41 जब उ तेसर बेर एलै आ ओइसबके कहल्कै, “कि तुसब अखुनतक सुतलेचिही आ अराम कैररहलचिही? आब भेलौ, समय चैलएलौ। देख, मानबके बेटा पापीसबके हाथमे पकरल ज्यारहल छौ।
“तोरासबके थाहे छौ कि आइके दुइ दिन बाद निस्तार पाबैन छै। ओहै समयमे हम मानबके बेटा कुरूसमे टाङैके लेल पकराएल जेबै।”
तब बारह चेलासबमेसे यहुदा इस्करियोती येसुके मुख पुजारीसबके हाथमे पकराबैके खातिर ओकरेसब लग गेलै।
उसबके खाइत खिना येसु कहल्कै, “साँचोके हम तोरासबके कहैचियौ, आपनेसब मेसे सङे खाइबला एक गोरा हमरा धोखा देतै।”
तब कन्हिक दुर ज्याके येसु भुइयामे ठेङहुनिया देल्कै आ भ्यासकैछै त यि दुखके समय हमरसे दुर हेबे कैहके परथना करे लाग्लै।
जब येसु घुइमके एलै त फेनो ओइसबके सुतले देखल्कै, कथिलेत ओइसबके आँख निनसे भारी भेलरहै आ ओकरा कथी जबाब देबै से थाह नै भेलै।
उठ, आब चल! देख, हमरा बिस्बासघात करैबला लगेमे छौ।”
येसु फेनो उसबके कहल्कै, “तुसब आपन रितिरिबाजके लेल कतेक चलाकिसे परमेस्वरके आग्यासब इन्कार करैचिही।
कथिलेत येसु आपन चेलासबके सिक्छा दैत कहल्कै, “मानबके बेटा लोकसबके हाथमे पकरल जेतौ, उसब ओकरा मारतौ आ तेसर दिनमे उ फेनो जिके उठतौ।”
येसु ओइसबके कहल्कै, “मानब बेटाके महिमा परगट हैबला समय आइबगेल छै।
“आब हमर मन बेचैन भेल छै, हम कथी कहु? कि हम यि कहबै ‘हे परमेस्वर पिता, आबैबला दुखसे हमरा बचाबु’? नै, एह्या कारनसे हम अइ समयतक आइबगेलियै।
येसु यि सब बात कहलाके बाद स्वरग दिसन ताइकके कहल्कै, “हे पिता, आब समय आइबगेल छै। अहाँ आपन बेटामे महिमा परकट करु, ताकि बेटो अहाँके महिमा परकट करे।
तैखातिर उसब येसुके पकरैले ताकैछेलै, महज कोइ नै ओकर उपरमे हाथ लगाइल्कै। कथिलेत ओकर समय अखुन तलिक नै एलछेलै।
येसु यि बात मन्दिरमे भेटी चरहाबैबला बाकसके लगमे सिक्छा दैतकाल कहने छेलै। तैयो ओकरा कोइने पकरल्कै, कथिलेकी ओकर समय नै एलछेलै।
कि अगमबक्तासब मेसे ककरा नै तोरौरके पिता-पुरखासब सतेल्कौ? परमेस्वरके पबितर धारमिक सेबकके आबैसे पैहने भबिसबानी करैबलासबके खुन कैर देल्कौ आ तुसब ओहै धरमी सेबकसबके पकराके ओकरा खुन कैर देल्ही।