10 यदि खिरिस्ट तोरासबमे छौ त, तोरासबके देह पापके कारनसे मरतौ तैयो तोरासबके आत्मा सबदिनके लेल जिबित रहतौ, कथिलेत परमेस्वर तोरासबके आपन अगा धरमी बनाइनेछौ।
येसु ओकरा जबाफ देल्कै, “जे हमरा परेम करैछै, से हमर बचन पालन करैछै। हमर पिता ओकरा परेम करतै तब हमर पिता आ हम ओकरलग ज्याके ओकरसङे रहब।
“अङगुरके लती हम्ही चियौ, तुसब ठाइर चिही। यदी कोइ हमरमे रहतै आ हम ओकरमे रहबै त, उ बहौत फल फराइतै, कथिलेकी हमरसे अलग रैहके तुसब कुछो करैले नै सकबिही।
हम ओकरासबमे आ अहाँ हमरमे चियै। अहिनङके उसब पुरा रुपसे एक हेबे आ अहाँ हमरा पठाइनेचियै आ जहिनङे अहाँ हमरा परेम करैचियै तहिनङे हमरमे बिस्बास करैबलासबके परेम करैचियै से सन्सारके लोकसब जाने।
महज हमर देल पानी पियैबला फेनो कहियो नै पियासल रहतै, कथिलेत हमर देल पानी ओकर भितरसे निकलैबला पानीके मुल हेतै आ ओकरा अनन्त जिबन देतै।”
जे हमर देह खेतै आ लहु पितै ओकरसङे अनन्त जिबन रहतै आ अन्तके दिनमे हम ओकरा जियाइबै।
हमर देह खाइबला आ हमर लहु पियैबला हमरमे रहैछै आ हम ओकरमे रहैचियै।
सिरिस्टीके पहिन्का लोक आदम दुवारा सन्सारमे पाप एलै आ ओकरे पापसे मिरतु एलै। अहिनङ कैरके लोकसबमे मिरतु फैलगेलै कथिलेत सबकोइ पाप करने छेलै।
पहिने पापके सक्ती सब लोकसबके पाप करैले लगेल्कै आ मरलै। आब परमेस्वरके दयासे हमसब ओकर अगा धरमी ठहरैचियै आ अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट दुवारा अनन्त जिबन पाबैछै।
यदि येसुके मरलसे जिबित करैबला परमेस्वरके पबितर आत्मा तोरासबमे बास करैछौ त, येसु खिरिस्टके मरलसे जिबित करैबला वह्या आत्मा तोरासबके नास हैबला देहके सेहो जिबन देतौ।
तैखातिर पबितर धरमसास्तरमे एहेन लिखल छै, “पहिल्का लोक आदम जिबित परानी भेलै।” महज अन्तिम आदम अरथात खिरिस्ट जिबन दैबला आत्मा चियै।
तुसब बिस्बासमे चिही कि नै चिही से आपनेसे जाँइचके देख। यदि जाँचमे असफल नै हेब्ही त खिरिस्ट तोरासबमे छौ कैहके थाहे हेतौ।
अपनासबके यि मरैबला देहमे येसुके जिबन देखा परे कैहके हमसब जिबित रहितो ओकरलेल सबदिन मिरतुके मुहमे परैत रहैचियै।
येसु खिरिस्टमे पाप नै छेलै, तैयो परमेस्वर अपनासबके खिरिस्टमे धरमी ठहराबैके लेल अपनासबके पाप खिरिस्टमे राइखदेल्कै।
हमर पहिन्का स्वभाब खिरिस्टेसङे कुरूसमे मरल छै। आबसे हम नै महज खिरिस्ट हमरमे जियैछै। जे जिबन अखन हम सरिरमे जियैचियै से परमेस्वरके बेटामे बिस्बास कैरके जियैचियै कथिलेत उ हमरा परेम करल्कै आ हमर खातिर उ बलिदान भेलै।
तुसब बिस्बास करलासे खिरिस्ट तोरासबके हिरदयमे बास करतौ आ ओकर परेममे तोरासबके जैर बरहैत आ बलगर हैत ज्या कैहके हम परथना करैचियौ।
हम त दोधारमे परल चियै। बरु अइ सन्सारसे बिदा भ्याके खिरिस्टसङे रहैके हमर बरका इक्छाछै, कथिलेकी यि एकदम असल बात चियै।
ताकी पुरा रुपसे हम ओकरमे एक भ्यासकी। बेबस्था पालन कैरके परमेस्वरके अगा हम धरमी हैले नै सक्बै महज आब खिरिस्टमे बिस्बास करलासे परमेस्वरे हमरा धरमी ठहराइल्कै। यि धारमिकता बिस्बासमे अरल छै।
यि महान रहसके बात गैर-यहुदीयो लोकसब बुझे कैहके परमेस्वरके योजना चियै। यि रहसके बात एह्या चियै, खिरिस्ट तोरासबमे बास करैछौ, जे गौरबके आसा चियौ।
कथिलेकी परभु जखने हुकुमके अबाज देतै आ परमुख स्वरग दुतके अबाज आ तुरहीके अबाज हेतै तखने खिरिस्टमे बिस्बास कैरके मरलहा लोकसब सबसे पहिने जिबित भ्याके उठतै।
तुसब त परमेस्वरके पहिन्का जलमल अरथात ओकर सन्तानसबके सभामे एलचिही, जकर नाम स्वरगमे लिखलछै। उसब धरमीसबके आत्मा चियै, जे सिध करलगेलछै। तुसब सबके नियाय करैबला परमेस्वरकते एलचिही।
जहिनङ लोकसबके एकबेर मरनाइ निस्चित छै तहिनङ मरलाकेबाद ओकर नियाय निस्चित छै।
तब स्वरगसे हम एकटा एहेन अबाज सुनलियै, “यि बात लिख: आबसे परभुके सेबा करैत-करैत मरैबला लोक धन्यके चियै।” पबितर आत्मा अनङ जबाफ देल्कै, “साँचेके! उसब आपन आपन मेहनतसे आराम पाबतै, कथिलेत उसब आपन करल काम अनुसार इनाम पाबतै।”