5 तब सिंहासनसे बरका जोरसे एहेन कैहरहल एकटा अबाज एलै, “हे परमेस्वरके सेबकसब, ओकर डर मानैबलासब, छोट आ बरका, सबकोइ परमेस्वरके परसन्सा कर।”
तब उ छोटका आ बरका, धनिक आ गरिब, स्वतन्तर आ दास सबके आपन देहना हाथमे या आपन-आपन कपारमे चेन्हा लगाइले लगाइल्कै।
सातम स्वरगदुत आपन बाटी हबामे झाइक देल्कै। तब परमेस्वरके सिंहासनसे एकटा एहैन अबाज एलै, “आब समाप्त भेलै।”
तुसब रजासब, सेनापतीसब, सक्तिसाली लोकसब, घोरा आ घोरामे सबार भेलसब, स्वतन्तर आ दास, छोट आ बरका सबके मासु खो!”
हम बरका आ छोटका सब मरलसबके सिंहासनके सामने ठारभेल देखलियै आ किताबसब खोलल्कै। दोसर किताब खोलल्कै, जे जिबनके किताब छेलै। उ किताबमे लिखल अनुसार, ओकरासबके काम अनुसार मरलसबके नियाइ भेलै।
अहैकारनसे, उसब परमेस्वरके सिंहासनके अगामे छै आ दिन रात परमेस्वरके मन्दिरमे परमेस्वरके सेबा करैछै। सिंहासनमे बिराजमान हैबला आपनेसे परगट हैत ओइसबके सुरक्छा करतै।