4 बजारसे एलाकेबाद अस्लान कैरके मातरे खाइछेलै। अतबे नै, औरो परम्परासब: थारी-बाटी, लोटा, भाड़-कुड़सब धोवेबला चलन छेलै।
“महज तु धरमगुरुसब आ फरिसीसबके धिक्कार! तुसब कपटी चिही! थारी आ बाटी बाहरसे त माजैचिही, महज ओइके भितर लोभ आ स्वारथ भरल रहैछौ।
ए आन्हर फरिसीसब! थारी आ बाटीके भितरमे सफा कर, तब बाहरो सफा हेतौ।
जखन पिलातस येसुके बचाइबला यि उपाय असफल हैत मातरे नै बल्की अइसे उपदरब मैच जेतै देखल्कै, तै डरसे पानी ल्याके भिरके अगा आपन हाथ धोवाइत कहल्कै, “अइ लोकके लहुके दोसी हम नै चियै। तुहिसब अइ बातके जिम्मेबार हेब्ही!”
तुसब परमेस्वरके आग्या छोइरके लोकसबके बन्याल चलन मानैचिही।”
ओते छटा पथलके सय-सय लिटर पानी अटैबला घैलासब राखल छेलै। यहुदीसब उ घैलाके पानीसे अपने-आपके सुध करैबला चलनके काममे लगाइछेलै।
ओहै बखत युहन्नाके चेलासब एकटा यहुदी सङे सुध हैके बारेमे बताबती करे लाग्लै।
यि सब खाइ-पियैबला आ अनेक धारमिक बिधीसे सुध हैबला नियम मातरे छेलै। परमेस्वरके लया बेबस्था नै आबैतलिक करैबला धारमिक बिधी मातरे चियै।
तुसब परमेस्वरके लगमे या तब परमेस्वरो तोरासबके लगमे एतौ। हे पापीसब, तोरौरके हाथ सुध कर, हे दोमनके लोकसब, आपन हिरदय सुध कर।
महज परमेस्वर जहिनङ इजोतमे रहैछै तहिनङ हमसब इजोतमे चलैचियै त अपनासबके संगती एक दोसरसङे हैछै आ ओकर बेटा येसुके लहुसे अपनासबके सब पापसे सुध करैछै।