45 कथिलेत मानबके बेटा सेबा लैले नै, महज सेबा करैले आ बहौत लोकके छुटकाराके दामके खातिर आपन परान दैले एलछै।”
तैहनङे मानबोके बेटा दोसरसे सेबा लैले नै, महज सेबा करैले आ बहौत लोकसबके पापसे छुटकारा दैके खातिर आपन परान दैले एलछै।”
तब तोरासबमेसे जे बरका हैके इक्छा करतौ, ओकरासबके दास हेबेपरतै।
जहिनङ पिता हमरा चिन्हैछै आ हम पिताके चिन्हैचियै, तहिनङ हम आपन भेंरासबके चिन्हैचियै आ भेंरासब हमरा चिन्हैछै। हम भेरासबके लेल आपन परानो दैचियै।
यदि तोरासबके परभु आ गुरु भ्याके तोरासबके टाङ धुवाइलियौ त तोरोसबके एक-दोसरके टाङ धुवाइले परतौ।
येसु खिरिस्टमे पाप नै छेलै, तैयो परमेस्वर अपनासबके खिरिस्टमे धरमी ठहराबैके लेल अपनासबके पाप खिरिस्टमे राइखदेल्कै।
कथिलेकी अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके अनुगरह तोरासबके थाहे छौ, उ धनिक छेलै तयौ तोरासबके लेल उ गरिब भेलै ताकि ओकर गरिबीसे तुसब धनिक बनैले सक।
खिरिस्ट अपनासबके खातिर सरापित भ्याके अपनासबके बेबस्थाके सरापसे मोल तिरके छुटकरा देल्कै, कथिलेत पबितर धरमसास्तरमे एहेन लिखल छै, “काठमे लटक्याल लोक सरापित हैछै।”
येसु खिरिस्ट अपनासबके सब पापसबसे मुक्तीदैले आ सब खराबिसबसे छुटकारा दैले आपन परान निछावर करल्कै। उ यि चाहल्कै कि हमसब असल काममे उत्सुक हेबी आ ओकर अपने निज लोक हेबेसकी।
उ परमेस्वरके बेटा हैतोपरभी आपन भोगल दुखसे उ परमेस्वरके आग्यापालन करैले सिखल्कै।
महज येसु खिरिस्टके निरदोस आ अनमोल लहुसे तोरासबके छुटकरा देनेछौ। उ सुध आ निस्खोट बैलभोगमे चरहाबैबला थुमा छेलै।