56 जे गाम, सहर या बस्तीसबमे येसु गेलै ओते-ओते लोकसब रोगी-बिमारीसबके हाट-बजारमे राख देल्कै। येसुके बस्तरके एक खुट मातर छुबैले उसब ओकरा बिन्ती करल्कै आ जे-जे ओकर बस्तर छुबल्कै से सबकोइ निक भेलै।
उसब येसुके बस्तरके एकटा कोनो खुट छुबे पाबी कैहके ओकरा बिन्ती करल्कै आ जे-जे रोगी-बिमारसब येसुके बस्तर छुबल्कै उसब निक भेलै।
तहै बखत बारह बरिससे खुन खसैबाला रोग लागल एकटा जनी पछासे आइबके ओकर बस्तरके खुँट छुवल्कै।
उ बहुतोके निक करलाके कारन बिमार भेल सबलोक छुबी कैहके ठेलम-ठेल करै।
तब लोकसब पुरे इलाकामे दौरके गेलै आ रोगी-बिमारीसबके ओकर खटिया सहित बोइकके येसु लग आनैले लाग्लै।
महज येसु कहल्कै, “भेलै, आब अकरा छोइरदहै!” तब येसु ओइ लोकके कान छुबल्कै आ निक कैरदेल्कै।
तकरबाद भिरके सब लोकसब येसुके छुबैले चाहैछेलै कथिलेत ओकरसे सक्ती निक्लैतरहै तैसे सब लोकसब निक हैछेलै।
उ येसुके पछासे आइबके ओकर जमाके एकटा कोन छुबल्कै आ तखुन्ते ओकर रक्तसराव बन भ्यागेलै।
“येसु बाहेक औरो कोइ दोसरमे उदार नै छै, कथिलेत हमरासबके उदार पाबैले स्वरगके निचा लोकसबके बिचमे औरो कोनो दोसर नाम नै देनेछै।”
आइ हमसब नेङर लोकके एकटा असल काम करलियै तै बिसयमे उ कोन उपायसे निक भेलै कैहके सबाल करैचिही त,
परेरितसबके अच्चमके काम देखके लोकसब बिमारसबके रस्तामे पटिया आ खटियामे राखल्कै आ पतरुस ओतेसे आबैतखिना ओकर छाह रोगी-बिमारीसब उपर परे आ ठिक हेबे कैहके सुताके राखने रहैत रहै।