22 तब तखने उसब आपन बाबुके छोइरके येसुके पछा गेलै।
जे कोइ हमरा परेम करैसे बेसी आपन माँ-बाबुके परेम करतै, उ हमर चेला बने नै सक्तै। तहिनङे जे कोइ हमरा परेम करैसे बेसी आपन धियापुताके परेम करतै सेहो हमर चेला बनैले नै सक्तै।
ओतेसे जाइत-जाइत औरो दुइ गोरा जब्दियाके बेटासब याकुब आ ओकर भाइ युहन्नाके देखल्कै। उसब आपन बाबु जब्दिया सङे जाल तुनैत देखल्कै। उ ओइसबके आपनलग बोलाइल्कै।
येसु पुरे गालिल परदेसके सभाघरसबमे सिक्छा देबे लाग्लै, स्वरगके राजके सुसमाचार परचार करैत आ लोकसबमे लागल सब परकारके रोग-बिमारके निक करल्कै।
येसु ओहोसबके तखुन्ते बोलाइल्कै आ उ सब आपन बाबु जब्दियाके आ ओकर कामदारकेसङे नाहेमे छोइरके ओकर पछा लाग्लै।
“हमर पछा आबैबला आपन माँ-बाबु, घरबाली, बेटा-बेटी, भैया-भाइ, दिदी-बहिनसबके आ आपन परानके हमरसे बेसी परेम करैछै त, उ हमर चेला नै बने सक्तै।
तै खातिर तोरासबमेसे जे हमर लेल आपनसङे भेल्हा सबचिज नै छोरतै त, हमर चेला बने नै सक्तै।”
जब उसब नाहसबके कातमे आनल्कै तब सबचिज छोइरके येसुके पछा लाग्लै।
अहैलेल आबसे हमसब ककरो लोकके दिरिस्टीसे नै देखब। हमसब खिरिस्टके एक समय लोकके दिरिस्टीसे देखै छेलियै महज आबसे ओकरा हमसब ओनङके नै देख्बै।