3 कोइ तोरासबके ‘यि कथी करैचिही?’ कहतौ त, ‘परभुके अकर जरुरत छै आ फेनो उ अकरा तुरन्ते घुमादेतौ’ कहिहे।”
“तुसब सामनेके गाममे जो, गाममे जाइते जाइते तोरासबके एकटा गदहाके बच्चा बान्हल भेटतौ तैमे अखुनतक कोइ नै चरहल छै। तकरा खोइलके अते आन।
तब दुनुगोरा गेलै आ उ गदहाके बच्चा उसबके डगहर कातमे एकटा घरके देहरी लग बान्हल भेटलै आ ओकरा खोले लाग्लै।
तब उ तोरासबके सजिसजाउ कैरके तैयार करल दोमहलाके उपरका बरका कोठली देखाइतौ आ ओतै तुसब हमरासबके खातिर भोज तैयार कर।”
तखुन उसब अनङ परथना करल्कै, “सबलोकके हिरदयके बात जानैबला परभु, यि दुइ गोरा मेसे अहाँ ककरा चुनने चियै से हमरासबके देखाबु,
तोरा थाह छौ कि येसु सबके परभु चियै। परमेस्वर येसु खिरिस्टके मारफतसे सान्तीके सुसमाचार इजराएली लोकसबके पठेल्कै।
ओकरा लोकके कोनो चरहौवा चिजके जरुरत नै परैछै, महज ओह्या लोकसबके जिबन, परान आ सब चिज दैछै।
कथिलेकी अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके अनुगरह तोरासबके थाहे छौ, उ धनिक छेलै तयौ तोरासबके लेल उ गरिब भेलै ताकि ओकर गरिबीसे तुसब धनिक बनैले सक।