32 सुगरके एक जेर पहाड़के भितामे चरैछेलै। तब उसब सुगरके जेरमे ढुकैले आग्या माङल्कै आ येसु अनुमति देल्कै।
“पबितर चिज कुतासबके नै दहै, नै त घुइमके तोरे धरतौ आ आपन हिरा-मोती सुगरसबके अगा नै फेक, नै त उसब आपन तरबासे ओइसबके मिसैर देतौ।
तब भुतसब येसुके बिन्ती करल्कै, “हमरासबके निक्ले नै सकैबला गैहर खाइधमे नै पठाबु।”
तब ओइ लोकसे भुतसब निकैलके सुगरके जेरमे ढुक्लै। जेर पहाड़के भितामे दौरते-दौरते ज्याके उपरसे गैहर झिलमे गिरके, डुइबके मर गेलै।
येसु जबाब देल्कै, “यदी परमेस्वर अहाँके कोनो अधिकार नै देने रहतियौ त हमर उपर अहाँके कोनो अधिकार नै रहतियै। तै खातिर हमरा तोहर हाथमे सोपै बलासब औरो बेसीसे पापके भागिदार हेतै।”
हमर धियापुतासब, तुसब परमेस्वरके चिही आ तुसब झुठा अगमबक्तासबके जितनेचिही कथिलेत तोरासबमे रहल पबितर आत्मा सन्सारमे भेल आत्मासे सक्तिसाली छै।
जब एक हजार बरिस पुरा हेतै तब सैतानके ओकर कैदसे मुक्त कैरदेतै।