25 जखुन येसुके कुरूसमे लटकाइछेलै तखैन बिहानके न बाजलछेलै।
दिनके बारह बजेसे तिन बजे तक पुरे देस अन्हारे रहलै।
तहै बखत ठिक दिनके बारह बजेसे तिन बजेतक देस भर अन्हार रहलै।
तब येसु तिन बजे दिसन जोरसे अबाज निकाइलके कहल्कै, “इलोइ, इलोइ, लामा सबखथनी” जकर मतलब “हे हमर परमेस्वर, हे हमर परमेस्वर, अहाँ हमरा कथिले छोइर देलियै?”
तै बखत ठिक-ठिक्या दिन बार बजेके समय छेलै, महज तिन बजे तक देस भैरमे अन्हारे रहलै।
तै बखत निस्तार पाबैनके तैयारीके दिन छेलै आ लगभग दुपहर भेल छेलै। नियाइ आसनमे बैठल पिलातस यहुदीसबके कहल्कै, “देख, तोरासबके रजा!”
तोरासबके बिचार करल जखा यि सब अङगुरके मध पिके नै मातल छै, कथिलेत अखुन बिहानके न मातरे बाजल छै।