7 जब थुमा चरमा लाहटके तोरल्कै, तब चरमा जिबित परानी “अते या” कहैत हम सुनलियै।
तब उसब ज्याके चिहानके मुहमे बन्द करल पथलमे छाप लगेल्कै। सिपाहीसबके सुरक्छा करैले पहारा लगादेल्कै।
पहिल्का परानी सेर जखा छेलै, दोसर परानी बयल जखा, तेसर परानीके चेहरा लोक जखा आ चारम परानी उरैत बाझ जखा छेलै।
तकरबाद थुमा उ सातटा लाहटसब मेसे पहिन्काके तोरैत हम देखलियै, तब चार जिबित परानीसब मेसे एकटा मेघ गरजन जखा आबाजमे अनङ कहैत हम सुनलियै “अते या!”
तकरबाद थुमा दोसर लाहट तोरल्कै आ हम दोसर जिबित परानी “अते या” कहैत सुनलियै।
जब थुमा तेसर लाहटके तोरल्कै त हम तेसर जिबित परानीके “अते या” कहैत सुनलियै। हम एकटा करिया घोरा देखलियै। ओइ उपरमे सबार भेल लोकके हाथमे एकटा तराजु छेलै।