19 तकरबाद भिरके सब लोकसब येसुके छुबैले चाहैछेलै कथिलेत ओकरसे सक्ती निक्लैतरहै तैसे सब लोकसब निक हैछेलै।
उसब येसुके बस्तरके एकटा कोनो खुट छुबे पाबी कैहके ओकरा बिन्ती करल्कै आ जे-जे रोगी-बिमारसब येसुके बस्तर छुबल्कै उसब निक भेलै।
उ बहुतोके निक करलाके कारन बिमार भेल सबलोक छुबी कैहके ठेलम-ठेल करै।
तब येसु आपन देहसे सक्ती निकललै से बात थाह पाइबके लोकसबके भिरसे घुइमके उ पुछल्कै, “हमर बस्तर के छुबल्कै?”
जे गाम, सहर या बस्तीसबमे येसु गेलै ओते-ओते लोकसब रोगी-बिमारीसबके हाट-बजारमे राख देल्कै। येसुके बस्तरके एक खुट मातर छुबैले उसब ओकरा बिन्ती करल्कै आ जे-जे ओकर बस्तर छुबल्कै से सबकोइ निक भेलै।
तकरबाद येसु आ ओकर चेलासब बेथसेदामे एलै। ओते लोकसब एकटा आन्हर लोकके येसु लग आनल्कै आ अकरा छुइबके निक कैरदिय कैहके ओकरसे बिन्ती करल्कै।
एक दिन येसु लोकसबके सिक्छा दैत रहै तै जगह गालिल आ यहुदियाके सब गाम, यरुसलेमसे ऐल्हा फरिसीसब आ यहुदी सास्तरीसब लगमे बैठल छेलै। बिमारीसबके निक करैबला परभु परमेस्वरके सक्ती येसुके साथमे छेलै।
ओइ जगहमे जम्मा भेल्हा लोकसब येसुके बचन आ रोगबिमारसे निक हैले एलछेलै। बहुत भुतआत्मा लागल लोकसब निक भेलै।
हैते-हैते लोकसब रुमाल या गम्छा ओकर देहमे छुब्याँके बिमारीसब लग लजाइछेलै आ उ बिमारीसब निक हैछेलै आ भुतो आत्मासब निकैलके जाइछेलै।
महज तुसब त परमेस्वरके छानल जन, राजकिय पुजारी, पबितर जाती, निजी परजा चिही। उ तोरासबके अन्हारसे ओकर अचमके इजोतमे आनल्कौ, ताकी तुसब ओकर आस्चरजके कामसबके घोसना करैले सक।