20 तकरबाद येसु जै-जै नगरसबमे सबसे बेसी अजगुतके कामसब करने रहै, तैसबके उ धिक्कारे लाग्लै, कथिलेत ओतेका लोकसब आपन पापके खातिर पस्चाताव नै करने रहै।
नियाइके दिनमे निनवेके लोकसब खरा भ्याके अइ पुस्ताके लोकसबके दोस लगाइतै, कथिलेत उसब योनाके परचारमे पस्चाताव करल्कै। महज देख, अते एक गोरे छै जे योनासे बरका छै।
अन्तमे जब एगारहो चेलासब बैठके खान-पिन करैतरहै तहै बखत येसु ओइसबके बिचमे परगट भेलै। उसबके अबिस्बास आ कठोर हिरदयके कारन येसु उसबके खिस्याइल्कै। कथिलेत उ मरके जिबित भ्याल ओकरा देखैबला सबके बातमे उसब बिस्बास नै करने रहै।
तब येसु ओकरासबके कहल्कै, “ए थेथर पुस्ता, कहियातक हम तोरासबके बिचमे रहबौ? कहियातक बिस्बासमे कमजोरे रहबिही? तोहर बेटाके हमरलग आन।”
कथिलेकी अहाँके मुहसे हमरौरके नै बुझहैबला लबका बातसब सुनैचियै। तै खातिर यि बातसबके मतलब कथी चियै से हमरासबके बताबु।”
तोरासबके भेटैले फेर एबौ त परमेस्वर हमरा तोरासबके अगा निच बनाइतै कैहके हमरा डर लागैछै। जेसब पहिने पाप करने छेलै आ तोरासब आपनेसे करल असुध काम, बेबिचार, घिनलागैबला छाडा कामसे पस्चताप नै करनेचिही त हमरा निच बनैले परतै।
महज तोरौरके बिचमे ककरो-ककरो बुइधके कमी छौ त उ परमेस्वरसे माङे आ परमेस्वर तोरासबके उदार चितसे परसस्त कैरके देतौ।
तब उसबके घाँह-घौसके दुखसे स्वरगमे रहैबला परमेस्वरके सरापल्कै महज आपन करल पापसे पस्चताप करैले नै मानल्कै।
लोकसब सुरुजके टहटह रौदसे डहलै आ यि दुख-कस्टसे उसब परमेस्वरके नामके धिक्कारल्कै महज उसब आपन पापसे पस्चताप करैले आ ओकरा महिमा दैले इन्कार करल्कै।
हम ओकरा पस्चाताप करैले समय देलियै महज उ आपन बेबिचारसे पस्चाताप करैले इन्कार करल्कै।