18 कथिलेत साँचे हम तोरासबके कहैचियौ, जबतक स्वरग आ पिरथिबी खतम नै हेतै तबतक बेबस्थामे लिखल बात बिना पुरा भेने छोटसे छोट बुन्का ओकर एकोटा आछर तक नै बुताइतौ।
जब लोकसब तोरासबके एक गाममे सताइतौ तब दोसर गाममे भाइगके जो। साँचोके हम तोरासबके कहैचियौ, मानबके बेटा आबैसे पहिने तुसब इजराएलके सब गाम कोनोभी हालतमे आपन काज पुरा नै करने रहबिही।
हम तोरासबके साँचोके कहैचियौ, तोरासबके देखलहा आ सुनलहा बातसब बहुतो अगमबक्ता आ धरमी लोकसब देखैके आ सुनैके इक्छा करने छेलै। महज उसब देखैयोले आ सुनैयोले नै पाबल्कै।
तब येसु उसबके जबाफ देल्कै, “साँचेके हम तोरासबके कहैचियौ, यदी तोरासबमे बिस्बास छौ आ सङका नै कैरके यि अन्जिरके गाछके जे हम करलियै अतबेक नै, महज यि पहारके ‘तु अतेसे उखैरके समुन्दरमे खस’ कहबिही त तहिनङे हेतौ।
आब यि दुइ बेटासबमे के आपन बाबुके आग्या मानल्कै?” तब उसब जबाफ देल्कै, “पहिन्का बेटा।” तब येसु उसबके कहल्कै, “साँचेके हम तोरासबके कहैचियौ, बटी उठाइबलासब आ बेस्यासब तोरासबसे अगा परमेस्वरके राजमे परबेस करतौ।
जब येसु यि बातसब सुनल्कै तब आस्चरजमे परलै आ आपन पछा लागैबला लोकसबके कहल्कै, “साँचोके, हम तोरासबके कहैचियौ, एहेन बिस्बास करैबला लोक त हम इजराएली लोकसबमे नै भेटेलियै।
तब येसु चेलासबके एहो कहल्कै, “साच्चे हम तोरासबके कहैचियौ, अइ ठाम ठार भेल्हामेसे कोनो-कोनो लोकसब परमेस्वरके राजके सक्ती सङे आबैत नै देखतै ताबे तक नै मरतै।”
हम तोरा साँचेके कहैचियौ, जब तु जबान छेल्ही तब तु आपन गम्छा आपनेसे कसै छेल्ही, जते मन लागैछेलौ ओते जाइ छेल्ही। महज जब तु बुढ हेब्ही तब तु आपन हाथ पसारबिही आ दोसरकोइ तोहर डारमे गम्छा बाइन्हदेतौ आ तोरा जते जाइले मन नै लाग्तौ ओते ल्याजेतौ।
साँचोके हम तोरा कहैचियौ, जे बात हमसब जानैचियै, ओह्या बात हमसब कहैचियै आ जे बात देखने चियै ओहैके गबाही दैचियै, महज तैयो तुसब हमरासबके गबाहीके सुइकार नै करैचिही।
यि बात सुइनके येसु ओइसबके कहल्कै, “साँचोके हम तोरासबके कहैचियौ, मोसा तोरासबके स्वरगके रोटी नै देनेछौ, महज हमर पिता तोरासबके स्वरगके साँचोके रोटी देतौ।