24 तकरबाद येसु ओइ ठामसे टुरोस आ सिदोन सहरके इलाका दिसन गेलै आ कोइगोरे थाह नै पाबे कैहके उ चाहैछेलै। एक गोरेके घरमे ज्याके रहलै। महज उ घोसैरके रहैले नै सक्लै।
“धिक्कार तोरा खोराजिनके बासिसब! आ धिक्कार तोरा बेथसेदाके बासीसब! कथिलेत तोरासबके बिचमे करलाहा अजगुतके कामसब टुरोस आ सिदोन सहरमे करनेरहतीयै त ओतेका लोकसब आपन-आपन पाप माइनके बोराके बस्तर लग्याके छौरमे बैठके पस्चाताप करतियै।
येसु घर भितर ढुक्लै त अन्हरो लोकसब ओकरलग एलै। येसु ओकरासबके पुछल्कै, “कि हम यि काम करे सक्बै से तोरासबके बिस्बास छौ?” उसब जबाब दैत कहल्कै, जी, “छै परभु।”
कन्हिक दिन बाद येसु कफरनहुम सहरमे घुइमके एलै। उ घरेमे छै कैहके लोकसब सुनल्कै।
यि सब दुस्ट बातसब मनके भितरसे निक्लैछै आ लोकके असुध कैरदैछै।”
ओहै बखत एकटा जनी जकर बेटीके भुत लागल छेलै उ येसुके बारेमे सुनल्कै तब उ आइबके ओकर लाग ठेङहुनिया द्याके बैठलै।
तब येसु टुरोस इलाकासे निकैलके सिदोन रस्ता हैत डेकापोलिस इलाकाके गालिल तालमे गेलै।
तहिनङ कतहेक लोकके करल असल काम परस्टे देखा परैछै आ परस्ट नहियो देखा परैबला असल काम एक न एक दिन अबस्य देखा परतै।