23 तखैन हम तोरासबके कहबौ, ‘हम तोरासबके चिन्हबो नै करैचियौ। ए दुस्ट काम करैबलासब, हमरसे दुर चैलजो।’
महज बर भितरेसे जबाफ देल्कै, ‘अहँ, साँचे हम तोरासबके कहैचियै, हम तोरासबके चिन्हबो नै करैचियौ।’
“तकरबाद उ आपन बमा कता भेल्हासबके कहतै, हे परमेस्वरसे सराप पाबलाहा लोकसब। हमरसे दुर चैल जो! सैतान आ ओकर दुतसबके लेल तैयार करल कहियो नै मुझाइबला आइगमे चैल जो।
घरके मालिक उठके केबार बन करतौ तब तुसब बाहरसे केबार ढकढकाइत कहबिही, ‘परभु, हमरासबके लेल केबार खोइलदिय।’ आ उ भितरसे जबाफ देतौ, ‘तुसब के चिही आ कतेसे एलचिही? हम नै चिन्हैचियौ।’
महज उ फेनो कहतौ, ‘तुसब के चिही? हम नै चिन्हैचियौ। ए दुस्ट काम करैबलासब, हमरसे दुर चैलजो!’
“असल चरबाह हम्ही चियै। हम आपन भेरासबके चिन्हैचियै आ भेरोसब हमरा चिन्हैछै,
महज तैयो परमेस्वरके आपनेसे बनेल्हा जग सबदिन अटल छै। ओइ जगमे एहेन लिखल छै: “परभु आपन लोकसबके चिन्हैछै” आ “परभुके नाम लैबला सब गोरा खराब कामसे दुर रहे परतै।”
महज कुतासब जखा खराब लोकसब, जादु-टोना करैबलासब, बेबिचारीसब, हतियारासब, मुरती पुजा करैबलासब, झुठ मन पराइबला आ तै अनुसार जिबन बिताइबलासब सहरसे बाहरे रहतै।