Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 14:7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

7 مردم فریاد برمی‌آورند و می‌گویند: 'اگرچه گناهانمان ما را محکوم می‌کنند، ای خداوند، طبق وعده‌ات به داد ما برس. بارها از تو روگردانیده‌ایم و بر ضد تو گناه ورزیده‌ایم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

7 «خداوندا، اگرچه گناهانمان بر ضد ما شهادت می‌دهد، اما تو به‌خاطر نام خود عمل کن؛ زیرا ارتدادهای ما بسیار است، و به تو گناه ورزیده‌ایم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

7 ای خداوند اگرچه گناهان ما بر ما شهادت میدهد اما بهخاطر اسم خود عمل نما زیرا که ارتدادهای ما بسیار شده است و به تو گناه ورزیدهایم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

7 ای خداوند، اگرچه گناهان ما، ما را محکوم می‌سازند، ولی به خاطر عزت نام خود ما را یاری نما! ما بسیار از تو دور شده‌ایم و در حق تو گناه کرده‌ایم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

7 مردم فریاد برمی‌آورند و می‌گویند: 'اگرچه گناهان ما، موجب محکومیّت ما باشد. ای خداوند، طبق وعده‌ات به داد ما برس، بارها از تو روگردانیده‌ایم و برضد تو گناه ورزیده‌ایم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

7 ‌ای خداوند، اگر‌چه گناهان ما بر ضد ما شهادت می‌دهد، اما به‌ خاطر اسم خود عمل نما، زیرا که ارتدادهای ما بسیار شده است و به تو گناه ورزیده‌ایم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 14:7
30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ای یَهْوه، خدای اسرائیل تو عادل هستی، امّا بازهم اجازه داده‌ای عدّه‌ای از ما زنده بمانیم. ما به گناهان خود در حضور تو اعتراف می‌کنیم؛ ما هیچ شایستگی برای آمدن به حضور تو نداریم.»


خداوندا، بر نام تو، تنها بر نام تو جلال باد، نه بر نام ما، زیرا تو سرشار از محبّت پایدار و وفاداری هستی.


ای خداوند، به‌خاطر نام خود، گناهان مرا بیامرز، که بسیارند.


خدایا، به‌خاطر جلال نام خود، ما را کمک کن؛ ما را نجات بده و گناهان ما را بیامرز.


آنچه من می‌کنم به‌خاطر نام خودم می‌کنم؛ من نمی‌گذارم نامم بی‌حرمت شود، و نمی‌گذارم هیچ‌کس در جلالی که می‌بایست فقط برای من باشد، شریک شود.»


«ای خداوند، گناهان بی‌شماری بر ضد تو مرتکب شده‌ایم و خطاهای ما بر ضد ما گواهی می‌دهند، و خودمان از آن‌ها کاملاً آگاه هستیم.


مردم اورشلیم با فریاد گفتند: «چه ضربۀ سختی بر ما وارد شده! زخم‌های ما التیام نمی‌یابد! ما می‌پنداشتیم که می‌توانیم آن‌ را تحمّل کنیم!


شرارت تو موجب مجازات تو، و روی‌گردانیدن تو از من، باعث محکومیّت تو است. تو خواهی آموخت که ترک کردن و بی‌حرمتی به من، ‌یَهْوه، خدای خودت، چه اشتباه تلخی است. من، خدای قادر متعال، چنین گفته‌ام.»


ما باید در شرم خود بخوابیم و رسوایی ما را بپوشاند، زیرا ما و اجداد ما همیشه بر ضد یَهْوه، خدای ما گناه ورزیده‌ایم و هیچ‌وقت احکام او را اطاعت نکردیم.»


در زمان یوشیای پادشاه، خداوند به من گفت: «آیا می‌بینی اسرائیل، آن زن بی‌وفا، چه کرده است؟ او مرا ترک کرده و بر‌ فراز هر تپّه‌ و در پای تمام درختان سبز، مثل روسپی رفتار کرده است.


درعوض، گناهان شما باعث شد این برکات به شما نرسد.


به همین دلیل است که شیران جنگل، آن‌ها را خواهند کشت؛ گرگ‌های بیابان آن‌ها را قطعه‌قطعه خواهند کرد، و پلنگ‌ها در تمام شهرهایشان به کمین نشسته‌اند. اگر آن مردمان از خانه‌های خود بیرون بروند، دریده و پاره‌پاره خواهند شد، چون گناهان آن‌ها بی‌شمار است و مکرراً از فرمان خداوند سرپیچی کرده‌اند.


قوم خدا می‌پرسد: «چرا این‌چنین ساکت نشسته‌ایم؟ بیایید تا به شهرهایی با دیوارهای مستحکم برویم و در آنجا بمیریم، زیرا یَهْوه، خدای ما، ما را به مرگ محکوم کرده است. او به ما زهری داده که باید آن‌ را بنوشیم، چون ما بر ضد او مرتکب گناه شده‌ایم.


پس چرا شما ای قوم من، مرا ترک کردید و دیگر برنگشتید؟ شما به بُت‌های خود متوصّل شده‌اید و نمی‌خواهید نزد من بازگردید.


امّا چنین نکردم تا در نظر قوم‌هایی‌ که دیدند اسرائیل را از مصر بیرون آوردم، نام من بی‌حرمت نشود.


امّا دست نگاه داشتم تا در نظر ملّت‌هایی که دیدند ایشان را از مصر خارج می‌کنم، نام من بی‌حرمت نگردد.


امّا به‌خاطر حفظ حرمت نام خود، آن کار را نکردم، زیرا در حضور قومی که در میان ایشان زندگی می‌کردند، اعلام کرده بودم که قوم اسرائیل را از مصر بیرون خواهم آورد.


غرور قوم اسرائیل علیه آن‌ها شهادت می‌دهد. اسرائیل در زیر بار گناه می‌لغزند و یهودا هم با آن‌ها لغزیده به زمین می‌خورد.


تکبّر مردم اسرائیل آن‌ها را رسوا کرده است، امّا با این همه طالب یَهْوه، خدای خود نیستند و به‌سوی او بازنگشته‌اند.


بعد از آنکه ملخ‌ها همۀ گیاهان سبز زمین را خوردند، من به خداوند گفتم: «ای خداوند متعال، از حضور تو استدعا می‌کنم که قومت را ببخشی. آن‌ها قومی ضعیف و کوچک هستند و نمی‌توانند در برابر این مصیبت طاقت بیاورند.»


ما در برابر خداوند گناه کرده‌ایم، بنابراین باید مدّتی قهر و غضب او را متحمّل شویم، امّا سرانجام از ما در برابر دشمنان حمایت خواهد کرد و آن‌ها را به‌خاطر بدی‌هایی که در حقّ ما کرده‌اند، مجازات خواهد نمود. او ما را از تاریکی به روشنایی هدایت خواهد کرد و ما کار نجات‌بخش او را خواهیم دید.


پس ما که اوّلین افرادی بودیم که به مسیح امیدوار شدیم، باید جلال خدا را بستاییم.


تا خدا را برای فیض پُرشکوه او که به رایگان در پسر عزیز خود به ما بخشیده است، سپاس گوییم.


امّا حاضر نبودم که دشمنانشان با برداشتی اشتباه بگویند، 'ما بر آن‌ها پیروز شدیم؛ این یَهْوه نبود که باعث شکست آن‌ها شد.'


اگر کنعانیان و دیگر قوم‌های این سرزمین از این ماجرا باخبر شوند، ما را محاصره کرده همهٔ ما را نیست و نابود خواهند کرد. آنگاه برای حفظ نام عظیم خود چه خواهی کرد؟»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ