37 लोकसब एकदम आस्चरजमे परलै आ कहेलाग्लै, “उ त सबकाम बहुत निकसे करैछै। उ त बैहराके सुनैबला आ बौकाके बोलैबला बनाइछै।”
जब उसब निकैलके जाइतरहै, तब एकटा भुत लागल बौक लोकके येसु लग आनल्कै।
देखैबला सबलोक छक परलै आ आपनेमे बात करे लाग्लै, “यि केहन बचन चियै? यि केहन सक्ती आ अधिकार चियै, भुतोसबके आग्या करैछै त निकैल जाइछै।”
तब उ तखुन्ते सबकोइके सामनेमे उठलै आ आपन झोल्ङा उठाके गेलै। ओतेका सबलोक आस्चरजमे परलै आ परमेस्वरके परसन्सा करैत कहल्कै, “एहेन काम त हमसब पहिने कहियो नै देख्ने छेलियै।”
उसब एकदमे डेरागेलै आ आपनमे कहेलाग्लै, “यि के चियै? अन्हर बिहाइर आ तालो अकर बात मानैछै।”
तब उ छौरी खुरखुराके उठलै आ चलफिर करे लाग्लै। (उ बारह बरिसके रहै।) तखुन्ते उसब आस्चरज मानल्कै।
तब येसु नाहमे चहरलै आ अन्हर-बिहार सान्त भेलै। तब ओकर चेलासब एकदम छक परलै।
येसु यि घटनाके बात ककरो नै कहिहे कैहके आग्या करल्कै महज जतेक मना करल्कै ततेक लोकसब परचार करैत गेलै।
ओहै समय दिसन फेनो लोकसबके बहौत बरका भिर जम्मा भेलै, महज ओइसबसङे खाइके लेल कुछो नै छेलै। तब येसु आपन चेलासबके बोलाके कहल्कै,
हमरासबके सजाय त उचित छै, कथिलेत हमरासबके जैहनङ करम करनेचियै ओहिनङ फल भोइगरहलचियै, यि लोक त तेहन कोनो नै निक काम नै करने छै।”
जब लोकसब पावलके करल यि काम देखल्कै, तब उसब लुकोनियाके भसामे बरका जोरसे कहल्कै, “देबतासब लोकके भेसमे हमरौरके लग एलछै।”