیافتهای مردم خوشگذران شرکت نکرده‌ام بلکه به دستور تو به تنهایی نشسته از به یاد آوردن گناهان ایشان از خشم لبریز می‌شوم.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ من وقت خود را همراه با سایر مردم، صرف خوشگذرانی و تفریح نکردم. فرمان تو را اطاعت کردم، تنها ماندم و بر خشم من افزوده شد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ در مجلس عشرت کنندگان ننشستم و شادی ننمودم. به خاطر دست تو به تنهایی نشستم، زیرا که مرا از خشم پر ساختی.

اِرمیا 15:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 1:1

‌خوشا به حال کسی‌ که با شریران مشورت نمی‌کند و به راه گناهکاران نمی‌رود و با تمسخرگران هم‌نشین نمی‌شود،

مزامیر 102:7

خوابم نمی‌برد؛ مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

اِرمیا 1:10

من امروز به تو قدرتی می‌دهم که بتوانی ملّت‌ها و دولت‌ها را ریشه‌کن کرده ویران کنی، نابود نموده واژگون سازی، و دوباره ساخته و از نو بکاری.»

اِرمیا 13:17

اگر گوش ندهید، به‌خاطر غرور شما در خفا خواهم گریست. برای قوم خدا که به اسارت رفته‌اند، به تلخی خواهم گریست و اشک خواهم ریخت.

اِرمیا 16:8

«به خانه‌ای که جشن و ضیافت برپا کرده‌اند، داخل نشو و برای خوردن و نوشیدن با‌ آن‌ها هم‌نشینی نکن.

اِرمیا 6:11

خشم تو نسبت به آن‌ها مرا هم سوزانده و بیش از این طاقت آن‌ را ندارم.» آنگاه خداوند به من گفت: «از کاسۀ خشم من بر سر کودکانی که در کوچه‌ها هستند و بر سر جوانانی که دور هم جمع شده‌اند، بریز. زنان را به‌ همراه شوهرانشان خواهند برد، حتّی از افراد بسیار پیر هم نخواهند گذشت.

سوگنامه 3:28

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

دانیال 7:28

این بود خوابی که دیدم. وقتی بیدار شدم، بسیار پریشان بودم. از ترس رنگ از چهره‌ام پریده بود، ولی از خوابم به کسی چیزی نگفتم.

زَکریا 1:12

فرشتۀ خداوند وقتی این‌ را شنید، گفت: «ای خداوند متعال، مدّت هفتاد سال از اورشلیم و شهرهای یهودا خشمگین بودی؛ تا به کی رحمت خود را از آن‌ها دریغ می‌کنی؟»

۲قرنتیان 6:17

و خداوند می‌فرماید: «از میان آن‌ها خارج شوید و خود را از آنان جدا سازید و به چیزهای ناپاک دست نزنید و من شما را خواهم پذیرفت.»