13 हम डैठके बिचमे मानबके बेटा जखा टाङतक लाम बस्तर लगाइने आ छातिमे सोनाके चाकर-चौरस फिता लगाइने एक गोराके हम देखलियै।
कथिलेत अपनासबके परधान पुजारी अपनासबके दुरबलतामे साथ नै दैबला पुजारी नै चियै। उ अपनेसब जखा सब बातमे परिक्छामे परलै महज तैयो पाप नै करल्कै।
तब हम एकटा उजर बादल आ ओइ बादलमे मानबके बेटा जखा एकटा लोक बैठल देखलियै। जकर मुरीमे सोनाके मुकुट छेलै आ हाथमे एकटा चोख हसुवा छेलै।
साफ आ चमकदार बस्तर लगाके आ छातिमे सोनाके कबज बान्हने सात स्वरगदुतसब सात बिपत लेके मन्दिरसे बाहर निकल्लै।
“एफिससमे भेल मन्डलीके देख-भाल करैबला स्वरगदुतके यि बात लिख: ‘सातटा तरा आपन दहिना हाथमे लैबला आ सातटा सोनाके डैठके बिचमे चलैबला अनङ कहैछै।