اِرمیا 14:20 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ ای خداوند، ما علیه تو مرتکب گناه شده‌ایم. ما به گناهان خود و به گناهان اجدادمان اعتراف می‌کنیم.

هزارۀ نو

²⁰ خداوندا، ما به شرارتِ خود معترفیم، و به تقصیر پدران خویش؛ چراکه به تو گناه ورزیده‌ایم.

Persian Old Version

²⁰ ای خداوند به شرارت خود و به عصیان پدران خویش اعتراف مینماییم زیرا که به تو گناه ورزیدهایم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ ای خداوند، ما به شرارت خود و گناه اجدادمان اعتراف می‌کنیم. بله، ما در حق تو گناه کرده‌ایم.

مژده برای عصر جدید

²⁰ ای خداوند، ما علیه تو مرتکب گناه شده‌ایم. ما به گناهان خود و به گناهان اجدادمان اعتراف می‌کنیم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ ‌ای خداوند، به شرارت خود و به عصیان پدران خویش، اعتراف می‌نماییم، زیرا که به تو گناه ورزیده‌ایم.

اِرمیا 14:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 12:13

داوود به ناتان گفت: «من در برابر خداوند گناه کرده‌ام.» ناتان گفت: «خداوند گناهت را بخشیده است و به‌خاطر گناهی که کردی، نخواهی مرد.

۲سموئیل 24:10

بعد از آنکه سرشماری تمام شد، داوود از عمل خود پشیمان گشت و به خداوند گفت: «من گناه بزرگی مرتکب شدم! ای خداوند، مرا ببخش؛ به‌راستی کار بیهوده‌ای کردم.»

نِحِمیا 9:2

بنی‌اسرائیل که خود را از بیگانگان جدا کرده بودند، ایستادند و به گناهانی که خود و نیاکانشان مرتکب شده بودند، اعتراف کردند.

ایّوب 33:27

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

مزامیر 32:5

سپس گناهان خود را نزد تو اعتراف نمودم و خطاهای خود را پنهان نساختم؛ و گفتم: «من در حضور خداوند به گناهان خود اعتراف می‌کنم.» آنگاه تو گناهان مرا بخشیدی.

اِرمیا 14:7

مردم فریاد برمی‌آورند و می‌گویند: 'اگرچه گناهانمان ما را محکوم می‌کنند، ای خداوند، طبق وعده‌ات به داد ما برس. بارها از تو روگردانیده‌ایم و بر ضد تو گناه ورزیده‌ایم.

اِرمیا 3:13

فقط بپذیر که خطاکاری و بر ضد یَهْوه، خدای خود شوریده‌ای. اعتراف کن که درپای درختان سبز، تو عشق خود را نثار خدایان بیگانه کرده‌ای و از دستورات من اطاعت ننموده‌ای. من، خداوند چنین گفته‌ام.

اِرمیا 3:25

ما باید در شرم خود بخوابیم و رسوایی ما را بپوشاند، زیرا ما و اجداد ما همیشه بر ضد یَهْوه، خدای ما گناه ورزیده‌ایم و هیچ‌وقت احکام او را اطاعت نکردیم.»

اِرمیا 8:14

قوم خدا می‌پرسد: «چرا این‌چنین ساکت نشسته‌ایم؟ بیایید تا به شهرهایی با دیوارهای مستحکم برویم و در آنجا بمیریم، زیرا یَهْوه، خدای ما، ما را به مرگ محکوم کرده است. او به ما زهری داده که باید آن‌ را بنوشیم، چون ما بر ضد او مرتکب گناه شده‌ایم.

سوگنامه 1:20

«خداوندا، به حال اندوهبار من نظر کن. روح من در عذاب است و قلبم از غم به درد آمده است، زیرا از فرمان تو سرپیچی کرده‌ام. در جاده‌ها شمشیر و در خانه مرگ در انتظار من است.

سوگنامه 3:42

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

سوگنامه 5:7

نیاکان ما گناه کرده از بین ما رفتند و اینک ما تاوان گناه آن‌ها را می‌دهیم.

دانیال 9:15

«ای یَهْوه، خدای ما، تو باقدرت خویش، قوم خود را از مصر بیرون آوردی و چنان‌که امروز می‌بینیم، نام تو در بین قوم‌ها مشهور شده است. هرچند ما گناهکار و شریر هستیم،

عاموس نبی 7:2

بعد از آنکه ملخ‌ها همۀ گیاهان سبز زمین را خوردند، من به خداوند گفتم: «ای خداوند متعال، از حضور تو استدعا می‌کنم که قومت را ببخشی. آن‌ها قومی ضعیف و کوچک هستند و نمی‌توانند در برابر این مصیبت طاقت بیاورند.»