3 तब अचानक चेलासब येसुके अगमबक्ता मोसा आ एलियासङे बातचित करैत देखल्कै।
चेलासबके अगारीमे येसुके रुप बदैलगेलै। ओकर चेहरा सुरुज जखा चमके लाग्लै आ ओकर बस्तर उजर चमकदार भ्यागेलै।
यि देखके पतरुस येसुके कहल्कै, “परभु, यि कतहेक असल बात चियै जे कि अपनासब अते चियै। यदी अहाँके इक्छा हेबे त हम अते तिनटा रहैबला पाल बनेबै, एकटा अहाँके लेल, एकटा मोसाके लेल आ एकटा एलियाके लेल!”
तब ओते एलिया आ मोसा देखा परलै। उसब येसुसङे बातचित कैर रहल छेलै।
उ एलिया जखा सक्ती आ पबितर आत्मासे भरल लोक बन्तै। उ परभु आबैके लेल लोकसबके हिरदय तैयार करतै। बाबुसबके मन धियापुता दिसन आ थेथरसबके मन धरमीसबके बुइधमे तैयार कैरके घुम्याके लाबतै।”
“बप्तिस्मा दैबला युहन्नाके बखत तक मोसाके बेबस्था आ अगमबक्तासबके बातसबके परचार करल्कै। तहै बखतसे परमेस्वरके राजके सुसमाचार परचार भ्यारहलछै, तब सबलोक परमेस्वरके राज भितर बलपुरबक परबेस करैछै।
तब येसु ओइसबके मोसाके किताबसब आ सब अगमबक्तासबसे सुरु कैरके, धरमसास्तरमे आपन बारेमे लिखल सबबातसबके अरथ असलसे खोइलके बुझादेल्कै।
आ कहल्कै, “तोरासबसङे रहैतकाल हमर बोलल्हा बचन एहा चियै, अरथात मोसाके बेबस्था, अगमबक्ताके किताबसब आ भजनसङगरहके किताबमे हमर बारेमे लिखलाहा सबबातसब पुरा हैए परतै।”
तब उ दुइटा लोक येसुके छोइरके ज्याबखत पतरुस ओकरा कहल्कै, “गुरु जी, हमरासबके अतै रहैके लेल असल छै। हमसब तिनटा पाल बनाएब, एकटा अहाँके लेल, एकटा मोसाके लेल आ एकटा एलियाके लेल।” महज ओकरा आपने बोलल्हा बात थाह नै छेलै।
कथिलेत बेबस्था मोसासे एलै, महज अनुगरह आ सत्यता येसु खिरिस्टसे एलै।