6 “हे परभु, हमर नोकरके लकबा मारलाके कारन बिछौनामे परलछै आ बहुत दुख काइट रहल छै।”
अहिनङे ओकर कामके चरचा पुरे सिरिया परदेसमे फैलगेलै। हरेक परकारके रोग-बिमारसे सत्याल, भुत लागल, मिरगी लागल आ लकबा मारल लोकसबके येसु लग आनल्कै आ येसु ओइसबके निक करल्कै।
येसु ओकरा कहल्कै, “हम आइबके ओकरा निक करबौ।”
तब कुछ लोकसब झोलङामे बोइकके एकटा लकबा मारल लोकके येसु लग आनल्कै जे बिछोनासे उठे नै सकैछेलै। येसु ओइसबके बिस्बास देखके लकबा मारल लोकके कहल्कै, “बेटा, साहस कर। तोहर पाप छमा भेल छौ।”
जब ओकरसङे बोलैबला स्वरगदुत चैलगेलै, तब करनेलियस आपन दुइ गोरा नोकर आ एकटा आपन भक्त सिपाहीके बोलाइल्कै।
कथिलेत ओते बहौत लोकसब मेसे भुत-आत्मासब चिच्या-चिच्याके निक्ले लाग्लै आ बहौत लकबा मारल बिमारसब आ नेङरसब निक भेलै।
ओते उ एनियास नाम भेल्हा लोकके भेटलै। जे आठ बरिससे लकबा मारलाके कारन बिछोनामे परल छेलै।
तैखातिर अते गिरिक या यहुदी, देहमे खतना करल आ नै करल, असभ्य, असिक्छित, दास या स्वतन्तर ककरो कोनो भेदभाव नै छै महज खिरिस्टे सब चिज चियै आ सबमे बास करैछै।
हे मालिकसब, तोरोसबके स्वरगमे एक गोरे मालिक छौ से बात जाइनके आपन दास सबसङे पक्छपात नै कैरके असल बेबहार कर।
बिस्बासी भाइ-भैयासब त चियै कैहके दाससब आपन बिस्बासी मालिकके कम आदर नै करौक, बरु उसब औरो निकसे मालिकके सेबा करेपरतै, कथिलेकी सेबासे लाभ पाबैबला मालिकसब ओकरासबके आपने पिरिय बिस्बासी भाइ-भैयासब चियै। तु यि बातसब मन्डलीमे बिस्बासीसबके सिखा आ पालन करैके लेल उत्साह दहै।
आबसे उ दास जखा नै महज दाससे बैढके एकटा पिरिय बिस्बासी भाइ चियौ। हम ओकरा बहौत परेम करैचियै महज आब तु ओकरा एकटा लोकके रुपमे आ एकटा पिरिय बिस्बासी भाइके रुपमे औरो बेसिसे परेम कर।