2 यसैया अगमबक्ताके किताबमे एहेन लिखल छै, “देख, हम आपन दुतके तोहर अगा-अगा पठाइबौ, जे तोहर लेल रस्ता तयार करतौ।”
यि ओह्या चियै जकर बारेमे पबितर धरमसास्तरमे लिखल छै, ‘देख, हम आपन दुतके तोहर अगा-अगा पठाइबौ जे तोहर खातिर रस्ता तयार करतौ।’
तब उसब ओकरा कहल्कै, “यहुदिया परदेसके बेथलेहेम गाममे, कथिलेत परमेस्वरके अगमबक्ता यि लिखने छै:
मानबके बेटाके समबन्धमे जे धरमसास्तरमे लिखल छै, तहिने ओकरा जाही परतै, महज धिक्कार छै ओइ लोकके जे मानबके बेटाके पकराइतै। उ लोक जलम नै लेने रहतियै त ओकरलेल असल हेतियै।
येसु आपन चेलासबके कहल्कै, “आइएके रात तु सबगोरे हमरे कारनसे छोइरके भागबिही। कथिलेकी धरमसास्तरमे एहेन लिखल छै- ‘हम चरबाहाके माइर देबौ आ भेंरासब छिरया जेतौ।’
जहिनङ उ परापुरुवेकालसे आपन पबितर अगमबक्तासबके मुहसे बोल्नेछै,
हे हमर बेटा, तु सरबोच परमेस्वरके अगमबक्ता कहाइबिही। कथिलेत तु परभुके अगा-अगा ओकर रस्ता बनाइले जेब्ही।
येसु बारहो चेलासबके कातमे लेजाके कहल्कै, “सुन, आब अपनासब यरुसलेम ज्यारहल चियै। अगमबक्तासब मानबके बेटाके बारेमे लिखलाहा सबबातसब ओतै पुरा हेतौ।