10 धैनके हेबे, हमरसबके पुरखा दाउदके आबैबला राजके जय, परमधाममे होसन्ना!”
येसुके अगा-पछा चलैबला लोकसब अनङकैरके जयजयकार करे लाग्लै, “दाउद रजाके बेटाके जय! धैनके छै उ जे परभुके नाममे आबैछै! स्वरगमे रहैबला परमेस्वरके जयजयकार हेबे!”
‘हमसब अबराहमके सन्तान भेलासे बाँच्बै’ कैहके नै सोच। कथिलेत हम तोरासबके कहैचियौ, परमेस्वर यि पथलोसे अबराहमके खातिर धियापुता जलमा सकैछै।
“स्वरगमे परमेस्वरके महिमा आ पिरथिबीमे जै लोकसबसे परमेस्वर खुसीछै, ओकरासबके सान्ती।”