6 तकरबाद येसु ओइसबसङे गेलै। जब येसु कप्तानके घर लगमे रहै तब कप्तान सङीसबके एहेन कैहके येसु लग पठाइल्कै, “गुरु जी, दुख नै उठाबु कथिलेत हमर घरमे अहाँके स्वागत करैके हैसियतके नै चियै,
तैहनङे मानबोके बेटा दोसरसे सेबा लैले नै, महज सेबा करैले आ बहौत लोकसबके पापसे छुटकारा दैके खातिर आपन परान दैले एलछै।”
“हम पस्चातापके खातिर तोरासबके पानीसे बप्तिस्मा देबौ, महज हमरसे पाछे जे आबैबला छै, उ हमरोसे सक्तिसाली छै, जकर हम जुतो बोकैके जोकर नै चियै। उ तोरासबके पबितर आत्मा आ आइगसे बप्तिस्मा देतौ।
तब येसु ओकरसङे गेलै। लोकसबके एकटा बहौत बरका भिर ओकर पछा लाग्लै आ लोकसब ओकर कात ठेलमठेल करे लाग्लै।
तब यि देखके येसुके टाङमे ठेङहुनिया दैत गोर लाइगके सिमोन पतरुस कहल्कै, “हे परभु हमर लगसे दुर चैलजो कथिलेत हम पापी चियै।”
उसब येसु लग आइबके बिन्ती करैत कहल्कै, “कप्तान साँचोके अहाँके किरपा पाबैके योग्यके चियै,
कथिलेत उ अपनासबके जातीके परेम करैछै आ अपनासबके खातिर एकटा यहुदी सभाघर बन्यादेनेछै।”
तैहनङे हम आपनेसे अहाँ लग आबैके हैसियतके नै चियै। महज अहाँ आग्या करैचियै त हमर नोकर निक भ्याजेतै।
येसु बोल्ते छेलै तहै बखत याइरसके घरसे एकटा लोक एलै आ कहल्कै, “अहाँके बेटी मर गेलै। आब गुरु जी के दुख नै दियौ।”
कनङ परमेस्वर नासरतके येसुके पबितर आत्मा आ सक्ती बिसेस रुपमे ओकरा देल्कै। उ कनङ भलाइके काम करैत गेलै, दियाबलसके सताबटमे परलहासबके निक करैत गेलै, कथिलेकी परमेस्वर ओकरसङे छेलै।
परभुके अगा नम्र बन, तब उ तोरासबके उपर उठाइतौ।
बास्तममे परमेस्वर औरो बेसि अनुगरह करैछै। जनङकी पबितर धरमसास्तरमे लिखल छै, “परमेस्वर घमन्डी लोकसबके बिरोध करैछै, महज नम्रसबमे अनुगरह करैछै।”