اِرمیا 1:10 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ من امروز به تو قدرتی می‌دهم که بتوانی ملّت‌ها و دولت‌ها را ریشه‌کن کرده ویران کنی، نابود نموده واژگون سازی، و دوباره ساخته و از نو بکاری.»

هزارۀ نو

¹⁰ بدان که امروز تو را بر قومها و حکومتها برگماشتم، تا از ریشه بَرکَنی و منهدم نمایی، هلاک کنی و سرنگون سازی، بنا کنی و غرس نمایی.»

Persian Old Version

¹⁰ بدان که تو را امروز بر امتها و ممالک مبعوث کردم تا از ریشه برکنی و منهدم سازی و هلاک کنی و خراب نمایی و بنا نمایی و غرس کنی.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ از امروز رسالت تو آغاز می‌شود! تو باید به قومها و حکومتها هشدار دهی و بگویی که من برخی از ایشان را ریشه‌کن کرده، از بین خواهم برد و برخی دیگر را پا برجا نگاه داشته، تقویت خواهم کرد.»

مژده برای عصر جدید

¹⁰ من امروز به تو قدرتی می‌دهم که بتوانی ملّتها و دولتها را ریشه‌کن کنی، ویران و واژگون سازی و دوباره بسازی و از نو بکاری.»

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ بدان که تو را امروز بر قومها و ممالک برگماشتم تا از ریشه بَرکَنی و ویران سازی و هلاک کنی و خراب نمایی و بنا نمایی و غرس کنی.»

اِرمیا 1:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 17:1

ایلیای تشبی از اهالی جِلعاد به اَخاب پادشاه گفت: «به نام یَهْوه، خدای زندۀ اسرائیل که من خدمتگزار او هستم، به شما می‌گویم در چند سال آینده، نه شبنمی‌ خواهد بود و نه بارانی خواهد بارید، مگر این‌که من بگویم!»

۱پادشاهان 19:17

هر‌کس که از شمشیر حَزائیل بگریزد، یِیهو او را خواهد کشت و آن‌کس که از شمشیر یِیهو بگریزد، اِلیشَع او را خواهد کشت.

جامعه 3:3

زمانی برای کُشتن، زمانی برای شفا دادن، زمانی برای ویران کردن، زمانی برای بنا کردن،

اِرمیا 1:5

«پیش از آنکه در رحم به تو هستی بخشم، تو را برگزیدم، و قبل از آنکه به دنیا بیایی، تو را برگزیدم تا پیام‌آوری برای تمام ملّت‌ها باشی.»

اِرمیا 24:6

من مواظب آن‌ها خواهم بود و آن‌ها را به این سرزمین برخواهم گردانید. من آن‌ها را بنا کرده مانع ویرانی آن‌ها خواهم شد؛ من آن‌ها را مثل نهالی خواهم کاشت و نخواهم گذاشت ریشه‌کن شوند.

اِرمیا 25:13

من بابِل را با همان مصیبت‌هایی که به‌وسیلهٔ اِرمیا در مورد ملّت‌ها گفته بودم و در این کتاب ثبت شده، مجازات خواهم کرد.

اِرمیا 31:28

به همان نحوی که من آن‌ها را ریشه‌کن کردم، بر زمین افکندم، برانداختم، درهم شکستم و ویران کردم، به همان نحو آن‌ها را دوباره خواهم کاشت و بنا خواهم کرد.

اِرمیا 31:40

تمام آن وادی که مردگان را در آن دفن می‌کنند و جایی که زباله‌ها را می‌ریزند و تمام مزرعه‌های بالای وادی قِدرون تا دروازۀ اسب در شرق، تمام این‌ها برای من مقدّس خواهد بود. این شهر دیگر هرگز خراب و ویران نخواهد شد.»

اِرمیا 36:2

«طوماری بردار و هرچه را که تاکنون دربارۀ اسرائیل و یهودا به تو گفته‌ام بر آن بنویس. همۀ چیزهایی را که از ابتدا، از زمان یوشیا تا به امروز‌، به تو گفته‌ام بنویس.

اِرمیا 44:27

من دیگر نخواهم گذاشت شما در رفاه باشید، و همه نابود خواهید شد. همۀ شما یا در جنگ خواهید مُرد یا از بیماری. حتّی یک نفر از شما باقی نمی‌ماند.

اِرمیا 45:4

«امّا من، خداوند، آنچه را بنا کرده‌ام، خراب می‌کنم و آنچه را کاشتم از ریشه در‌می‌آورم. من در تمام جهان چنین خواهم کرد.

حزقیال 21:19

«ای انسان فانی، دو جاده را برای شمشیر پادشاه بابِل که می‌آید، علامت‌گذاری کن. هردوی آن‌ها باید از یک سرزمین آغاز گردند. علامتی در آنجایی که جاده دوراهی می‌شود، قرار ده.

حزقیال 23:36

خداوند به من گفت: «ای انسان فانی، اهوله و اهولیبه را محکوم کن و ایشان را از کارهای پلیدشان آگاه ساز.

حزقیال 32:18

«ای انسان فانی، برای مردم مصر سوگواری کن. ایشان را به‌ همراه دیگر ملّت‌های نیرومند به دنیای مردگان بفرست.

حزقیال 36:36

آنگاه ملل همسایه که هنوز باقی مانده‌اند، خواهند دانست که من، خداوند، شهرهای ویران را بازسازی کرده‌ام و زمین‌های بایر را دوباره بارور ساخته‌ام. من، خداوند، چنین گفته‌ام و آن‌ را انجام خواهم داد.»

حزقیال 43:3

این رؤیا شبیه رؤیایی بود که وقتی‌ خدا برای نابودی اسرائیل آمده بود، دیده بودم و مانند رؤیایی که در کنار رود خابور دیده بودم. آنگاه با صورت به خاک افتادم.

هوشع 6:5

به همین دلیل من انبیای خود را فرستاده‌ام تا پیام مرا به شما برسانند که هلاکت شما حتمی است و داوری من مانند صاعقه‌ای بر شما فرود خواهد آمد.

عاموس نبی 3:7

خداوند قادر متعال پیش از آنکه بندگان خود، انبیا، را از ارادۀ خود آگاه سازد، کاری نمی‌کند.

عاموس نبی 9:11

خداوند می‌گوید: «زمانی خواهد رسید که من پادشاهی داوود را که ویران شده است، دوباره برقرار خواهم ساخت. دیوارهای آن‌ را تعمیر خواهم کرد و آن‌ را بازسازی نموده و به عظمت سابقش بازخواهم گردانید.

زَکریا 1:6

امّا کلام و احکام من ابدی و جاودانی است. احکام و دستورات خود را توسط بندگانم، یعنی انبیا، به نیاکان شما دادم، ولی آن‌ها توجّهی نکردند؛ درنتیجه متحمّل عذاب شدند. سرانجام آن‌ها توبه کردند گفتند، 'خداوند متعال ما را به سزای کارهای ما رسانید و هشدارهایی را که به ما داده بود، عملی کرد.'»