7 “पापमे फसाइबला सन्सारके लोकसबके धिक्कार! सन्सारमे पाप करैबला जाँचसब त अबस्य आबैछै, महज धिक्कार उ लोकके, जकरसे पाप करैबला परिक्छा आबैछै!
तब येसु घुइमके पतरुसके हपारल्कै, “ऐ सैतान, हमरसे दुर चैल जो, तु हमर लेल बाधाके कारन चिही। कथिलेत तु परमेस्वरके बातमे नै, महज लोकसबके बातमे धियान दैचिही।”
मानबके बेटाके समबन्धमे जे धरमसास्तरमे लिखल छै, तहिने ओकरा जाही परतै, महज धिक्कार छै ओइ लोकके जे मानबके बेटाके पकराइतै। उ लोक जलम नै लेने रहतियै त ओकरलेल असल हेतियै।
जब तुसब लराइ-झगरासबके हल्ला सुनबिही तब ओइ बखत नै डेरा। कथिलेत पहिने यि घटनासब हेबैये परतै महज अन्त तखुन्ते नै हेतौ।
एक दिन येसु आपन चेलासबके कहल्कै, “पाप करैबला बातसब अबस आबैछै, महज धिक्कार ओइ लोकके, जकरसे एहेन बात आबैछै!
जब हम सन्सारमे ओइसबसङे छेलियै, तब हम ओइसबके अहाँके आपन नामके सक्तिसे रक्छा करलियै, जे नाम अहाँ हमरा देनेछेलियै। हम ओइसबके बचेलियै आ ओइसबमेसे नास हैबलाके छोइरके औरो कोइ नास नै भेलै, महज पबितर धरमसास्तरमे लिखल बचन पुरा हेबे कैहके यि भेलै।
“हौ, भैयारीसब, धरमसास्तरके बचन पुरा हैकेचाही, जे बचन येसुके पकराबैके लेल लोकसबके अगुवाइ करैबला यहुदाके बिसयमे दाउदके मुहसे पैहनैये पबितर आत्मासे बाजल छेलै।
तोरासबमेसे सत लोकसब चिन्हैके लेल तोरासबमे बेमेल होनाइ जरुरी छै।
मालिकके अधिनमे रहैबला सब दास आपन मालिकके पुरा आदर करैले परतै, ताकि कोइ नै परमेस्वरके नाम आ अपनासबके देल सिक्छाके बदनाम करे सक्तै।
तब उसब आपने आपके बसमे राखैबला, सतबरती, दयालु आ आपन घरबलाके अधिनमे रैहके घर परिबारके सब बेबहार चलाइतै जैके कारनसे कोइयो नै परमेस्वरके बचनके बदनाम करे सक्तै।
एहेन सत बचन सिखा जकरा कोइयो नै काटे सके आ हमरासबके बिरोधमे उठैबला सरममे परे।
कथिलेकी परमेस्वरके आदर नै करैबला कोइ-कोइ पैहनिए दोसी ठहरल लोकसब तोरासबके बिचमे ककरो थाह नै द्याके ढुकल छौ। उसब परमेस्वरके नै मानैछै। परमेस्वरके देल अनुगरहके अधलाह कामसब करैले हथियार बनाइनेछै तब येसु खिरिस्टके एक मातरे परभु आ मालिक चियै सेहो कहैले इन्कार करैछै।