15 तै दिनसे येसुके चरचा औरो चारुदिसन हेबे लाग्लै तब बहुतसे बहुत लोकसबके भिर येसुके बात सुनैले, आपन-आपन रोग-बिमारसे निक हैले आवेलाग्लै।
तब यि बात चारु इलाका दिसना फैलगेलै।
महज उसब ओतेसे निकलैत मातर ओकर सब करल कामके बातसब पुरे इलाकामे फैलादेल्कै।
तब येसुके चरचा चारुदिसन गालिलके इलाकामे फैलगेलै।
महज उ लोक बाहर निकैलके गेलै आ अपना निक भेल बात चारुदिसन परचार करे लाग्लै। तैल्याके येसु फेनो उ सहरमे लोकसबके अगा खुलस्त रुपमे आबैले नै सक्लै महज उ सुनसान जगहमे रहेलाग्लै। तैयो लोकसबके भिर चारुदिसनसे ओकरलग एलै।
तकरबाद येसु आपन चेलासबसङे ताल दिसन गेलै आ गालिलसे लोकसबके बरका भिर ओकर पछा लाग्लै।
तहैबिच जब हजारो लोकसबके भिर जमा भेलै, तब ओते लोकसब एकदोसरमे किचम-किच हेबे लाग्लै, तहै बखत येसु आपन चेलासबके कहेलाग्लै, “तुसब फरिसीसबके खमिरसे होसियार रैहिये, कथिलेत उ खमिर ओकरासबके कपटी बिचार चियै।
एक दिन बहुत लोकसब येसुके सङे-सङे जाइ छेलै, तब येसु ओइसबके घुइमके कहल्कै,
लोकसबके बरका भिर येसुके पछा-पछा जाइलेलाग्लै, कथिलेत रोगी-बिमारीसबके उपर करलहा येसुके अचमके कामसब उसब देखने रहै।
तहिनङ कतहेक लोकके करल असल काम परस्टे देखा परैछै आ परस्ट नहियो देखा परैबला असल काम एक न एक दिन अबस्य देखा परतै।