19 आ उसब बेर-बेर नरकटके छरीसे ओकर मुरीमे मारल्कै, थुकल्कै आ ठेङहुनिया दैत गोरलगी करल्कै।
उसब ओकरा थुकल्कै आ ओकर हाथसे देल लाठी ल्याके बहौत बेर मुरीमे मारल्कै।
तब उसब ओकरा हसी उराइत, ओकरा थुक्तौ आ ओकरा कोरासे पिटतौ आ माइर देतौ। महज तिन दिनके बाद उ फेनो जिबित भ्याके उठतौ।”
ओइसबमेसे कोइ-कोइ ओकरा थुक दैले लाग्लै। आँखमे पट्टी बाइन्हके थपराइत कहल्कै, “ले तु अन्तरयामी चिही त, कह त तोरा के पिटल्कौ?” तब सिपाहीयोसब ओकरा थापर मारल्कै।
तब उसब “यहुदीसबके रजाके जय हो!” कहैत ओकरा घिस्याके गोरलगी करे लाग्लै।
उसब येसुके घिस्येलाके बाद ओकर बस्तर खोइलदेल्कै आ पहिन्का बस्तर पिन्हादेल्कै। तकरबाद येसुके कुरूसमे लटकाइले बाहर ल्यागेलै।
येसु जबाफ देल्कै, “साँच्चो के, पहिने एलिया एतौ आ सब चिजके पहिनेके नहाइत बनाइतै। महज मानब बेटाके बहुत दुख कटनाइ आ दोसरसे बहिस्कार हेबेपरतै से कथिले पबितर धरमसास्तरमे लिखल छै?
तब येसुके पकरैबला लोकसब ओकरा अपमान करल्कै आ मार-पिट करल्कै।
हेरोद आपन सेनासबसङे येसुके गिल्ला करैत ओकरा अपमान करल्कै। तकरबाद ओकरा रजासब जेहेन बस्तर लगाइछै तैहनङे बस्तर पिन्हाके पिलातसलग घुम्याके पठादेल्कै।
सिपाहीयोसब आइबके येसुके गिल्ला करल्कै। गन्हौवा अङगुरके मध पियैले देल्कै,
महज परमेस्वर एलियाके कहल्कै, “हम त बाल देवताके पुजा नै करैबला सात हजार लोकसबके बच्याके राखने चियै।”
चाहे स्वरगमे, पिरथिबी उपर आ पिरथिबीके निचा हेबे, सबकोइ येसुके नाउमे ठेङहुनिया दैलेपरतै।
ओहैलेल अपनोसब सहरसे बाहर येसु लग चल आ ओकरे जखा अपनोसब अपमान सह।