Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 14:12 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

12 حتّی اگر آن‌ها روزه بگیرند، به فریادهای آن‌ها گوش نخواهم داد. حتّی اگر آن‌ها قربانی‌های سوختنی و هدایای غلّه به حضور من بیاورند، از آن‌ها راضی نخواهم بود. درعوض، من آن‌ها را از طریق جنگ، قحطی و بیماری هلاک خواهم کرد.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

12 اگرچه روزه بگیرند، به فریاد‌شان گوش نخواهم گرفت، و اگرچه قربانیِ تمام‌سوز و هدیۀ آردی تقدیم کنند، ایشان را نخواهم پذیرفت، بلکه به شمشیر و قحطی و طاعون هلاکشان خواهم کرد.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

12 چون روزه گیرند ناله ایشان را نخواهم شنید و چون قربانی سوختنی و هدیه آردی گذرانند ایشان راقبول نخواهم فرمود بلکه من ایشان را به شمشیر وقحط و وبا هلاک خواهم ساخت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

12 حتی اگر روزه بگیرند، به دادشان نخواهم رسید؛ اگر هم هدیه و قربانی بیاورند، نخواهم پذیرفت؛ بلکه ایشان را با جنگ و قحطی و وبا هلاک خواهم کرد!»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

12 حتّی اگر آنها روزه بگیرند، به فریادهای آنها گوش نخواهم داد؛ حتّی اگر آنها هدایای سوختنی و غلّه به حضور من بیاورند، از آنها راضی نخواهم بود. در عوض من آنها را به وسیلهٔ جنگ و قحطی و بیماری خواهم کشت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

12 چون روزه گیرند، ناله ایشان را نخواهم شنید و چون قربانی سوختنی و هدیه آردی بگذرانند، ایشان را قبول نخواهم فرمود، بلکه من ایشان را به شمشیر و قحطی و طاعون هلاک خواهم ساخت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 14:12
32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

آیا خدا فریادشان را در وقت سختی و مشکلات خواهد شنید؟


آنگاه مرا صدا خواهید کرد، ولی جواب نخواهم داد؛ همه‌جا به‌دنبال من خواهید گشت، ولی مرا پیدا نخواهید کرد،


خداوند از قربانی‌های مردم بدکار کراهت دارد، امّا از دعای درستکاران خشنود می‌گردد.


قربانی شریران، کراهت‌آور است، چه برسد به هنگامی‌که با نیّت بد تقدیم شود.


کسانی‌که از احکام خدا اطاعت نمی‌کنند، حتّی دعایشان کراهت‌آور است.


مردم می‌پرسند: «چرا روزه بگیریم اگر خدا به ما بی‌اعتنا است؟ چرا از گرسنگی رنج ببریم، اگر او به ما توجّه نمی‌کند؟» خداوند به آن‌ها می‌گوید: «حقیقت این است که شما در همان وقتی‌که روزه می‌گیرید، به فکر منافع خود می‌باشید و به کارگران خود ستم می‌کنید.


پس اکنون من، خداوند به آن‌ها اخطار می‌کنم که بلایی بر سرشان خواهم آورد که نتوانند از آن بگریزند. وقتی برای کمک به حضور من فریاد برآورند، به آن‌ها گوش نخواهم داد.


ای اِرمیا برای مردم دیگر به حضور من دعا نکن و چیزی نخواه. وقتی آن‌ها دچار زحمت می‌شوند و از من کمک می‌خواهند، به آن‌ها گوش نخواهم داد.»


آنگاه خداوند به من گفت: «حتّی اگر موسی و سموئیل با هم در اینجا بودند و از من التماس می‌کردند، من به این مردم رحمی نمی‌کردم. آن‌ها را وادار کن که بروند و از نظرم دور شوند.


بیماری مُهلکی همۀ آن‌ها را خواهد کشت. کسی برای آن‌ها ماتم نخواهد گرفت و اجسادشان را دفن نخواهند کرد. بدن‌های آن‌ها مثل توده‌های کود بر روی زمین جمع خواهند شد. آن‌ها یا در جنگ کشته خواهند شد یا از گرسنگی خواهند مُرد و بدن‌های آن‌ها طعمۀ پرندگان و حیوانات وحشی خواهد شد.


من تمام زندگان را در این شهر خواهم کُشت؛ تمام مردم و حیوانات از بیماری وحشتناکی خواهند مُرد.


من جنگ و گرسنگی و بیماری نصیبشان خواهم ساخت تا این‌که هیچ‌یک از آن‌ها در سرزمینی که به آن‌ها و به اجدادشان داده بودم، باقی نمانند.»


«بابِلی‌ها برای محاصرۀ شهر، سنگر گرفته‌اند و آماده حمله هستند. جنگ و گرسنگی و بیماری این شهر را تسلیم آن‌ها خواهد کرد و تمام گفته‌های تو به تحقّق پیوسته است.


بُخوری که آن‌ها از سرزمین سِبا و عطریّاتی که از کشورهای دوردست می‌آورند، برایم بی‌ارزش است. من قربانی‌های آن‌ها را نمی‌پذیرم و از آن‌ها خشنود نیستم.


«می‌خواستم مثل کسی‌ که محصول خود را جمع می‌کند، قوم خود را جمع کنم، امّا آن‌ها مثل تاک بی‌انگور و مثل درخت انجیری بی‌میوه هستند. حتّی برگ‌های آن‌ها هم پژمرده شده‌اند. پس من اجازه دادم تا بیگانگان آن زمین را تصرّف کنند.»


من آن‌ها را به میان قوم‌هایی خواهم فرستاد که نه خودشان و نه نیاکانشان دربارۀ آن‌ها چیزی شنیده‌اند. من همچنین ارتش‌هایی بر ضد آن‌ها خواهم فرستاد تا آن‌ها را کاملاً نابود کنم.»


«یا اگر آن سرزمین را دچار طاعون کنم و با خونریزی و کشتن مردم و حیوانات آن، خشم خود را بر آن فرو ریزم،


اینک خداوند متعال چنین می‌گوید: «من مجازات‌ فجیع خود، یعنی جنگ، گرسنگی، حیوانات وحشی و طاعون را به اورشلیم خواهم فرستاد تا انسان‌ها و حیوانات آن‌ را یکسان نابود سازند.


بنابراین من در خشم عمل خواهم نمود و چشم پوشی و دل‌سوزی نخواهم کرد. آن‌ها با صدای بلند فریاد برخواهند آورد، ولی من به آن‌ها گوش نخواهم داد.»


آن‌ها با رمه و گلّۀ خود به جستجوی خداوند می‌روند، امّا او را نمی‌یابند، زیرا او خود را از آن‌ها دور ساخته است.


خداوند می‌گوید: «من از عیدهایتان بیزارم و از محافل مذهبی شما نفرت دارم.


آنگاه به درگاه خداوند دعا می‌کنید، ولی او دعای شما را نمی‌شنود و چون مرتکب کارهای زشت شده‌اید، روی خود را از شما برمی‌گرداند.


چون وقتی من با آن‌ها سخن گفتم، آن‌ها به کلام من توجّه ننمودند، من هم وقتی آن‌ها به درگاه من دعا کردند، دعایشان را نشنیدم.


ای‌کاش یکی از شما کاهنان درهای معبدِ بزرگ را ببندد تا کسی نتواند آتش بر قربانگاه من روشن کند. من از شما راضی نیستم و قربانی‌های شما را نمی‌پسندم.


شما همچنین قربانگاه خداوند را با اشک‌هایتان پُر می‌سازید و ناله و زاری می‌کنید، زیرا او دیگر قربانی‌هایی را که شما می‌آورید، نمی‌پذیرد.


وقتی به آنجا نگاه کردم، اسب رنگ پریده‌ای را دیدم که نام سوارش مرگ بود و دنیای مردگان به‌دنبالش می‌آمد. به آن‌ها قدرتی داده شد تا یک چهارم زمین را با شمشیر و قحطی و امراض مُهلک و حیوانات وحشی بکُشند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ