17 हमसब परमेस्वरके बेटा-बेटी चियै त ओकर हकबला सेहो चियै, परमेस्वरके हकबला आ खिरिस्टसङे सझिया हकबला हेबै। यदि हमसब खिरिस्टसङे दुख-कस्ट भोग्बै त ओकरेसङे आदर-सम्मानमे सेहो सहभागी हेबै।
तकरबाद येसु आपन चेलासबके कहल्कै, “अदी जे कोइ हमर चेला बनैले चाहैछै त, उ आपन मनके मारौक आ आपन कुरूस बोइकके हमर पछा लागौक।
मालिक कहल्कै, ‘स्याबास! तु असल आ बिस्बास योग्य नोकर चिही। थोरबे चिजमे तु बिस्बास योग्य रहलिही। आब हम तोरा बहौत चिजके जिमा देबौ। हमरासङे आनन्द मना।’
ताब येसु चेलासबके कहल्कै “हे हमर छोट जेर, नै डेरा! कथिलेत परमेस्वर तोरासबके आपन राज दैले खुसिसाथ तयार भेलछौ।
कि खिरिस्टके यि सब दुख काइटके आपन महिमाके खातिर जाइसे पहिने जरुरी नै छेलै त?”
“हे पिता, हम इक्छा करैचियै कि, जकरासबके अहाँ हमरा देनेचियै, सेसब हमरसङे रहे आ हमर महिमा देखे, जे महिमा सन्सार सिरिस्टी हैसे पहिने अहाँ हमरा परेम करलाके कारनसे देनेछेलियै।
उसब ओइठाम परभुके बिस्बासीसबके हिम्मत बरहाइत ओइसबके बिस्बासमे अस्थिर रहैले हौसला दैत रहलै आ कहैत रहलै, “परमेस्वरके राजमे पुगैसे पैहने अपनासबके बहौत दुख सहे परत।”
“आब हम तोरासबके परमेस्वरके जिम्मा आ ओकर अनुगरहके बचनमे सौपदैचियौ, जैसे तोरासबके बिस्बासमे मजगुत बनाइले सक्तौ आ पबितर करल लोकसबके सङे उतराधिकार दैले सक्तौ।
तु ओकरासबके आँख खोइलके अन्हारसे इजोतमे आ सैतानके बन्धनसे परमेस्वर दिसन घुमाबे। जैसे उसब हमरमे बिस्बास करे आ ओकरसबके पाप छमा भ्याजाय आ परमेस्वरके पबितर करल लोकसब रहल ठाममे रहे पाबे।’
एकेटा लोक आदमके करल पापके कारन सब लोकसब मरैछै। महज असल बात यि चियै कि, परमेस्वर परसस्त अनुगरह आ धारमिकताके बरदानसे लोकसबके धरमी ठहराइल्कै। अनङ उसब एकेटा लोक येसु खिरिस्ट दुवारा जिबन पाबतै।
बेबस्था जे करैले नै सक्लै, से परमेस्वर करल्कै, कथिलेकी अपनासबके पापी स्वभाबके कारनसे बेबस्था कमजोर भेलै। परमेस्वर अपनासबके पापसे छुटकरा करैके लेल आपनेसब जखा आपन बेटाके देहमे पठेल्कै आ उ खिरिस्टके देहके बलिदान कैरके अपनासबके पापके नास करल्कै।
महज पबितर धरमसास्तरमे एहेन लिखलछै, “आँखसे नै देखलहा आ कानसे नै सुनलहा आ लोकके मनमे नै चितेल्हा, एह्या बात परमेस्वर ओकरा परेम करैबलासबके लेल तयार करने छै।”
हमसब जतहेक खिरिस्टमे दुख भोग्बै, ततहेक बहौत परमेस्वर अपनासबके खिरिस्टसे सान्तबना देतै।
तोरासबके बिसयमे हमरासबके आसा एकदमसे अटल छै। कथिलेकी हमरासबके थाहछै कि, तुसब हमरासबके जखा भोगल दुख भोगैचिही, तहिनङे हमरासबके भेटल सान्तबना जखा तुहुसब सान्तबना पाबबिही।
यदि तुसब खिरिस्टके चिही त अबराहमोके सन्तान चिही आ परमेस्वरके परतिग्या बमोजिम हकबला सेहो चिही।
तैखातिर आबसे तुसब नोकर नै, महज परमेस्वरके बेटा चिही आ बेटा चिही त हकबला सेहो चिही।
उ रहसके बात एह्या चियै कि, गैर-यहुदीयोसब सुसमाचारसे परमेस्वरके आसिस पाबैले सक्तै। उसब एक देहके अङसब आ खिरिस्ट येसुमे परमेस्वरके करल परतिग्याके साझेदार भेल छै।
कथिलेकी खिरिस्टके लेल तोरासबके यि देलगेलछौ, कि तुसब ओकरमे बिस्बास मातरे कैरके नै महज ओकर खातिर दुख सेहो भोगैले परतौ।
हम खिरिस्टके औरो निकसे चिन्हैले आ ओकरा जियाइबला सक्तीके अनुभव करैले चाहैचियै। ओकर जखा दुख सहैले आ मरैयोले इक्छा करैचियै,
अखुन हम तोरासबके खातिर दुखो भोइगके खुसी चियौ कथिलेत खिरिस्टके देह अरथात मन्डलीके खातिर बाकी रहल दुख-कस्टसब हम आपन देहमे भोइगके पुरा करैचियौ।
जै कारन ओकर अनुगरहसे धरमी भ्याके अपनासब असा करल अनन्त जिबनके हकदार बैन सकी।
स्वरगदुतसब त परमेस्वरके सेबा करैबला आत्मासब चियै। परमेस्वर ओकरासबके मुक्ती पाबैबला लोकसबके सहायता करैके लेल पठाइनेछै।
महज यि अन्तके दिनसबमे उ आपन बेटा दुवारा अपनासबसङे बोलैछै। उ आपन बेटाके सब चिजके उतराधिकार हैकेलेल नियुक्त करल्कै आ ओकरे दुवारा सब चिजके सिरिस्टी करल्कै।
परमेस्वरके परतिग्या पाबैबला लोकसबके उ आपन करल परतिग्या पक्का छै आ कहियो नै बदलतै कैहके देखाबैके लेल उ किरिया खेल्कै।
हे हमर पिरिय भाइ-भैयासब, सुन। कि परमेस्वर सन्सारके गरिबसबके बिस्बासमे धनिक बनाके ओइ राजके हकदार हैकेलेल नै चुन्ने छै? ओह्या राज ओकरा परेम करैबलासबके उ दैले परतिग्या करनेचियै नै?
स्वरगमे तोरासबके खातिर सैतके राखल उतराधिकार कहियो नास नै हैबला, नै सरैबला आ नै मुरझाइबला जखाछै।
बरु खिरिस्टके दुख-कस्टमे सहभागी हैले पाबलियै कैहके आनन्द मना। जब उ आपन महिमाके सङे फेनसे एतै, तै बखत तुसब औरो आनन्द मनाइले सके।
जे कोइ जित्तै, उ यि सब अधिकार पाबतै। तब हम ओकर परमेस्वर हेबै आ उ हमर बेटा हेतै।
जे जित्तै, हम ओकरा हमर सिंहासनमे हमरसङे बैठैले हक देबै, जनङ हम जितलियै आ आपन पितासङे ओकर सिंहासनमे बैठल चियै।’