12 महज स्वरगके राजमे हैबला इजराएलीसब बाहर अन्हारमे फेकल जेतै, जते लोकसब कानैछै आ दात किटकिटाबैछै।”
खेत सन्सार चियै। असल बिचहन परमेस्वरके राजके लोकसब चियै आ झर सैतानके लोकसब चियै।
आ ओइसबके आइगके धिधरामे फेकदेतै। ओते लोकसब कान्तै आ दाँत किट-किटेतै।
आ आइगके धिधरामे झोइक देतौ। ओते उसब कान्तै-खिजतै आ दाँत किट-किटेतै।”
“तैखातिर हम तोरासबके कहैचियौ, परमेस्वरके राज तोरासबसे छिनल जेतौ आ एहेन जातीके जिम्मा देल जेतै, जे ओकर इछा अनुसार करतै।
तब मालिक ओकरा कठोर दन्ड देतै आ ओकरा कपटीसबके बिचमे फेक देतै, जते लोकसब कानैत रहैछै आ दात किटकिटाइत रहैछै।”
यि बेकम्मा नोकरके बाहर अन्हारमे फेक दहै, जते लोक कानैछै आ दाँत किटकिटाबैछै।’”
ओइ बखत तोरासबके पुरखा अबराहम, इसहाक, याकुब आ सब अगमबक्तासबके परमेस्वरके राजमे देखबिही महज तुसब आपनके बाहर फेकल जेबिही तब तुसब कानबिही आ दाँत किटकिटाइबिही।
तुसब उहे अगमबक्ता आ उहे भबिसबानीके बेटाबेटी चिही। जे परतिग्या परमेस्वर तोहर पुरखासब जरे बन्हने छेलै। परमेस्वर अबराहमके अनङ कहल्कै, ‘तोहर खानदानसे पिरथिबीके सब जातीसब आसिस पाबतौ।’
उसब इजराएली चियै आ परमेस्वर ओकरासबके आपन बेटा-बेटीसब बनेल्कै। उ आपन महिमा ओकरासबके परकट करल्कै। ओकरासबसङे करार बानहल्कै, बेबस्था देल्कै आ आराधना करैले सिखेल्कै। उसब ओकर परतिग्या पाबल्कै।
एहैन लोकसब त पानी बिनाके भवसब जखा चियै आ हबा बिहाइरसे उरैबला गरदा जखा चियै। एहैन लोकसबके लेल परमेस्वर पतालके अन्धकार जतनके राखनेछै।
परमेस्वर त पाप करैबला स्वरगदुतोसबके बाकी नै राखल्कै, महज उसबके नरकके खाइधमे फेक देल्कै। ओइसबके नियाइके दिनतक पतालके अन्धकारमे बाइन्हके राखनेछै।
उसब समुन्दरके बरका झोह जखा चियै आ आपन घिन्याल बात समुन्दरके गेजुवा जखा देखाइछै। उसब अने-ओने घुमैबला तरासब जखाछै, जकरासबके लेल सबदिनके खातिर पतालके अन्धकार राखलछै।
महज कुतासब जखा खराब लोकसब, जादु-टोना करैबलासब, बेबिचारीसब, हतियारासब, मुरती पुजा करैबलासब, झुठ मन पराइबला आ तै अनुसार जिबन बिताइबलासब सहरसे बाहरे रहतै।