اِرمیا 12:7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ خداوند می‌گوید: «من اسرائیل را ترک و قوم برگزیدۀ خودم را طرد کردم. من قوم محبوب خود را تسلیم دشمنانشان نمودم.

هزارۀ نو

⁷ «من خانۀ خویش را ترک گفته‌ام، و میراث خود را به‌دور افکنده‌‌ام؛ من محبوب جانم را به دست دشمنانش تسلیم کرده‌ام.

Persian Old Version

⁷ من خانه خود را ترک کرده، میراث خویش رادور انداختم. و محبوبه خود را بهدست دشمنانش تسلیم نمودم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ آنگاه خداوند فرمود: «من بنی‌اسرائیل را ترک گفته و قوم برگزیدهٔ خود را طرد کرده‌ام! عزیزان خود را تسلیم دشمن کرده‌ام.

مژده برای عصر جدید

⁷ خداوند می‌گوید: «من اسرائیل را ترک و قوم برگزیدهٔ خودم را طرد کردم. من قوم محبوب خود را تسلیم دشمنانشان نمودم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ «من خانه خود را ترک کرده، میراث خویش را دور انداختم. و محبوب جانم را به ‌دست دشمنانش تسلیم نمودم.

اِرمیا 12:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 21:14

من بازماندگان قوم را به دست دشمنانشان خواهم سپرد تا طعمۀ آنان گردند و تاراج شوند،

مزامیر 106:40

بنابراین خشم خداوند، یَهْوه بر قوم خود افروخته شد، و او از قوم خود متنفّر گردید.

مزامیر 78:62

او از قوم خود خشمگین شد و آنان را به شمشیر دشمنانشان سپرد.

اِشعیا 2:6

ای خدا، تو قوم خود، خاندان یعقوب، را ترک کرده‌ای. سرزمین از فالگیران شرقی و فلسطینی پُر شده و مردم از رسوم بیگانگان پیروی می‌کنند.

اِرمیا 11:15

خداوند می‌گوید: «قوم محبوب من مرتکب شرارت می‌شوند. آن‌ها چه حقّی دارند که وارد معبدِ من شوند؟ یا فکر می‌کنند با وعده و قربانی‌های خودشان، می‌توانند جلوی بلا را بگیرند و دوباره شاد و خوشحال شوند؟

اِرمیا 14:19

خداوندا، آیا یهودا را کاملاً طرد کرده‌ای؟ آیا از مردم صهیون نفرت داری؟ چرا چنان ضربه‌ای به ما وارد کردی که نمی‌توان علاجی برای آن پیدا کرد؟ ما در انتظار صلح بودیم، ولی خبری به ما نرسید؛ ما امید شفا داشتیم، ولی وحشت نصیبمان شد.

اِرمیا 17:4

سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار خواهم کرد که دشمنان خود را در مملکتی که چیزی دربارۀ آن نمی‌دانید، خدمت کنید، چون خشم من مثل آتشی است که تا ابد خاموش نخواهد شد.»

اِرمیا 22:5

امّا اگر از دستورات من اطاعت نکنید، در برابر شما سوگند یاد می‌کنم که این کاخ به ویرانه‌ای تبدیل خواهد شد. من، خداوند، چنین گفته‌ام.

اِرمیا 23:33

خداوند به من گفت: «ای اِرمیا، اگر یک نبی یا یک کاهن یا یک نفر از قوم من، از تو بپرسد، پیام خداوند چیست؟ به او بگو، 'تو بار سنگینی برای خداوند هستی و او از شرّ تو خلاص خواهد شد.'

اِرمیا 23:39

من حتماً آن‌ها را به‌ همراه شهری که به اجدادشان داده بودم، می‌گیرم و به‌جایی بسیار دور از حضور خودم خواهم انداخت.

اِرمیا 51:5

من، خداوند متعال اسرائیل و یهودا را ترک نکرده‌ام، هرچند آن‌ها علیه من، قدّوس اسرائیل، گناه ورزیده‌اند.

اِرمیا 7:14

پس من همان کاری را که با شیلوه کردم، با معبدِ بزرگ خودم که شما به آن اطمینان دارید، خواهم کرد. در اینجا، در این مکانی که آن‌ را به اجداد شما و به خود شما دادم، من همان کاری را خواهم کرد که در شیلوه انجام دادم.

اِرمیا 7:29

«ای مردم اورشلیم، ماتم بگیرید، موهای خود را بتراشید و دور بریزید. بر‌ فراز تپّه‌ها نوحه‌سرایی کنید، چون من، خداوند خشمگین هستم و نسل حاضر را طرد کرده‌ام.

حزقیال 24:21

به قوم بگویم که من مکان مقدّس خود را که افتخار قدرت شما، نور چشمان و خواستۀ دل شما است، ناپاک خواهم ساخت و پسران و دخترانتان که ایشان را که به‌جا گذاشته‌اید، با شمشیر کشته خواهند شد.

هوشع 11:1

خداوند می‌گوید: «هنگامی‌که اسرائیل کودک بود، او را دوست داشتم، و پسر خود را از مصر فراخواندم.

هوشع 9:15

خداوند می‌گوید: «تمام شرارت این قوم از جِلجال شروع شد و در همان‌جا بود که من از آن‌ها بیزار شدم. به‌خاطر همین شرارتشان، آن‌ها را از خانۀ خود بیرون خواهم کرد. دیگر آن‌ها را دوست نخواهم داشت، زیرا همۀ رهبران ایشان سرکش هستند.

یوئیل 2:15

در کوه صهیون شیپور را به صدا درآورید؛ فرمان بدهید روزه بگیرند و برای گردهمایی بیایند.

یوئیل 3:2

تمام قوم‌های جهان را در دشت داوری جمع کرده در آنجا آن‌ها را به‌خاطر میراث خود، یعنی قوم اسرائیل، محاکمه خواهم کرد، زیرا آن‌ها قوم مرا در بین قوم‌های جهان پراکنده ساخته سرزمین مرا تقسیم کردند.

لوقا 21:24

برخی به دَم شمشیر خواهند افتاد و برخی دیگر به اسارت به تمام کشورها خواهند رفت و اورشلیم توسط ملل بیگانه پایمال خواهد شد تا وقتی‌که دوران آن‌ها به پایان برسد.

تثنیه 33:12

دربارۀ طایفۀ بنیامین چنین گفت: «او محبوب خداوند است و در پناه او زیست می‌کند، خداوند او را در تمامی روز محافظت می‌نماید و آن‌ها در حضور خداوند زندگی خواهند کرد.»