24 यि बात सुइनके चेलासब आस्चरजमे परलै महज उसबके येसु फेनो कहल्कै, “हे बालकसब! परमेस्वरके राजमे आबैले कतेक कठिनछै!
तब चेलासब आस्चरजमे पैरके येसुके कहल्कै, “तब के उदार पाबतै त?”
देखैबला सबलोक छक परलै आ आपनेमे बात करे लाग्लै, “यि केहन बचन चियै? यि केहन सक्ती आ अधिकार चियै, भुतोसबके आग्या करैछै त निकैल जाइछै।”
तब येसु चारुदिसन ताइकके आपन चेलासबके कहल्कै, “धनिक लोकसबके परमेस्वरके राजमे आबैले बहुत कठिन हैछै।”
यि बात सुइनके धनके लोभी फरिसीसब येसुके मजाक उराइल्कै।
“हे हमर छोट बालकसब! कुछ देरतक मातरे हम तोरासबसङे रहबौ। तुसब हमरा ताकबिही आ जहिनङ हम यहुदीसबके कहने छेलियै, आब तोरोसबके कहैचियौ, ‘जते हम ज्यारहल चियै, तते तुसब आबैले नै सकबिही।’
तब येसु ओइसबके चाल करैत कहल्कै, “हौ भाइसब! कि तोरासबके माछ भेटलौ?” उसब ओकरा जबाफ देल्कै, “नै”।
यि बातसब सुइनके येसुके चेलासबमेसे बहुतो गोरा कहल्कै, “यि सिक्छा त एकदम करा छै। यि के माने सक्तै?”
हमर धियापुतासब, तोरासबमे जाबे तलिक खिरिस्टके स्वभाब नै बन्तौ ताबे तलिक हम फेनो जलमासोचके पिरा जखा दुख सहैत रहबौ।
अइ सन्सारमे धनिक भेल लोकसबके घमन्डी नै बन कैहके आग्या दहै। अनिस्चीत धन सम्पैतमे नै महज सब चिज परसस्तसे आपनसबके भोग करैले दैबला परमेस्वरमे भरोसा कर कैहके ओइसबके आग्या दहै।
हे हमर दुलरुवा धियापुतासब, तुसब पाप नै करिहे कैहके यि बात तोरासबके खातिर लिखैचियौ। महज कोइ पाप करियोलेतै त अपनासबके दिसनसे पितासङे बिन्ती करैबला एक गोरा धरमी येसु खिरिस्ट छै।
हमर धियापुतासब, तुसब परमेस्वरके चिही आ तुसब झुठा अगमबक्तासबके जितनेचिही कथिलेत तोरासबमे रहल पबितर आत्मा सन्सारमे भेल आत्मासे सक्तिसाली छै।
हमर पिरिय बेटा-बेटीसब, तुसब अपने आप झुठा देबी-देउतासबसे बैचके रह।
हम धनिक चियै आ हमरा कोनो चिजके कमी नै छै कैहके कहैचिही महज तोरा आपने दसा थाहे नै छौ कि तु दुखी, दया लागैबला, गरिब, आन्हर आ नाङटे चिही।