Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 10:5 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

5 این بُت‌ها مثل مترسک‌هایی در یک جالیزار هستند؛ آن‌ها نمی‌توانند چیزی بگویند، و باید آن‌ها را حمل کرد، چون خودشان نمی‌توانند راه بروند. از آن‌ها نترسید؛ آن‌ها نه می‌توانند به شما آسیبی برسانند، و نه می‌توانند برایتان کار خیری انجام دهند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

5 آنان همچون مَتَرسک در بُستانِ خیارند، که سخن گفتن نتوانند، و آنها را حمل باید کرد، از آن رو که راه رفتن نتوانند. از آنها مهراسید، زیرا نه بدی توانند کرد و نه نیکی!»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

5 و آنها مثل مترس دربوستان خیار میباشند که سخن نمی توانند گفت وآنها را میباید برداشت چونکه راه نمی توانندرفت. از آنها مترسید زیرا که ضرر نتوانند رسانیدو قوت نفع رسانیدن هم ندارند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

5 درست مانند مترسکی در جالیز است که نه حرف می‌زند و نه راه می‌رود، بلکه کسی باید آن را بردارد و جابه‌جا نماید، پس شما از چنین بُتی نترسید! چون نه می‌تواند صدمه‌ای بزند و نه کمکی بکند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

5 این بُتها مثل مترسکهایی در یک جالیزار هستند، آنها نمی‌توانند چیزی بگویند، و باید آنها را حمل کرد، چون خودشان نمی‌توانند راه بروند. از آنها نترسید، آنها نه می‌توانند به شما آسیبی برسانند، و نه می‌توانند برایتان کار خیری انجام دهند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

5 و آنها مثل مترسک در بوستان خیار می‌باشند که سخن نمی توانند گفت و آنها را می‌باید برداشت، چونکه راه نمی‌توانند رفت. از آنها مترسید، زیرا که ضرر نتوانند رسانید و قوت نفع رسانیدن هم ندارند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 10:5
16 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ایشان گاو نری را که آورده بودند، آماده کردند و نام بَعَل را از صبح تا ظهر، خوانده می‌گفتند: «ای بَعَل‌، به ما پاسخ بده!» و به پای‌کوبی در اطراف قربانگاهی که ساخته بودند، ادامه دادند. امّا پاسخی نیامد.


بنابراین خداوند بر اَمَصیا خشمگین شد و نبی‌ای را نزد او فرستاد. نبی از اَمَصیا پرسید: «چرا خدایان بیگانگانی را که حتّی نتوانستند مردم خود را از دست تو رهایی دهند، پرستش کردی؟»


مردم موآب با رفتن به پرستشگاه‌های خود در بالای کو‌ه‌ها و عبادت در آن‌ها خود را خسته می‌کنند، ولی از آن فایده‌ای نمی‌برند.


خداوند می‌گوید: «ای ملّت‌ها و مردم جهان و تمام کسانی‌ که بعد از سقوط بابِل زنده می‌مانید، همچنین آن‌هایی که با بُت‌های چوبی خود رژه می‌روید و به حضور خدایانی دعا می‌کنید که نمی‌توانند شما را نجات دهند، مردمی که اصلاً چیزی نمی‌دانید، همه با هم جمع شوید، خود را برای محاکمه حاضر کنید.


«این است عاقبت بُت‌های بابِل! روزی بِل و نِبو را می‌پرستیدند، امّا امروز آن‌ها را بر پشت الاغ‌ها گذاشته‌اند و باری سنگین برای این حیوانات خسته می‌باشند.


آن‌ها آن‌ را بر دوش خود حمل می‌کنند. و در جایی می‌گذارند تا بماند، و آن قادر نیست از جایش حرکت کند. اگر کسی پیش آن دعا کند، نمی‌تواند جواب بدهد یا آن‌ها را از بلا برهاند.


با دیدن چنین چیزهایی، انسان‌ها فکر می‌کنند که چقدر احمق و بی‌شعورند، آن‌ها که بُت‌ها را می‌سازند آدم‌های گمراهی هستند، چون خدایانی که می‌سازند، دروغین و بی‌جان‌اند.


وای بر شما که به یک تکّه چوب می‌گویید «بیدار شو» و از یک بُت بی‌جان می‌خواهید که برخیزد. آیا بُت می‌تواند به شما چیزی بیاموزد؟ بُت‌ها از بیرون با نقره و طلا پوشانده شده‌اند، امّا بی‌جان هستند و روحی در آن‌ها نیست.


شما می‌دانید زمانی‌‌که هنوز خداناشناس بودید، به‌سوی بُت‌های بی‌زبان کشیده می‌شدید و گمراه می‌گشتید.


پس دربارۀ خوراک‌هایی که به بُت‌ها تقدیم شده است، ما می‌دانیم که بُت چیزی نیست و خدای دیگری جز خدای یکتا نیست.


در آنجا بُت‌هایی را که از چوب و سنگ و به دست بشر ساخته شده‌اند، پرستش خواهید کرد، بُت‌هایی که نه می‌بینند، نه می‌شنوند، نه می‌خورند و نه می‌بویند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ