5 इजराएलीसब नाम चलल पुरखासबके बेटा-बेटीसब चियै, येसु खिरिस्ट सेहो अहै जातीसे जलम लेल्कै। उ त सब जातीसबमे राज करैबला परमेस्वर चियै। ओकर परसन्सा सबदिन हैतरहे! आमेन।
हम तोरासबके आग्या करल सब बात मानैले ओकरासबके सिखा। देख, हम युगके अन्ततक सबदिन तोरासबके सङे चियौ।”
हमरासबके पापमे फसाइबला बातसबसे दुर राखु आ दुस्टसे बचाबु। [कथिलेत राज, पराकरम आ महिमा जुगो-जुग तक अहैके चियै, आमेन।’]
“ऐहनङ दाउद खिरिस्टके ‘परभु’ कहैछै त, फेन उ कनङके दाउदके बेटा परलै?”
पिता आ हम एके चियै।”
तैल्याके तोरासबके आपनो आ आपन पुरे जेरके रेखदेख करैतरह। पबितर आत्मा तोरासबके ओइसबके चरबाहा बनाइनेछौ कि तोरासबके परमेस्वरके मन्डलीके रेखदेख कर, जकरा परमेस्वर आपन बेटाके लहुसे किन्नेछै।
अबराहम, इसहाक आ याकुबके परमेस्वर, अपनासब पुरखासबके परमेस्वर आपन सेबक येसुके महिमीत करल्कै, जकरा अहाँसब पकराइलियै आ पिलातस ओकरा छोइरदैके बिचार करल्कै तैयो अहाँसब ओकरा पिलातसके अगामे इन्कार करलियै।
उसब परमेस्वरके सतके बदला झुठके अपनेल्कै। उसब सिरिस्टी करैबला आ सबदिन आदर पाबैबला परमेस्वरके नै, महज सिरिस्टी करलहा चिजसबके पुजा आ आराधना करल्कै। आमेन।
उ सुसमाचार परमेस्वरके बेटा, येसु खिरिस्टके बिसयमे चियै। उ लोक भ्याके रजा दाउदके बंसमे जलम लेल्कै।
यहुदी आ गैर-यहुदी जातीमे कोनो फरक नै छै। उसबके एके परभु चियै आ ओकरा पुकारैबलासबके उ परसस्त कैरके आसिस दैछै।
सुसमाचारमे बिस्बास नै करलासे इजराएलीसब परमेस्वरके दुस्मन भेलछै। यि त तोरासबके लेल निक बात चियौ। महज परमेस्वर ओइसबके आपनेसे छानलाके कारनसे आ ओइसबके पुरखासबसङे परतिग्या करला कारनसे ओइसबके परेम करैछै।
तुसब आत्मामे परमेस्वरके परसन्सा करबिही महज तोहर बात नै बुझैबला लोक तोहर बातमे सहमति जनाबैले कनङके “आमेन” कहतौ? कथिलेत उ तोहर कहल बात नै बुझैछौ।
परभु येसुके परमेस्वर आ पिता, जे सबदिन धैनके चियै, उ जानैछै कि हम झुठ नै बाजैचियै।
परमेस्वरके परकट करल सत्यके सन्देस अचमके चियै आ अकरा कोइ नै इन्कार करे सक्तै। खिरिस्ट मानब बैनके परगट भेलै आ पबितर आत्मासे धरमी ठहरल गेलै। स्वरगदुतसब ओकरा देखल्कै आ जाती-जातीके बिचमे ओकर बारेमे परचार भेलै। सन्सारमे लोकसब ओकरा बिस्बास करल्कै आ उ महिमाके सङे स्वरगमे उठ्यालगेलै।
परमधन्य परमेस्वर जे सारा सक्तीके मालिक, रजा सबके रजा आ परभु सबके परभु चियै, वह्या परभु येसु खिरिस्टके ठिक समयमे फेनो पठेतै।
मैरके जिबित भ्याल रजा दाउदके बंसके येसु खिरिस्टके याद कर। कथिलेत हमर परचार करल सुसमाचार एह्या चियै।
महज येसु सबदिनके लेल जिबित भेलासे, उ सबदिनके लेल पुजारी रहतै।
अपनासब जानैचियै कि परमेस्वरके बेटा आइबगेल छै आ सत परमेस्वरके चिन्हैले उ अपनासबके समझसक्ती देने छै। हमसब ओकर बेटा येसु खिरिस्टमे भेलासे सत परमेस्वरमे चियै। ओह्या सत परमेस्वर आ अनन्त जिबन चियै।
जिबित हैबला हम्ही चियै। हम मरल छेलियै महज आब सबदिनके लेल जिबित चियै, मिरतु आ पतालके कुजीसब हमर हाथमेछै।
“हम येसु, तोरासबलग मन्डलीके लेल यि गबाही दैले आपन स्वरगदुतके पठाइने चियौ। हम्ही दाउद रजाके कुल, सन्तान आ अनगुतके चम्कैबला तरा चियौ।”
यि बातके गबाही दैबला कहैछै, “साँचोके हम जल्दिए आइबरहल चियौ।” आमेन। आबु, हे परभु येसु!
तब उ चारु जिबित परानी कहल्कै, “आमेन” आ उ धरमगुरुसब निहैकके गोरलगी करल्कै।